Σου δείχνω ένα νέφος -
τα θερινά σύννεφα
πάνω από τη θάλασσα
μοιάζουν με άνθη,
εάν απλώσουμε τα χέρια μας
θα γεμίσουν οι αγκαλιές μας γιασεμί.
Έρχεται ο αέρας, μου λες -
δεν ξεχωρίζω την αύρα της θάλασσας
από το αεράκι του κήπου,
όλα τα αρώματά τους
πέφτουν στα μαλλιά μου
και αφήνουν μηνύματα,
μυστικά.
Θα το πω, θα το πεις!
Η φωτιά του καλοκαιριού
μας ξυπνά -
τόσο νερό αγιασμένο από τον ήλιο
μας δροσίζει
μέσα στην ξέφωτη θάλασσα.
Πάμε παντού!
Το βράδυ μιλάμε στο δάσος -
κάτω από την καυτή λάμψη
των αστεριών
υπολογίζουμε την αιωνιότητά μας.
Καμία ενέργεια δεν χαραμίζεται
κάτω από το σύμπαν.
Ήρθαμε στα ρυάκια -
ας μας παρασύρουν
στην θεϊκή απεραντοσύνη
όπου απομένει
ό,τι έχουμε εκμαιεύσει
από τον έρωτα.
Λίνα Βαταντζή
Πίνακας : Sir Lawrence Alma-Tadema
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου