Οι Hot Sunday Blood είναι ένα ιταλικό συγκρότημα που σχηματίστηκε στο Τορίνο το 2013.
Η μουσική τους είναι εμπνευσμένη από το alternative rock και εμπλουτίζεται με heavy rock επιρροές. Κάθε μέλος της μπάντας συμβάλει στον ήχο του σχήματος με τον δικό του μοναδικό τρόπο προερχόμενο από διαφορετικά ακούσματα όπως metal, stoner, grunge, black metal, prog και new wave.
Με 100 συναυλίες στο ενεργητικό τους, τον Ιούλιο του 2018 κλήθηκαν να ανοίξουν τη συναυλία των Doyle στο Τορίνο στα πλαίσια της ευρωπαϊκής τους περιοδείας. Τον Μάιο του 2019 έκαναν μια mini-promo περιοδεία στη Ρουμανία, την Κροατία και την Σλοβενία.
Μετά από 3 full-lengthalbumsκαι 2 singles, τώρα κυκλοφορούν το νέο τους single με τίτλο “PrinceRadiant”
Bachalor of Science of history. Member of Vietnam Writers’ Association. Member of Literary translation Council of Vietnam Writers’ Association. Published 2 volumes of poems and 4 books of translation works. Won 4 literary prizes.
His poems:
Hidden fire
Cups not yet arranged neatly on the tea tray suggest me ideas beyond the piece of clay the potter moulds and bakes in the fire
Intuition tells me the fire hidden in the cup is making streams.
Space
leaving the space behind I'm lost in the void in front of me
the last rain of the season has ended the last drop of sunshine is gone it's as if the earth is no longer under my feet it's like my body is being diluted merge with the void that has densedarkness
suddenly you appeared shimmering flowers of the shirt button in the past.
That place
I'm afraid that the place I return to, a lotus flower will bloom to welcome my feet in that place my heart is like a lake without ripples wisdom is like the full moon passing through green gardens and the rocky hillsides
that place the heart doesn't hurt the chains my chest doesn't explode in your whisper
that place how can i still call passionately honey.
Sleeping among the trees
thedayis over I’m lying in the middle of the grass
sad crickets crowing leading the symphonyat late night arrive early likeautum hastilylead the golden thread of sunshineinto the garden of rottingleaves
Itransforminto the grassinto the tree the sleepthat does not wait for the stars to rise.
Fertility
thinkingagain aboutVishnu and Shiva create, preserve, destroy
thinkingagain about Yoni and Linga fertility, proliferate, flourish
thinkingagain about your black eyes pure, radiant, inviting
thinking again of the seeds of the earth rising that warm sunlight.
Morningprelude
Your body isshining purityflowsfrom the deepnight pit the source of the black eyesflowingthrough the chest heaving and silent navel formed tornadoes
theskydoesnot promise the firery sun storm is sleeping The windblowssoftlythrough the hair timid, tolerantcloudsflytowards the horizon
where the kiln opens the door of ash I bend over the terracotta vase praisingclay, water and fire
praiseyour radiant body purityflowsfrom the deep night pit.
Light up
After the evilXangsanestorm
Ilearnfrom the treethe lighting
as if there'snever been a gust of windaboveleveltwelve
as if therewasnever an uprootedancient tree
as if therewere no ruined houses
andmymother and mysister and brother
sat and cried.
To liveis to light
Iacknowledge and affirm
I argue and defend.
Hey you
if one day in front of youis a void or a breakdown
please light up a youngleaf for yourself
beautiful on the treebranchafter the storm
and if hopedoes not return
your heartisempty
please light up whetherit'sloneliness or despair
neverbecome the insensitive dying light.
Young mud
When the flood seasonpassed, itlefta layer of youngmud on theground. The neighbordidnot hidehisjoy: "This year'syoungmudisthickerthaneveryyear". Mother laughed: "It's a big flood". He listened to mother'svoice and fillshislungswith the smell of new dirt.
Young mud. Howlingwind, pouringrain. The vast plains of water. Imitation of village drums. The water on the floorsweptawaymanythings. The water remained in the mud. Mother lifted up her palm withfresh drops of mud. Mother'ssmileremindedhim of the taste of the earth, the scent of the season. Mother's gaze remindedhim of a way of thinking, of seeing, of living.
Time drifted to infinity. Sometimesheaskedhimself: Whatismy soul? And heansweredhimself: My soul is a youngmud soul.
He savedevery drop of mudafter the flood season to make up for hispoorricefields. He distilledjoy, sadness, experience, found in it a little essence and hethought of onething, every flash of rainwouldpass, whatwasleft, whatremainedwasyoungmudand everything couldpossibly becomea fertile alluvial layer...
The otherside
One lateafternoon I called a ferry to cross the river. After a while, fromthe othersidetherewas a « hey » and a boat appearedfrombehind the reeds. The oldferrymanhad a white beard. The old man's oarswere slow. The boat driftedlanguorously across the river. When the boat docked, I got on the boat and said, “Are you tired because of the old age? You didn't know that I was eager, hoping to get to the otherside?" The oldferrymanlooked at me: "It's been a long timesoithas become a habit, and to me, the twobanks are only one, so I forget to thinkthatyou are anxious to go to the otherside". I saw in the oldboatman'swordssomemeaning, but becausemy mindwasonlylooking at the river quickly, I did not askagain. The boat docked, I disembarked, nodded to the old man and hurriedaway. As I stepped off the riverbank, the oldboatmancalled out: "Hey, whenyouget back to the otherside, remember to remindme to row the boat quickly."
Sun shadow
At noon in the summer, I stayed in a hammockunder a bamboogrove. The bambooleaves rang and the tallbambootreesswayed in the wind. The sunshone down fromabove, through the bamboothen became sunbeams on the ground.Thehammock I laidin and evenmy body wasdappledwith sunlight. I smiled and thought: "The suniswearing a brocadeshirt for me". Then I closedmyeyes and fellasleep. Under the shade of bamboo, the sunisdotted. The hammockswayedwith a creaking sound.
Baby, life doesn't have many moments likethat, but those moments willfollow us forever. And youwillneverbe the sadsun. And I willneverbe the pool of suffering. Becausein us there have beenwonderful moments, worthliving. Under the shade of bamboo, the sunisdotted. The hammockswayedwith a creaking sound.
Κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Άπαρσις το παραμύθι: Περιπέτειες στην Κδαπούπολη - Ανοσοήρωες εναντίον Μικροβλαβερούληδων, υπό την αιγίδα του της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Ξηρομέρου. Ένα παραμύθι με παιδαγωγικό χαρακτήρα, που θα διανεμηθεί δωρεάν στους μαθητές των Κδαπ του Δήμου Ξηρομέρου, και το οποίο πληροφορεί για τη φύση των ιώσεων, τον τρόπο μετάδοσης και αντιμετώπισής τους, καθώς και τη χρησιμότητα των Εμβολίων. Μια δράση που πραγματοποιήθηκε μέσα στα πλαίσια της Πανελλήνιας Εκστρατείας του ΕΔΔΥΠΥΥ για τα Εμβόλια και τα αντιβιοτικά.
Τα παιδιά των ΚΔΑΠ Δήμου Ξηρομέρου, μέσα από το πρόγραμμα της Αγωγής Υγείας, ξεκίνησαν ένα δημιουργικό ταξίδι κατανόησης των Λοιμώξεων και της σημασίας της πρόληψης, μέσα από την διαδικασία των εμβολιασμών• την οποία την διδάχθηκαν ως παιχνίδι, ξεπερνώντας το φόβο που ενδεχομένως απορρέει από την διαδικασία του εμβολιασμού. (Στην έκδοση, παράλληλα με την εικονογράφηση της ΒάλιαΚαπάδαη, χρησιμοποιήθηκαν και οι πραγματικές ζωγραφιές των παιδιών των ΚΔΑΠ Ξηρομέρου).
Στο συλλογικό αυτό ταξίδι, συνοδοιπόροι των παιδιών, ήταν οι εκπαιδευτικοί των ΚΔΑΠ, o Κων/νος Λίχνος (ως ο επικεφαλής Συγγραφέας και υπεύθυνος για τη φιλολογική επιμέλεια της έκδοσης), η Μαρία Σακουφάκη (Επιστημονική επιμέλεια), ο Ελευθέριος Μάντζαρης (Πρόεδρος της ΚΕΔΗΞ) και ο Δήμαρχος Ξηρομέρου Ιωάννης Τριανταφυλλάκης.
Ο Δήμος Ξηρομέρου τιμήθηκε για το συγκεκριμένο παραμύθι, με το βραβείο Κοινωνικής προσφοράς για την συμμετοχή του στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό καλλιτεχνικής έκφρασης, για τα Αντιβιοτικά & τα Εμβόλια που διοργάνωσε το ΕΔΔΥΠΠΥ, στο πλαίσιο της Πανελλήνιας Εκστρατείας για τα Αντιβιοτικά & τα Εμβόλια, που πραγματοποιήθηκε από τον Ιανουάριο έως το Σεπτέμβριο του 2022.
TΟ ΠΟΡΤΡAIΤΟ ΤΟΥ ΝΤΟΡΙΑΝ ΓΚΡΕΥ του John Osborne από το μυθιστόρημα του Oscar Wilde 2ος χρόνος Studio ΚΥΨΕΛΗΣ
Παίχθηκε Sold out ένα χρόνο & επιστρέφει!
Μετά την περσυνή πετυχημένη χειμερινή σεζόν & τις καλοκαιρινές φεστιβαλικές παραστάσεις, συνεχίζουμε για δεύτερο χρόνο (τρίτη σεζόν ) στο Studio ΚΥΨΕΛΗΣ . Χαρακτηρίστηκε μια από τις πιο καλύτερες παραστάσεις της χρονιάς και συνέλεξε εξαιρετικές κριτικές. Επιχορηγήθηκε από το ΥΠ.ΠΟ. & εντάχθηκε στις εκδηλώσεις του ΟΠΑΝΔΑ .
Η περίφημη εκδοχή του Osborne μετά το Εθνικό θέατρο της Αγγλίας και άλλα μεγάλα θέατρα παγκόσμια ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την ομάδα Θεατρίνων Θεατές & επαναλαμβάνεται. Το υπέροχο κλασσικό αριστούργημα μιλά για ένα γοητευτικό νέο που αναστατώνει με την ομορφιά του το Λονδίνο , ποζάρει για ένα πορτρέτο και εύχεται να παρέμενε νέος όπως αυτό σε όλη του τη ζωή με οποιοδήποτε τίμημα. ΄Eνα μεταφυσικό αριστούργημα για την νιότη που χάνεται & τη ζωή που μας προσφέρεται. Εμείς την ορίζουμε ή η μοίρα;
☆"Η ακριβή αυτή εκδοχή του έργου του Osborne είναι η πληρέστερη σκηνοθετική απόπειρα του Λιβανού και η καλύτερη της ομάδας και την θεωρώ ικανή να βάλει στο μαγικό κόσμο του Studio Κυψέλης θεατές , που δεν το έχουν ακόμα επισκεφτεί Σταύρος Ξηντάρας Kontra news ☆...Από κάθε άποψη θεωρώ ότι πρόκειται για την καλύτερη παράσταση του Γιώργου Λιβανού και των Θεατρίνων Θεατές, μια παράσταση που ξεκίνησε πολύ δυνατά, γεγονός που αποδεικνύεται από τα συνεχόμενα sold out. Μην την χάσετε, την προτείνω ανεπιφύλακτα! Γιώργος Λιναρείτης Art magazino.
☆"Εκπληκτική παράσταση με ηθοποιούς, αλησμόνητες εμπειρίες, έξυπνα σκηνικά τεχνάσματα, ακούσματα ταιριαστά με τους φωτισμούς (που παραπέμπουν σε θρίλερ). Κ. Μπούρας
☆Ο σκαπανέας του θεάτρου Γιώργος Λιβανός το έκανε θεατρική πράξη και δημιούργησε μια αξιοσημείωτη παράσταση με το θάμβος των ατμοσφαιρικών φωτισμών του, με την εικαστική φαντασία στα κοστούμια και στα σκηνικά της Δέσποινας Βολίδη, που ιχνογραφούσαν ανάγλυφο το κλίμα του έργου ,και την υποβλητική γεμάτη νοσταλγία μουσική του Μίμη Πλέσσα και τους αξιόλογους ηθοποιούς του να αποκαλύπτουν τους ρόλους τους στο ατμοσφαιρικό θέατρο ''Studio Κυψέλης'' θα πρέπει να δείτε Βαλεντίνη Λουρμπά paraskinia com
☆Η φετινή τους επιλογή να παρουσιάσει το “κολασμένα τολμηρό” Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ του Wilde στην εκδοχή Osborne, κερδίζει όλα τα στοιχήματα και φέρνει την παράσταση στις κορυφαίες της χρονιάς Ηλίας Ταμπουρατζής onenews.gr
☆Ο Γιώργος Λιβανός σκηνοθετεί την παράσταση με νεύρο, εγρήγορση, στήνει κάθε σκηνή με λεπτομέρεια σαν να απλώνει ένα κέντημα που στη συνέχεια οφείλει να ξηλώσει κάθε βελονιά ώστε να αποδομηθεί η αρχική εικόνα του Ντόριαν ως την τελική καταστροφή. Mαίρη Γκαζιάνη now24.gr
☆Mε ένα σημαντικό θίασο & άξιους συντελεστές οι Θεατρίνων Θεατές δημιουργούν αυτό το επιτευγματικό δείγμα της πιο πλήρους και με ακρίβεια δουλειάς τους. Νick Kalamakidis. Gayhellas.gr
☆Mια παράσταση φτιαγμένη με σκηνοθετική δημιουργική μαεστρία για το κλασικό μυθιστόρημα του Oscar Wilde στην σύγχρονη εκδοχή του John Osborne για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μην το χάσετε! Athensartnews.gr
☆Το όνειρο και η προσπάθεια της κατάκτησης της αιώνιας νιότης, μέσα από την κολασμένη εκδοχή της αριστουργιματικής εκδοχής του John Osborne, για το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι... Η σαγήνη, ο ολόγυμνος μεταφυσικός μυστικισμός με την πρωτοπόρο από το Γιώργο Λιβανό face to face αναμέτρηση του Ντόριαν (Στάθης Παναγιωτίδης) με το πορτρέτο του (Γιώργο Καραντζά) η πτώση, οι τύψεις... σε μια ολοκληρωμένη και πολυδιάστατη προσέγγιση και εμβάθυνση του μοναδικού έργου του Oscar Wilde... Γιάννης Ζαμπατής.
☆Το Studio Κυψέλης δεν ανεβάζει απλά ένα θεατρικό έργο, αλλά δημιουργεί ένα θεατρικό ποιοτικό, που δεν κοροϊδεύει το θεατρόφιλο κοινό, αλλά το μαγεύει, το συναρπάζει και το κατακτά! Ένα σπουδαίο κλασσικό κείμενο, το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ, γίνεται αφορμή για μια σύγχρονη εκδοχή υπό την μπαγκέτα του σκηνοθέτη Γιώργου Λιβανού, που μέσα σε μια υπόγεια σκηνή 4Χ3 κατακτά το κοινό δημιουργώντας ένα έργο σταθμό για τα χρονικά του θεάτρου! Το έργο ξεκινά με μια γνώστη φωνή ενός ανθρώπου του θεάτρου που κάθε έργο που ανέβαζε, είχε ποιότητα, του Δημήτρη Ποταμίτη. Δημήτρης Μουζακίτης Πολιτικά Νέα.
☆Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ είναι ένα πανέξυπνο κείμενο, γεμάτο διαχρονικές αλήθειες με σταδιακή απογύμνωση χαρακτήρων. Η θεατρική του διασκευή χάρη στη σκηνοθετική ματιά του Γιώργου Λιβανού και τις πολύ καλές ερμηνείες των ηθοποιών , το απογειώνει και βοηθάει το θεατή να το γνωρίσει καλύτερα, μέσα από μια θεατρική εμπειρία που συστήνω ανεπιφύλακτα! Πάνος Τουρλής koukidaki.gr
☆Η σκηνοθεσία του Γιώργου Λιβανού καθώς και οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών, μετέφεραν αυτούσια στο θεατρικό σανίδι την ιδιαίτερη αυτή εκδοχή και το οπτικό πρίσμα του Οsborne , βάζοντας τις δικές τους πινελιές (μεταφορικά και κυριολεκτικά) και κάνοντας το έργο ακόμη πιο ενδιαφέρον! Βάσω Κανιώτη joyradio.gr
☆Ένα πραγματικό ρεσιτάλ ερμηνείας από τους ηθοποιούς, με την καθοδήγηση του σκηνοθέτη, που δίνει το “χρώμα” σε αυτή την βαθιά τομή, αναδύει τις ανθρώπινες αδυναμίες και την ματαιότητα του προσωρινού. Μέσα σε αυτή την μυθοπλασία εκτός από το σκηνικό, τα κουστούμια μας τοποθετούν στην ατμόσφαιρα της εποχής που γράφτηκε το βιβλίο. Μία εκπληκτική παράσταση που αντικατοπτρίζει πλήρως το μήνυμα του συγγραφέα του John Osborne. Kατερίνα Καραμπελα Lifespeed.gr
☆Το πορτρέτο του Dorian Gray στο Studio Κυψέλης είναι μία πολύ φιλόδοξη, τολμηρή, άρτια, ακριβή παράσταση, με υπέροχο λειτουργικό, εικαστικό σκηνικό, εξαιρετική σκηνοθετική γραμμή, υπέροχη μουσική, μοναδικές ερμηνείες, ιδιαίτερα εφέ. Είναι η καλύτερη κατά την γνώμη μου παράσταση του Γιώργου Λιβανού. Μην την χάσετε. Στο Studio Κυψέλης!
Βίβιαν Μητσάκου theatroproject365
☆Γιώργος Λιβανός σκηνοθετεί και φωτίζει ρεαλιστικά, τόσο ρεαλιστικά που αναρωτιέσαι: "Σταμάτησε ο χρόνος;"
Είναι σπουδαίο να υποβάλει ένα καλλιτεχνικό σύνολο μία συγκεκριμένη πρόταση/οπτική επί ενός έργου και οι “Θεατρίνων θεατές” επικοινωνούν αδιάλυτη την α-λήθειά τους!
Νίκος Ανδρείος Nikosandreios.com
☆Ο Γιώργος Λιβανός είναι ένας σεμνός και ακούραστος εργάτης του θεάτρου. Το μεράκι και η μεθοδικότητά του είναι υποδειγματικά! Γι’ αυτό και εγώ αποκαλώ το ατμοσφαιρικό Studio Κυψέλης «μικρή σκηνή των θαυμάτων!»
Άκης Χαραλαμπίδης.
☆Καιροί ανέντιμοι Καιροί καιροσκόπων Καιροί που μυρίζουν ανατριχίλα θαρρείς. Κι εμείς οι του δεύτερου τρίτου πλάνου τι; Εμείς εδώ, στα καθημερινά με κεραίες τέντα Πιανόμαστε από «στιγμές» που βοηθούν την ανάσα πιο… Μια τέτοια χθες βράδυ, μια τέτοια. Κατηφορίσαμε την Κυψέλης στο Studio της, στο νο 9 της Σπετσοπούλας που την τέμνει. Γίναμε οι θεατές των θεατρίνων που διαφεντεύουν οι «Θεατρίνων Θεατές». Μύριζε θέατρο το θέατρο του Γιώργου Λιβανού Δευτέρα βράδυ.
Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ στη σκηνή στη θεατρική εκδοχή του Τζον ΄Οσμπορν. Αριστουργηματικό για εμέ κείμενο, ανεβασμένο με τον γνωστό σεβασμό του Λιβανού για την τέχνη του. Ατμόσφαιρα, ερμηνείες, κίνηση, μουσική, φωτισμοί, σκηνογραφία όλα μα όλα σκηνοθετημένα από τον μπροστάρη των «Θεατρίνων Θεατές».
Το σκηνικό μέγα ατού της παράστασης, η κυρία Δέσποινα Βολίδη σε ευφυή στιγμή στη σύλληψή του, υπηρέτησε εικαστικά ατμόσφαιρα, γωνιές, τόπους, χωροχρόνο, έκανε ότι ήθελε σε δοσμένα τετραγωνικά. Εξαιρετική.
Εξαντλημένος αφήνομαι μέσα σε μια θλίψη διαρκή, στραπατσάρω την επιθυμία της ψυχής. Άρχισα να σκαρφαλώνω, να βγω απ' τη διαδοχή άμπωτης και παλίρροιας από μια ευθεία άχρωμη, με συνέπειες κακώσεις σοβαρές και σημάδια ανεξίτηλα. Μια συγκίνηση ασύλληπτη επιδρά πάνω μου. Ψάχνω διακαώς για τα ίχνη σου στη φύση, στα όμορφα τοπία, στη νύχτα, στο λυκαυγές. Η αδύναμη ανθρώπινη θέληση στροβιλίζεται, γίνεται έρμαιο του έρωτα. Άρχισα να ξεφυλλίζω τη ζωή, στις τελευταίες σελίδες σωπαίνω, μέσα μου στοιβάχτηκαν οι ανέμελες στιγμές του πάθους η ψυχή έτσι ετοιμάστηκε για να πετάξει.!
«Ουκρανικός πόλεμος: Αναγνώσεις, ερμηνείες, διδάγματα. Απλουστεύσεις και γενικεύσεις»( Εκδόσεις γραφή)
«Πράττε έτσι ώστε ο κανόνας από τον οποίο εμπνέεται η δράση σου να μπορεί να ισχύσει ταυτόχρονα ως αρχή μιας καθολικής νομοθεσίας»
(Ιμάνουελ Καντ)
Το νέο βιβλίο του συγγραφέα και διαχειριστή του ιστότοπου «ΙΔΕΟπολις» Ηλία Γιαννακόπουλου, φέρει τον τίτλο «Ουκρανικός Πόλεμος: Αναγνώσεις, ερμηνείες, διδάγματα. Απλουστεύσεις και γενικεύσεις». Όπως ο ίδιος ο τίτλος του βιβλίου δηλοί, βασικό θέμα καθίσταται η Ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία και οι πολλαπλές προεκτάσεις της.
Για όποιον διαθέτει μία εικόνα και γνώση των κειμένων που ανά τακτικά χρονικά διαστήματα δημοσιεύει ο συγγραφέας στο blog του, της ποιότητας της γραφής του και των ιδεών που καταθέτει, το περιεχόμενο του βιβλίου δεν αποτελεί έκπληξη.
Με έναν ψύχραιμο και τεκμηριωμένο τρόπο, ο κύριος Ηλίας Γιαννακόπουλος δεν διστάζει να θέσει στο επίκεντρο την πλέον πρόσφατη ένοπλη σύρραξη της εποχής μας, να συνδυάσει τις αλληλεπιδράσεις που αναπτύσσονται μεταξύ ατομικών δρώντων και συλλογικών φορέων, να εξετάσει τον πόλεμο πολύπλευρα και από μία ηθική σκοπιά και δη, από μία Καντιανή ηθική σκοπιά. Με έναν ιδιαίτερο τρόπο, ο συγγραφέας του «Ουκρανικού πολέμου» μάς υπενθυμίζει την εξής Καντιανή αρχή: «Δεν εξαρτάται ο ηθικός νόμος από την ανθρώπινη πραγματικότητα, αλλά αντίθετα η ανθρώπινη πραγματικότητα (ως έλλογη) από τον ηθικό νόμο», (Kant, 1984).
Άλλωστε, θα τονίσουμε πάλι πως όποιος διαθέτει μία εικόνα των κειμένων του κυρίου Ηλία Γιαννακόπουλου[1], μπορεί να αντιληφθεί πως πέραν του γεγονότος πως καθίσταται πολέμιος της κοινοτυπίας και των «αφόρητων»γενικεύσεων, που συνιστούν ενίοτε προϊόν της ανθρώπινης και διανοητικής επιθυμίας να προταχθεί το όλον εις βάρος του μερικού, ενσωματώνει στις αναλύσεις του μορφές και χαρακτηριστικά του Καντιανού «ηθικού νόμου» υπό την ετικέτα (δεν είναι αδόκιμος ο όρος) των κατηγορικών προσταγών.
Έτσι, επιδιώκει να ερμηνεύσει, όχι μόνο σύνθετα κοινωνικά – πολιτικά φαινόμενα, αλλά και τα βασικά κίνητρα πίσω από τις ανθρώπινες πράξεις και συμπεριφορές με βάση την Καντιανή ηθική.
Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του νέου βιβλίου, είναι η δια-κειμενικότητα. Και τι εννοούμε λέγοντας κάτι τέτοιο; Εννοούμε πως με εμβριθή τρόπο (είναι εξόχως πρωτότυπη η ιδέα πρόσληψης του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν με άξονα την μορφή του Ρασκόλνικοβ από το Ντοστογιεφσκικό «Έγκλημα και Τιμωρία»), συμπεριλαμβάνεται στα κείμενα που συν-αποτελούν το βιβλίο, αναφορές από διαφορετικά πεδία, από τη λογοτεχνία έως τη μουσική, προκειμένου να σκιαγραφήσει το προφίλ της Ρωσικής στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία, να θέσει τα κατάλληλα, και ηθικού περιεχομένου ερωτήματα, δίχως όμως να εκμαιεύσει την οποιαδήποτε απάντηση, προτού λάβει χώρα η μελέτη των δεδομένων ως έχουν.
Στην προηγούμενη παράγραφο, έγινε αναφορά στην πρόσληψη του προέδρου Πούτιν, με άξονα την μορφή του Ρασκόλνικοβ από το μυθιστόρημα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, «Έγκλημα και Τιμωρία».
Αυτό δεν είναι το μοναδικό κείμενο που αναφέρεται στον Ρώσο πρόεδρο. Και αυτό διότι, προστίθενται άλλα τρία κείμενα σχετικά με τον Πούτιν και τις Πουτινικές αφηγήσεις και πρακτικές. Τα κείμενα είναι τα εξής: «Ο Πούτιν και η διαφαινόμενη “νέα Γιάλτα”», «Η “κατάρα” της Εκάβης και η ύβρις του Πούτιν», «Ο αναθεωρητισμός του Πούτιν και το τέλος της ευρωπαϊκής αθωότητας».
Με αυτόν τον τρόπο ο αναγνώστης (και ακόμη και ο αναγνώστης που ενδιαφέρεται ιδιαιτέρως για την συγκρότηση του μετα-σοβιετικού, Πουτινικού, αυταρχικού καθεστώτος, διαδικασία που άρχισε στις αρχές της δεκαετίας του 2000), μπορεί να αποκτήσει μία πληρέστερη εικόνα της πολιτικής προσωπικότητάς του, του τρόπου με τον οποίο ασκεί την εξουσία, της στρατηγικής που εφαρμόζει για την αναβάθμιση της γεω-πολιτικής θέσης της Ρωσίας στο διεθνές γίγνεσθαι, και, τελευταίο αλλά όχι έσχατο, τα ηθικά ζητήματα (πόσο «δίκαιος» είναι αυτός ο πόλεμος;), που εγείρουν οι επιλογές του.
Μάλιστα, θα επισημάνουμε πως η χρήση στοιχείων και αναφορών από τον τραγικό λόγο των αρχαίων δραματουργών για την σκιαγράφηση του Πουτινικού προφίλ (ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος, μπορεί να αντιληφθεί την έλλειψη ηθικού ερείσματος στο λόγο του;), και για την αναζήτηση αναλογιών, γίνεται προσεκτικά και στοχευμένα, κάτι που συνιστά ισχυρό δείγμα επαρκούς θεωρητικής γνώσης πάνω στον τραγικό λόγο.
Που ναι δεν αποτελεί πανάκεια για την μελέτη του παρόντος, από την άλλη όμως, δε, μπορεί να συμβάλλει στην μελέτη προτύπων συμπεριφοράς, ιδίως όλων όσοι ασκούν την εξουσία με τον τρόπο του Ρώσου προέδρου. Ήτοι, συγκεντρωτικά, και δίχως την ύπαρξη των απαραίτητων θεσμικών δικλείδων ασφαλείας που θα μετρίαζαν ίσως τις επιπτώσεις των πολιτικών ή αλλιώς, για να παραμείνουμε κοντά στο πνεύμα του κυρίου Ηλία Γιαννακόπουλου, των επιλογών του.
Ο συγγραφέας στηρίζεται σε ένα επαρκώς γεω-πολιτικό, θεωρητικό υπόβαθρο, το οποίο σας επιτρέπει να αναδείξετε στην επιφάνεια τις γεω-πολιτικές αλλαγές που συντελούνται, και ακόμη εξελίσσονται (για «βίαιη διπολοποίηση», κάνει λόγο ο καθηγητής Κώστας Λάβδας), στον συσχετισμό ισχύος μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, προσφέροντάς μας την πρώτη, ουσιαστικά, προσέγγιση της Ρωσικής στρατηγικής και κυρίως των σχέσεων Δύσης – Ρωσίας με βάση την «παγίδα του Θουκυδίδη».
Εύστοχα και ίσως, με έναν αδιόρατο πικρό τόνο για τη μέθη που μπορεί να προκαλέσει η ισχύ και η αναζήτησή της, ο κύριος Ηλίας Γιαννακόπουλος αναδεικνύει εναργώς την λογική της αμοιβαιότητας, η οποία υπεισέρχεται στον πυρήνα της «Θουκυδίδειας παγίδας»: Το ένα βήμα του ενός δρώντα και, σε ένα δεύτερο επίπεδο, τα πολλά βήματά του (η Κίνα) προκαλούν την ακόμη και ανακλαστική αντίδραση του έτερου παίκτη (ας πούμε με σημερινούς όρους, οι Ηνωμένες Πολιτείες) με αποτέλεσμα να διαμορφώνεται ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την είσοδο σε ένα συγκρουσιακό σπιράλ. Σπιράλ το οποίο δεν μπορούν να αποτρέψουν οι διπλωματικές κινήσεις, οι συντονισμένες διπλωματικές κινήσεις της τελευταίας στιγμής.
Ό,τι ζήσαμε δηλαδή, την παραμονή της Ρωσικής στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία (βλέπε το κείμενο «Οι μεγάλες “διαψεύσεις” για την αποτροπή του πολέμου»). Ας δούμε τι έγραφε ο ίδιος ο συγγραφέας τις παραμονές ουσιαστικά της έναρξης της Ρωσικής στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία.
«Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτήν ο GrahamAllison πιστεύει πως όταν μία χώρα – δύναμη αυξάνεται απειλητικά για την άλλη ηγεμονεύουσα δύναμη τότε προκαλεί φόβο και οδηγεί τις δύο χώρες σε πόλεμο. Για πολλούς αυτό συνιστά ένα ιστορικό φαινόμενο επαναλαμβανόμενο. Είναι μία πραγματικότητα που συναντάμε στην διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας. Είναι ένας αγώνας φόβου ανάμεσα σε μία υπερδύναμη και σε μία ανερχόμενη υπερδύναμη. Ο φόβος αυτός κατασκευάζει την «παγίδα» και οδηγεί τις χώρες στον πόλεμο. Πολλοί μιλούν για μία ιστορική επιβεβαίωση της «θεωρίας πολέμου» του Θουκυδίδη, ενώ κάποιοι άλλοι διατείνονται πως η «ιστορία επαναλαμβάνεται άλλοτε ως φάρσα κι άλλοτε ως τραγωδία που κύκλους κάνει». Μία άλλη ανάγνωση της «Θουκυδίδειας Παγίδας» θα μάς οδηγούσε στη διαπίστωση πως η συγκρότηση του σύγχρονου κόσμου και των εθνικών κρατών διαμορφώθηκε πάνω στη βάση της οικονομίας της αγοράς. Με δεδομένο, όμως, την συνεχή κινητικότητα αυτής τα κράτη κερδίζουν ή χάνουν βαθμίδες στην παγκόσμια ιεραρχία μέσα από έναν ανελέητο οικονομικό ανταγωνισμό»[2].
Το βιβλίο σας, εν συνόλω ιδωμένο, συνιστά μία πραγματεία περί πολέμου και πολεμικής φύσης που αξιοποιεί τη διαθέσιμη βιβλιογραφία ώστε να μπορέσει να αποφανθεί της φύσης της Ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης που έχει γνωστά αίτια, οικεία πλέον, πρόσωπα που πρωταγωνιστούν και στις δύο πλευρές, αλλά άδηλη κατάληξη.
·Ο Σίμος Ανδρονίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και κατάγεται από το Πλατύ Ημαθίας. Είναι επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ. Είναι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
*** Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την 1η Νοεμβρίου, Ημέρα Τρίτη και Ώρα 19.00στην αίθουσα εκδηλώσεων Τσιτσάνη. Ομιλητές θα είναι οι πρώην βουλευτές Τρικάλων: 1.Hλίας Βλαχογιάνννης, 2.Χρήστος Μαγκούφης, 3.Χρήστος Σιμορέλης.
[1] Αν μη τι άλλο, ο Ηλίας Γιαννακόπουλος γνωρίζει τι σημαίνει «κόκκινη ρέγγα», πως λειτουργεί και πως αντιμετωπίζεται διαλεκτικά.
[2]Βλέπε σχετικά, Γιαννακόπουλος, Ηλίας, «Η “Παγίδα του Θουκυδίδη” και η Ρωσία που βρυχάται...», Ιστολόγιο «ΙΔΕΟπολις», 21/02/2022. Διαθέσιμο στο:«Η “Παγίδα του Θουκυδίδη” και η Ρωσία που βρυχάται...» (iliasgiannakopoulos.blogspot.com). Το κείμενο περιλαμβάνεται και στο βιβλίο. Ένα άλλο προσφιλές σχήμα των τελευταίων χρόνων, μέσω του οποίου επιχειρείται να ερμηνευθούν οι έντονοι γεω-πολιτικοί και περιφερειακοί ανταγωνισμοί, είναι το σχήμα των «υπνοβατών» που έχει εισαγάγει ο Βρετανός ιστορικός CristopherClark, στο βιβλίο του «Οι Υπνοβάτες». Στο ιστορικό πόνημα του, ο Clarkαναδεικνύει στην επιφάνεια το πως οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις, κινούμενες ωσάν «υπνοβάτες» και δεν πρόσεξαν γεγονότα καταφανή, γεγονότα που ήταν μπροστά τους, και υποτίμησαν άλλα, θέτοντας τα εκτός του διπλωματικού-πολιτικού τους πεδίου, οδηγούμενες σε έναν σκληρό Παγκόσμιο Πόλεμο, τις συνέπειες του οποίου άργησαν να αντιληφθούν. Το σχήμα αυτό δεν θεωρούμε πως χάνει σε στιβαρότητα έναντι της Θουκυδίδειας παγίδας, η οποία παραμένει βέβαια πιο προσφιλής σε διεθνολόγους και όχι σε ιστορικούς και σε πολιτικούς επιστήμονες. Βλέπε και, Clark, Cristopher., «Οι Υπνοβάτες», Μετάφραση: Κουρεμένος, Κώστας, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα, 2014.
«Απαγορεύεται να σκοτώνεις, γι’ αυτό οι δολοφόνοι τιμωρούνται – εκτός και αν σκοτώνουν πολλούς ανθρώπους υπό τους ήχους των παιάνων».(Βολταίρος)
Τρίτο βιβλίο για τον Ηλία Γιαννακόπουλο το «Ουκρανικός Πόλεμος: Αναγνώσεις, ερμηνείες & διδάγματα. Απλουστεύσεις και γενικεύσεις», εκδόσεις «γραφή».
Με μόνιμο οπλοστάσιο τις καταθέσεις μεγάλων στοχαστών – που χρησιμοποιούνται απ’ αυτόν όμως με περίσκεψη, εύστοχη πάντα χρήση και στη συνέχεια προσέγγιση του θέματος όχι μόνο μέσω αυτών αλλά και μέσω της δικής του σύγχρονης ματιάς – ο Ηλίας Γιαννακόπουλος δίνει πάντα κείμενα που εντυπωσιάζουν.
Το τελευταίο του βιβλίο γράφτηκε για τον Ουκρανικό Πόλεμο.
Τολμηρό από τη μεριά του, ενώ ο Πόλεμος μαίνεται εδώ και μήνες, ενώ η πληροφόρηση δεν είναι αντικειμενική, μιας και ήδη έχουν συγκροτηθεί στρατόπεδα υποστήριξης της μιας και της άλλης πλευράς, και η ίδια η πληροφορία υπόκειται σε τρομερή ρευστότητα, ενώ κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει την έκβασή του, να γράψει ήδη ένα βιβλίο μ’ αυτό το θέμα.
Οι υπότιτλοι, όμως, που δίνει στο κυρίως θέμα του «Αναγνώσεις, ερμηνείες & διδάγματα. Απλουστεύσεις & γενικεύσεις» οδηγούν κατευθείαν στον στόχο του, να δώσει το γενικό περίγραμμα του Πολέμου, όπως έχει διατυπωθεί παγκόσμια, μέσα από τις απόψεις μεγάλων προσωπικοτήτων της Ιστορίας, της Λογοτεχνίας, της Φιλοσοφίας, της Ψυχολογίας και της Τέχνης. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι εμφανής η δική του θέση, που είναι η καταδίκη του Πολέμου.
Με κορυφαίο πάντα οδηγό του στις απόψεις του τον Θουκυδίδη, που μέσα από την Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου ανέδειξε τις αιτίες όλων των πολέμων και τα μυστικά τους, ο συγγραφέας σ’ ένα πανόραμα σκέψεων που καταδικάζουν τον πόλεμο – από τον Ευριπίδη και τον Ντοστογιέφσκι μέχρι τον Καντ και τον Μίκη Θεοδωράκη – παίρνει τις δικές θέσεις βλέποντας το σήμερα μέσα από τις προσωπικές του προσλαμβάνουσες.
Σίγουρα θα μπορούσε κάποιος να διατυπώσει κάποιες ενστάσεις για τον πραγματικό ή αποκλειστικό υπεύθυνο του πολέμου στην Ουκρανία. Ωστόσο είναι δύσκολο να παραβλέψει κανείς την επιχειρηματολογία του συγγραφέα αλλά και την θεμελίωση των θέσεών του με γνώμες φιλοσόφων, ψυχολόγων και ιστορικών. Η πολυεπίπεδη ερμηνεία του πολέμου προσθέτει κύρος στην αξιολόγηση του ουκρανικού πολέμου. Ξεχωριστή θέση στην ερμηνεία και κατανόηση του ουκρανικού πολέμου κατέχουν τα κείμενα «Η παγίδα του Θουκυδίδη», «Ο πόλεμος στην Ουκρανία και το “επιχείρημα της ολισθηρής πλαγιάς”» και το «Ουδετερότητα: φρόνιμη επιλογή ή μία ασύνετη – ανήθικη στάση;».
Το αν η θέση του υπέρ των Ουκρανών και κατά του αναθεωρητισμού του Πούτιν, όπως προβάλλεται άλλωστε και από τη Δύση, θα επιβεβαιωθεί ως σωστή μέσα από την ίδια την Ιστορία, δεν ενδιαφέρει τόσο σε σχέση με τον στόχο του βιβλίου. Το πώς, όμως, χειρίζεται το περί πολέμου θέμα του είναι πραγματικά ιδιαίτερα ενδιαφέρον, και εντυπωσιακό ως προς τη στοιχειοθέτησή του.
Με λόγο ευθύβολο, με την ικανότητα να χρησιμοποιεί το χθες ως οδηγό για το σήμερα, με τη χρήση του ορθού λόγου ως στέρεο γνώμονα αλλά και συναισθηματικές αποχρώσεις, όταν και όπου πρέπει να τον κάνουν πιο οικείο, το βιβλίο του αποτελεί ένα ακόμη βήμα στην γόνιμη και παραγωγική πορεία του στον δύσκολο δοκιμιακό λόγο.
Συμπερασματικά, η ανάγνωση του βιβλίου επικυρώνει την θέση του αμερικανού συγγραφέα RobertConnor στο έργο του «Θουκυδίδης».
«Η ιστορία δεν μάς διδάσκει πώς να ελέγξουμε τα ανθρώπινα γεγονότα ούτε μάς καθιστά ικανούς να θεραπεύσουμε ασθένειες ή να αποτρέψουμε κάποια δυνητική τυραννία, αλλά μάς υπενθυμίζει πόσο εύκολα οι άνθρωποι κινούνται από την ψευδαίσθηση ότι ασκούν τον έλεγχο επί των γεγονότων στην τελική τους υποταγή σε αυτά, από την ενεργητική δράση στο πάθος».
Η Δήμητρα Σμυρνή είναι φιλόλογος και χρήστης του siteFaretra(Βέροια)
*** H παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την 1η Νοεμβρίου 2022,Ημέρα Τρίτη και Ώρα 19.00 στην αίθουσα εκδηλώσεων Τσιτσάνη. Ομιλητές θα είναι οι πρώην βουλευτές Τρικάλων:1.ΗλίαςΒλαχογιάννης,2.Χρήστος Μαγκούφης,3.Χρήστος Σιμορέλης.
