Carpe " Άνευ όρων..."

Στο κλειστό δωμάτιο
χαϊδεύω τις σιωπές.
Συγχέω τη γιορτή
με το στεφάνι που απέθεσα,
έναν αποχαιρετισμό στα ενωμένα σώματα.
Θρηνώ για την ανυπαρξία,
προσποιούμαι το γλυκασμό μιας αγκαλιάς,
η φωνή σου γνέφει
το βλέμμα μου στο φως.
Στην απόλυτη σιωπή
σμιλεύω το ανάγλυφο.
Στα χέρια μου κρατώ
τις ακροθαλασσιές,
την άνευ όρων παράδοση.
Απ'τη μελανιά στο λαιμό
αναβλύζει η ζωή.
Η υπόσχεση έμεινε να χαρακώνει την καρδιά.


Carpe.

H εικόνα είναι από https://www.businessinsider.es/