Η ευθύνης της ζωής
διαποτίζει φανερά την ατμόσφαιρα.
Το παραλήρημά της σε διαρκή κίνηση,
ελάχιστες οι αποκλίσεις.
Ζωγραφίζεται στα πρόσωπα
ο πειρασμός της.
Η ματαίωση των ονείρων ,
προπομπός βίας και εκφυλισμού.
Το φως λιγοστεύει
συμφιλιώνομαι με την αθλιότητα
αυτού του κόσμου.
Αποσύρομαι στα κενά δωμάτια
προσμένοντας μια υποψία ζωής
να σπα τον μουντό γδούπο
των αναίσθητων σαρκίων μας.
Τα μαύρα σύννεφα ξεμακραίνουν,
ο ήλιος αρχίζει να φαίνεται.
Carpe.
Carpe.
Φωτογραφία : Nirav Patel.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου