Carpe "Ανάδοχος πάθους..."



Μπροστά μου
το μουχλιασμένο αστικό τοπίο
και ψυχές ετοιμόρροπες.
'Ένα κομμάτι ελεύθερης ψυχής
ονειροπολεί.
Απαιτώ το φως
και το θρόϊσμα του ανέμου.
Το άρωμα των λουλουδιών με ζάλισε,
οι θολές φωτογραφίες ξεψύχησαν,
θάψαμε τις καρδιές.
Την αυγή άρχισε η εποχή
των τροπικών μουσώνων,
βουτάω ασυνείδητα σε μια αγκαλιά,
συναισθάνομαι το θρήνο των αρχαγγέλων.
Αναιρώντας τα προκαθορισμένα
σκαρφαλώνω στα σύννεφα,
αγγίζω του κορμιού σου τις κοίτες .
Εντοπίζω το λίκνο της γοητείας,
μια σάρκα επιθυμητή που συσπάται.
Τραβώντας τις σκονισμένες κουρτίνες
απαγκιστρώνομαι
από τη φαιδρότητα χρόνων, γίνομαι ανάδοχος
του αδάμαστου πάθους.

Carpe.


Η φωτογραφία είναι από το https://www.pinterest.fr/









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου