Στην τάξη του άπειρου
μένω θεατής ενός κόσμου ματαιόδοξου.
Στο χειμωνιάτικο φεγγάρι
ξεπαγιάζουν τα βλέμματα,
ο χώρος μέσα μου σώνεται.
Κρύβω τα μυστικά
τις αγκαλιές που χάθηκαν,
τις στενάχωρες νύχτες.
Με διέλυσε η μεγάλη ηρεμία.
Οι στάλες της βροχής
μια χούφτα όνειρα,
κυοφορούν το άφθαρτο.
Η ηχώ σου
κατακλύζει τους άνυδρους πόρους
του δέρματος
ξεσηκώνει της επιθυμίες,
αφήνει τα σημάδια της.
Τα φυλάσσω για την επιβίωσή μου !
Carpe.
Carpe.
Η εικόνα είναι από https://www.peakpx.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου