Πόρτα κλειστή, δεσπόζουσα σιωπή.
Ακροβασία σε μια συνθήκη μοναξιάς
χαμογέλο θλιμμένο
της απραξίας άνιση τιμωρία.
Θα λήξει άραγε έγκαιρα
ο συναγερμός της ματαίωσης;
Πόσες νύχτες σιωπηλές
μπορεί να υπομείνει
ο αενάως αγρυπνών;
Δεν έχει ο χρόνος ορίσει
το σύνορο του φόβου,
το όριο του πόνου.
Η γέφυρα του μοναχικού ταξιδιού γκρεμίζεται σε κάθε απόπειρα επανεκκίνησης.
Σαν παραλλαγή γνωστής ιστορίας.
Οι χρησμοδότες δεν προτείνουν,
δεν επινοούν λύσεις
γιατί εκλείπουν
της αυτοθυσίας οι θιασώτες.
Η νυχτερινή περιπλάνηση
κατά τα ειωθότα
συμβαδίζει νοερά
με μια διάθεση επανόρθωσης.
Όμως αποβαίνει
ο βραδινός οικτιρμός ασύμβατος
με κάθε απόπειρα επαναφοράς.
Έγκλειστοι στα τείχη τους
οι αγρυπνούντες
βαδίζουν σε πλαίσια συγκεκριμένα. Χωρίς παρέκκλιση.
Στη νύχτα επιβάλλεται
ο άνεμος της λήθης.
Συμπάσχουν οι μονήρεις
αλλά λίγοι διαταράσσουν
το παιχνίδι της σιωπής .
Κατέχουν, κατανοούν εκείνοι
το μάταιο της αναμονής.
Και η βραδινή περιπέτεια
συνεχίζεται ως την αυγή .
® Γιάννα Βλάχου
Η εικόνα είναι από το https://gr.pinterest.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου