"ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΤΣΥΦΑ 29, 30, 31 ΓΕΝΑΡΗ"
Καθρέπτης θρυμματισμένος - βεβαιωμένη ματαίωση... Κι όμως στις άκρες είχε αρχίσει να σκουριάζει από καιρό. Aπό τους πολλούς αντικατοπτρισμούς μάλλον αλλοιώθηκε. Τι απωθεί τώρα πια τη θλίψη; Γηράσκει ο πόνος. Διδάσκει ο πόνος; Κι αν στον καθρέπτη δε φαίνεται πλέον η μορφή ο χρόνος, σκληρός διαπραγματευτής χρεώνει με άνισο τόκο τις στιγμές. Προκύπτουσα θλίψη, αθέλητη επίγνωση. Τόσο μα τόσο ενισχύεται το χρονοβόρο σημάδι ... Στους κροτάφους, στο μέτωπο καταγράφει και χαράζει διαδρομές. Κι ο κότσυφας ανίδεος πετά στα κλαδιά, χαρακτηρίζει επιπόλαια τις μέρες μιας ενθουσιώδους επερχόμενης άνοιξης καθυστερώντας μόνο το βέβαιο, το αμετάκλητο. Η ύπουλη άνοιξη καιροφυλακτεί κι ας εμποδίζει τον θρήνο με εφήμερες φιλοφρονήσεις. Έτσι για να μαλακώσει τη θλίψη του απευκταίου. Είναι πιο επώδυνη η ματαίωση όταν στις εποχές βασίζεις τις ευχές σου. Τα αναξιόπιστα κοτσύφια μόνο τρεις μέρες κλέβουν εντυπώσεις....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου