Ένας πλημμυρισμένος ροδώνας
οι παρασημοφορημένοι ρόζοι της ψυχής μου,
Τον επισκέπτεσαι άρια-άρια παιάνα μου μεθυστικέ,
Κι οι γαλιάντρες μου στην αλυκή των χαμένων μου ονείρων
Νεύουν να σε στεφανώσουν...
Αλλά εσύ εγκαταλείπεις τ’ αρώματα της μέρας
Και ντύνεσαι την εκάτινη Σελήνη!
Στην φρίζα του ηλιοβασιλέματός μας
Με ξεδιψάς δροσερό νερό
Απ' τη γλυκόπιοτη πηγή του ανδρισμού σου,
Αρχίζεις ξαφνικά σαν από deja-vu
Να εξιστορείς παραμύθια με δράκους, μονόκερους και τριαντάφυλλα
μονόπατα..
Είναι κάποιες στιγμές που καθρεπτιζόμαστε
Σύννομα
Στα στοιχεία της φύσης,
Κι ανταμώνουν του πόθου μας οι δυνάμεις,
Χωρίς δρασκελισμούς, χωρίς λόγια έτσι με τους αιθέρες …
Στην ερωτική πόλη-
γέννημα του Μεγαρέα Βύζα,
Χρησμό Πυθίας κι εγώ εκπλήρωσα,
Τοποθέτησα μοιραία σφαίρα σε σένα
Εωσφορικό μου κάνιστρο
...κι αυτό ήταν! Με πυροβόλησα!!!
Η εικόνα είναι από https://images6.fanpop.com/
Είναι κάποιες στιγμές που καθρεπτιζόμαστε
Σύννομα
Στα στοιχεία της φύσης,
Κι ανταμώνουν του πόθου μας οι δυνάμεις,
Χωρίς δρασκελισμούς, χωρίς λόγια έτσι με τους αιθέρες …
Στην ερωτική πόλη-
γέννημα του Μεγαρέα Βύζα,
Χρησμό Πυθίας κι εγώ εκπλήρωσα,
Τοποθέτησα μοιραία σφαίρα σε σένα
Εωσφορικό μου κάνιστρο
...κι αυτό ήταν! Με πυροβόλησα!!!
Η εικόνα είναι από https://images6.fanpop.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου