μα έλα που η ζωή έχει πολλά ανηφόρια
οι δρόμοι βαθείς και ο καιρός δριμύς
κι όλα να σου τα χρεώνουν πανάκριβα
να παίζεις ζάρια με κάλπικα νομίσματα
κι έτσι να συνεχίζεις κατά τα δειλινά
ούτε στιγμή νωρίτερα,
με σκόνη στα ηλιόφωτα
χρόνους πολλούς να περπατάς και αύριο κανένα,
φως εν φωτί, δρασκελώντας των αγίων μονοπάτια
εκ χειρός Θεού εκπορεύεται η απλή ψυχή
φωτεινή, ριγηλή θερμή σαλεύοντας σε φιλιά
και παιχνίδια,
στον άνεμο, στο λιόφωτο στη θάλασσα
να μπερδεύεις το πραγματικό με το φανταστικό
ανήμπορη να τραβήξεις μπροστά
κάτω από του ύπνου που σμίγουν όλα τα νερά
στις ακρογιαλιές στα γρανιτένια νησιά
απλώσου σε θριαμβική πορεία,
μπορεί να δεις το φως να έρχεται,
εκεί βρίσκεται ο χορός και η μελωδία
μα μην την ονομάζεις μονιμότητα.
Γρηγορία Πελεκούδα
Η φωτογραφία είναι από https://gr.pinterest.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου