ΜΑΓΙΟΣΤΕΦΑΝΟ
Ω, το γλυκό το χρώμα
κι η γαλήνη κάποιου δειλινού
των κάμπων η ηλιόλουστη
χρυσή φωτοχυσία, τα κίτρινα,
τα μοβ της γης και τ’ ουρανού
φωτίστε με μες στη μυσταγωγία.
Ω, σαν τ’ ανθάκια με τα χρώματα
της γης και τ’ ουρανού
τα κίτρινα, τα μοβ
και τα μενεξεδιά των κάμπων
στεφάνι με μυρτόκλαδα
και χίλια του αγρού
μικρά αγριολούλουδα
στον νου μου θε να πλέξω.
Και με τα χρώματα καρδιάς
το ρόδινο του έρωτα
το κόκκινο της συμφοράς
της μοναξιάς το γκρίζο
θα πλέξω μαγιοστέφανο
την πόρτα της αγάπης μου
μ’ ελπίδες να στολίζω.
Θέλω τ’ ανέμου η δροσιά
τα μύρα τ’ άγρια του βουνού
τις βέργες να τυλίγουν.
Όνειρα λες, άστρα και φως
και θύμησες γλυκιές του νου
το μαγιοστέφανο να ντύνουν.
Και να ‘χει στάχυα και μυρτιές
και παπαρούνες, πασχαλιές
άσπρες και μοβ και μυροφόρες
Πνοές ονείρων π᾽ άγγισαν
κάποιας καρδιάς πτυχές
ζωής ελπίδες π´έσβησαν
κάποιου χειμώνα οι μπόρες.
22 Αυγούστου 2001
🌸
ΠΑΛΙΟΖΩΗ
Παλιοζωή, σαν το στεφάνι
του Μαγιού θα μαραθείς;
στον λίβα θε να σβήσεις
κάποιου θέρους;
Τα πέταλά σου, όλα,
σκόρπια μύρα της μικρής αυλής
ανάσα θε να γίνουνε
στης γης τους πέντε ανέμους;
22 Αυγούστου 2001
Από την Συλλογή Μαγιστέφανο, Γαβριηλίδης, 2003
Η φωτογραφία είναι από https://www.amazon.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου