Ως ωραίος αξιωματικός είχε πολλές επιτυχίες με τις γυναίκες. Αλλά σε όλες αυτές τις καθημερινές ιστορίες, προέβλεπε την εξέλιξή τους, δηλαδή μπορούσε με την φαντασία του, να προδιαγράψει τι θα συνέβαινε σε γενικές και ειδικές γραμμές. Μετά η πραγματικότητα εισχωρούσε στο αίσθημα και τον δικαίωνε, τουλάχιστον όσον αφορά την διάρκεια και την ένταση τού έρωτα.
Όμως, με αυτήν τη γυναίκα όλα έγιναν γρήγορα και στόμωσαν τις μαντικές του ικανότητες, καθολικά. Δεν μπορούσε να κάνει καμία πρόβλεψη, ούτε είχε τη δύναμη να «προσχεδιάσει» τα πιο απλά και καθημερινά πράγματα. Απραξία και ονειροπόληση. Έβλεπε καθαρά πως ήταν απρόβλεπτη ερωμένη. Κατάλαβε ότι αυτή η αγάπη δεν ήταν μια συνηθισμένη κατάσταση. Η αγαπημένη του, είχε μεγάλες φιλοδοξίες. Επιζητούσε να χτίσει το κάστρο τής αγάπης στον ουρανό. Δήλωνε σε όλους τους τόνους ότι το βασίλειο της αγάπης ήταν στον ουρανό. Το ουράνιο κάστρο θα στέγαζε τον έρωτά της, και αυτήν θα τον μοιραζόταν απλόχερα με εκείνον. Του εκμυστηρευόταν ότι από τον ουρανό έρχονταν οι πνοές και οι μουσικές της αρμονίας, το φως της δημιουργίας. Οι αναβάσεις στα υψηλότερα κτίρια, στα πιο ψηλά καμπαναριά, στα πιο ψηλά βουνά, ήταν σαν να λέμε σε ημερησία διάταξη. Πλησίαζαν όσο πιο κοντά γινόταν, τον ουρανό.
Η κυρία είχε και ένα άλλο «ελάττωμα», αν μπορούσες να το πεις έτσι, κυριολεκτικά πετούσε στα σύννεφα. Λάτρευε τις πτήσεις με τ’ αερόστατα.
Πίνακας : Marc Chagall, Over The Town, 1918
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου