Σάββατο πρωί αφού πια δεν αμφιβάλλαμε
απόφαση πήραμε τη γιαγιά, τη βάλαμε
σε οίκο ευγηρίας, αφού δεν καταλάβαινε
απ’ την γεροντική άνοια που τη βάραινε.
Μετά από τέσσερα παιδιά που είχε
στο σπίτι κανένας τους δε συμμετείχε
Ούτε εκείνη στα δικά τους δεν χωρούσε
μια και πολλές φορές τα κατουρούσε!
Η πενιχρή σύνταξη γήρατος που έπαιρνε
εκεί που τη βάλανε δε θα την έφτανε
Θα έπρεπε να βάλουν όλοι από κάτι
για να περνάει η γιαγιά μπερκέτι.
Έτσι από τη μυρωδιά της να απαλλαγούν,
αποφάσισαν να ξεπαραδιαστούν
και στο ίδρυμα την ξεπετούν
μια και δεν θέλουν να την υπηρετούν.
Έτσι τη γιαγιά βολέψανε στο γηροκομείο
για να μην καταλήξουν στο τρελοκομείο
Κι αν ποτέ κανείς τους τη θυμόταν
αγγαρεία πήγαινε και την επισκεπτόταν.
Κι ενώ την είχαν στον οίκο παρκάρει
ήρθε η κρίση και τους μπλοκάρει.
Τώρα πια δε τους φτάνει ο μισθός
αναζητείται επειγόντως χορηγός.
Τότε τη γιαγιά για το συμφέρον θυμούνται όλοι
τη σύνταξη να καρπωθούν οι συμφεροντολόγοι!
Και αρχίζουν να τη διεκδικούν με μία διαμάχη
σε ποιου τυχερού το σπίτι θα ’μπει, όπως λάχει.
Έτσι όλοι συμφωνούν κλήρο να τραβήξουν
με άμεσο "ιερό" σκοπό τη σύνταξη να ρουφήξουν!
Τρέχουν γι αυτό συγκέντρωση να κάνουν
ποιοι θα ναι ευτυχείς τη σύνταξη να απολαμβάνουν.
Έτσι λοιπόν βιαστικά όλοι χώρο να ετοιμάσουνε
και τη γιαγιάκα να σφιχταγκαλιάσουνε
αφού απαραίτητα τώρα στο σπίτι τους χωρά
και η μυρωδιά της δεν θα τους στεναχωρά!
Όμως «Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεός κελεύει.»
Η γιαγιά τους προλαβαίνει κατά τον παράδεισο οδεύει
και εκείνοι που την επιστροφή της επιθυμούσαν
απαλλάχτηκαν και δεν θα τη γηροκομούσαν!
Νέα Σμύρνη 8& 9-11-2014
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ
Από τη συλλογή ‘‘ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΝΑΠΟΛΗΣΗΣ’’
H φωτογραφία ανήκει στον κ. Γιάννη Κοκκάλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου