Dance of the Wind and Storm by Thomas Blackshear
Στον Νάνο Βαλαωρίτη
Πένθιμες βροχές στο σεντόνι τ’ ουρανού σου
στους βόθρους της μικρής ύπαρξής σου
ελπίδες ιχνηλατείς σαν ιδαλγός νυμφίος.
Λέξεις μουδιασμένες απ’ το στόμα σαϊτεύουν
γεύση γλυκόπικρη, στιφνή, αφήνουν.
Κοπιώδη φωνήματα σ’ απέλπιδες ελιγμούς
εκσφενδονίσθηκαν,
στης μνήμης τις χορδές, δονήθηκαν.
Κατάκοποι ανεμοστρόβιλοι λιποθυμούν.
Ο κραταιός αέρας το δέρμα έλιωσε
στις παλάμες απλώθηκε
μου φίλησε τα δάχτυλα
άνοιξε το στόμα, πιες το φιλί μου.
Αθήνα 2010
(Νίνα Αλέξη, «Άνω θρώσκω», Εκδ. Αλεξάνδρεια, 2019)
Το ποίημα είναι δημοσιευμένο και εδώ:
https://homouniversalisgr.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου