Ένας συρφετός ατελειών
θαμμένος στην άκρη του μυαλού.
Βρίσκω ανακούφιση
προστρέχοντας στα παλιά.
Τα δάκρυα αυλακώνουν το πρόσωπο,
η χαρά δεν εξανεμίζεται, κορυφώνεται,
οι ατροφικές αισθήσεις θεριεύουν,
τα συναισθηματικά αποθέματα
ξεχύνονται ελεύθερα.
Δέχθηκα με προθυμία το φιλί,
ένοιωσα τον απόηχο της έντασης,
θα ήθελα να το γευτώ ξανά και ξανά.
Κουλουριάστηκε χάμω
αγκάλιασε τα γόνατά της
περιμένοντας την εξαγγελίας της απόφασης,
ένα χάδι ονειροπόλο.
Ανασαίναμε κι δυο στον ίδιο το ρυθμό.
Η χαρά που τη συγκλόνισε
ο ήχος της κραυγής της
δεν ακούστηκε, πνίγηκε
στον έσχατο σπασμό του πόθου.
Carpe.
Carpe.
Πίνακας : Anita Burnaz art
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου