Η συνείδηση δέχτηκε
το φιλί της προδοσίας,
μια βεβαιότητα ενοχής προειλημμένη,
το φταίξιμο για τα λάθη
αποδόθηκε στη θέληση για ζωή.
Μουδιάζει ο αντίλαλος της ψυχής,
το κενό γδέρνει το πρόσωπο,
το σώμα αιμορραγεί.
Τα αναφιλητά πότισαν
τους σκοτεινιασμένους δρόμους,
το αμυδρό φως σταλάζει διστακτικά.
Μια παράσταση μυστική στήθηκε απόψε.
Καιροφυλαχτεί η μελαγχολία,
ο καιρός ξέβρασε
τα σκουριασμένα κουφάρια μας.
Αναπολώ κόσμους άλλους,
κατευθύνομαι σε κλίματα θερμά,
προορισμός μοναδικός
η αναγκαιότητά της ύπαρξής σου
και η ανθοφορία της ψυχής.
Carpe.
Carpe.
Η φωτογραφία είναι από https://cutewallpaper.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου