Τα χέρια γέμισαν χρόνια χαμένα.
Οι αυταπάτες αποτελούν
μια διαδρομή καθημερινή.
Συνειδητοποιώ τον εγκλωβισμό
σε σκέψεις αδιέξοδες.
Παραμένω απόκοσμος θεατής
μιας μορφής
που παρακινεί τις αισθήσεις.
Κουβαλώ τις θύμισες.
Ένα ερέθισμα επίλεκτο,
μια ανάσα
προσκολλήθηκε πάνω μου.
Άργησες να φανείς,
η οφθαλμαπάτη σου
κάλυψε τα κενά τοπία.
Ο χρόνος τιμωρεί.
Τα ουρλιαχτά της ψυχής,
έγιναν οι χτύποι ενός ρολογιού
που άρχισε να μετρά την απουσία.
Μια έλλειψη που κρύβει το φως.
Carpe.
Carpe.
Η εικόνα είναι από https://mensbible.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου