Fabian Perez art
Τα στεγνά μου χείλη
καταδυναστεύουν τα σφάλματα.
Οι έρωτες χάθηκαν
στα ψηλά χορτάρια του θανάτου,
εκρηκτική η κραυγή τους.
Ανταλλάσσουμε ματιές,
εισπνέω την ηχώ τους.
Τα μάτια ξεσκίζουν
το πέπλο του χρόνου,
θωπεύουν τα ανέγγιχτα,
η ζωή ανθίζει
στα κρυφά κοιλώματα της σάρκας.
Καταγράφονται οι δονήσεις της καρδιάς,
αναλαμπή ελπίδας
μέσα στην καταχνιά των καιρών.
Κάθε βράδυ γνωριζόμαστε,
βγαίνουμε από τις παρενθέσεις,
ντυνόμαστε με τα στολίδια του πόθου,
χορεύουμε προς την έξοδο κινδύνου.
Ένα ρομαντισμός εφηβικός
εξαγνίζει τα λάθη.
Υπήρξα μισός, βουλιάζοντας στη διαρκή απουσία σου.
Carpe.
H φωτογραφία είναι από https://www.pinterest.de/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου