Μες στο βαθύ σκοτάδι
μια βροχή καταρρακτώδης
ακολουθεί τα ίχνη σου.
Μια απουσία που πληγώνει.
Η αέναη μορφή σου
χρωματίζει τα σύννεφα.
Λοιδορώ τις αναβολές της ζωής,
ένα δάκρυ γλυφό
στάθηκε στα χείλη.
Είμαι απέναντι στις κόρες δύο ματιών
βαδίζω ξυπόλητος,
ο ήχος των βημάτων εκκωφαντικός.
Το κατεστημένο αποσυντίθεται.
Η αρμονία της ομορφιάς
επαναφέρει το άπλετο φως.
Η βροχή συνέχισε,
οι στάλες πορφυρές
γιγάντωσαν το ποτάμι
του παράφορου πάθους.
Carpe.
Η φωτογραφία είναι από https://gr.pinterest.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου