Ζούμε σε κόσμους παράλληλους,
σε μια αδιαφορία προσποιητή
που καίει με το πρώτο άγγιγμα.
Στις σχισμές της καρδιάς
ξεπροβάλλει διστακτικά η αλήθεια.
Στον κάθε χτύπο της
αποτυπώνεται η ένταση.
Αφήνω στα χέρια σου
την ανάσα μου,
τη μυρουδιά των όσων ζήσαμε.
Στα τοπία των αισθήσεων
ο χρόνος μηδενίζεται,
μια αίσθηση ελευθερίας
μαλακώνει το σκληρό υπέδαφος.
Το παράφορο πάθος
αναγνωρίζεται στις αμήχανες κινήσεις,
και στην αρρυθμία της καρδιάς.
Όταν συναντιόμαστε
εκ προ μελέτης εντελώς τυχαία,
σπαρταρά ο εσωτερικός μου κόσμος.
Με βλέμματα φευγαλέα
ανταλλάξαμε και πάλι τις λάμψεις μας.
Carpe.
Η εικόνα είναι από https://gr.pinterest.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου