Carpe "Αμάρτημα..."



Περιορισμοί εμπόδια αποτρέπουν
ν' αποτινάξουμε τα κοινότυπα.
Τα πρόσωπα χλωμά
από τις αγωνίες.
Οι ζωηρές εκφράσεις
προλειαίνουν το έδαφος.
Περιπέφτει σε δυσμένεια
ο φόβος.
Η υπόσχεση για λύση ευτυχή
γίνεται βεβαιότητα.
Λαχτάρα ανείπωτη
να παραβώ τα συνηθισμένα.
Το αμάρτημα να ρίξω
τα μάτια πάνω σου
έχει εκπέσει.
Συγκίνηση ασυγκράτητη
να παρασυρθώ.
Χωρίς ντροπή...
το βλέμμα ξεκουράζω ..πάνω σου.

Carpe.


Η φωτογραφία είναι από https://pic2.me/





ΒΑΓΙΑ ΜΠΑΛΗ "Κρίματα" Μυθιστόρημα

 


Βάγια Μπαλή  : 
Κρίματα
Εκδόσεις  : Υδροπλάνο
Ετος Εκδοσης  : 2022
Σελίδες : 332
Διαστάσεις : 21x14
Δέσιμο : Μαλακό εξώφυλλο
ISBN : 978-618-207-094-9


Οπισθόφυλλο 

Αναζητώντας μερτικό στην ευτυχία, η Άσπα σκοντάφτει συνεχώς πάνω σε απώλειες. Μέσα από τα σκοτεινά τούνελ, που της έχει σκάψει το πεπρωμένο της, θα προσπαθήσει να ξεφύγει, να ανακαλύψει κάποιο ξέφωτο, να απλώσει την ψυχή της και να χαθεί σε κύματα αγάπης. Μα θα την αφήσουν τα κρίματα να τα καταφέρει; Θα βρει αυτό που αληθινά επιθυμεί ή κάποιος άλλος ορίζει τη δική της μοίρα; Από τη θεία Βιργινία στον Παύλο και από την Αρετή στον Λουκά, η Άσπα έψαχνε πάντοτε να βρει μονάχα την αγάπη που δικαιωματικά της ανήκε. Μια αγάπη που άλλες φορές πληρώθηκε με θάνατο, άλλες με προδοσία και άλλες έγινε φωτεινό αστέρι και στήριγμα στα δύσκολα μονοπάτια που είχε να διαβεί.


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Τα χέρια του πάνω μου πάντοτε θα τα θυμάμαι. Με εξουσίαζαν, με συνέπαιρναν σε μια δίνη δίχως τέλος. Αυτό το άγγιγμά του δεν είχε καμία σχέση με άλλο. Τόσο αυτόνομο, τόσο διεκδικητικό. Με υπνώτιζε, με μάγευε κι εγώ αφηνόμουν, παραδινόμουν. Όλες οι άμυνες έπεφταν σαν τραπουλόχαρτα... Τα τελευταία βράδια τον σκέφτομαι συνεχώς. Ίσως γιατί ξέρω πως είναι ώρα πια να συνεχίσω τη ζωή μου...

Βιογραφικά στοιχεία 

Ονομάζομαι Βάγια Μπαλή. Κατάγομαι από την Αθήνα και είμαι Βιβλιοθηκονόμος.Έχω εργαστεί σε ιδιωτικές και δημόσιες βιβλιοθήκες. Έχει εκδοθεί η πρώτη μου ποιητική συλλογή, που φέρει τον τίτλο «Ο χρόνος βέλος», από τις εκδόσεις Αρισταρέτη και το πρώτο μου μυθιστόρημα με τον τίτλο «Απλώς έτυχε» από τις εκδόσεις Άρτεμις. Επίσης έχω πάρει μέρος στα συλλεκτικά έργα «Συνομιλώντας με τον Κ.Π. Καβάφη», « Συνομιλώντας με τον Τάσο Λειβαδίτη», «Συνομιλώντας με τον εαυτό μου» των εκδόσεων Όστρια, καθώς επίσης και στο ανθολόγιο ερωτικής ποίησης υπό τον τίτλο «Αχ Έρωτα…» των εκδόσεων Βεργίνα.
Έχω διακριθεί σε ποιητικούς διαγωνισμούς. Ασχολούμαι με την συγγραφή λογοτεχνικών κειμένων, πολλών εκ των οποίων έχουν φιλοξενηθεί σε έντυπα και διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά και blogs. Έχω πάρει μέρος με ποιήματά μου, σε πρότζεκτ της διακεκριμένης μουσικού και συνθέτιδος Άννας Στερεοπούλου.








Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά "Ο πόλεμος είναι στη φύση μας;"

 

Pablo Picasso, Guernica, 1937

Εσείς που κρύβετε τα «θέλω» σας, ανάμεσα στα ωραία λόγια που καθημερινά εκστομίζετε, με τις πράξεις σας αποδεικνύετε μια μέρα, αυτό που λέει ο λαός: τον αλευρωμένο ποντικό η γάτα τον γνωρίζει.

Κρυβόσαστε τόσα χρόνια από τους ανθρώπους και περιποιόσαστε την εικόνα σας τόσο, που να δίνετε την εντύπωση πως οι πολεμοχαρείς, αιμοδιψείς πολιτικοί ,οι ηγέτες που αιματοκύλησαν τον κόσμο ,ανήκουν στο μακρινό παρελθόν.

Όσο όμως το δηλητήριο του ανταγωνισμού πότιζε τα σχέδιά σας και η ανταγωνιστικότητα έγινε θρησκεία, παραβλέψατε τον παράγοντα άνθρωπο και στη θέση του, μάλλον βάλατε το αντικείμενο του συμφέροντος, γιατί είναι το μόνο που απομένει στην άμπωτη των συναισθημάτων σας.

Ο Θεός ίσως άκουσε τους ανθρώπους, και ξαφνικά, σαν κάτι να σας τσίμπησε, φανερώσατε τις προθέσεις σας, που ναι ήταν καταστροφικές και διαμετρικά αντίθετες στα δήθεν, θετικά για την ανθρωπότητα οράματά σας.

Κι αν είστε Αμερικανοί, κι αν είστε Ρώσοι ,όποιοι και όπως κι αν λέγεστε, με τα πονηρά σας σχέδια, βάλατε την Ευρώπη στην εποχή της αβεβαιότητας, που σημαίνει ότι οι πολίτες βλέπουν αυτά που εσείς ηθελημένα αγνοείτε και ανησυχούν, εξαιτίας της βαθύτατης επιθυμίας σας για καταδυνάστευση των λαών.

Εσείς Αμερικανοί, τι γυρεύετε κάθε τόσο και πυροδοτείτε εστίες προκαθορισμένες σε σημεία πολύ μακριά από εσάς;

Εσείς Ρώσοι, που εδώ και δεκαπέντε τουλάχιστον χρόνια γνωρίζατε τις προθέσεις των Αμερικανών, να βάλουν στο ΝΑΤΟ κι άλλες χώρες γιατί δεν το διαπραγματευτήκατε ευφυώς, με χίλιους τρόπους, και περιμένατε τη στιγμή να πραγματοποιήσετε την εισβολή;

Γιατί εσείς οι δυνατοί αγνοήσατε τους αθώους πολίτες και λειτουργήσατε πεισματικά, αντί να επιδιώξετε τη σύγκλιση των προτάσεων και των όποιων σχεδίων σας, για χάρη της ειρήνης;

Κι εσείς λοιποί ευρωπαίοι ηγέτες, γιατί τρέχατε να βρείτε το "μπαλάκι", που έχασαν προς στιγμήν οι πιο δυνατοί ,για να το δώσετε στα χέρια του ενός ή του άλλου, ως κίνηση καλής θελήσεως;

Ναι, όλοι,λίγο πολύ φταίτε για το αιματοκύλισμα στην Ουκρανία. Γιατί γνωρίζατε τι συμβαίνει και πώς, και αφήσατε να φανεί ότι ένας τάχα παραφρόνησε και δεν ξέρει τι κάνει. Γιατί, αμέσως μετά τα μέτρα που πήρατε, αρχίσατε να το συζητάτε αλλιώς το θέμα;

Ω βαθύγνωμοι ιδεολόγοι του πλανήτη ,μπορεί να θέλετε να αφήσετε κάτι για την ιστορία και αυτό δυστυχώς δεν είναι ότι μαθαίνοντας από τα λάθη του παρελθόντος επιδιώξατε την ειρήνη αλλά αφήνετε ως παρακαταθήκη ότι ο πόλεμος είναι στη φύση του ανθρώπου και ότι κάθε λίγο επιβάλλεται μια αιματηρή αντιπαλότητα.

Ω ηγέτες, ποιον ανθρωπισμό με οράματα υφαρπαγής προωθείτε;

Κι εσύ Ενωμένη Ευρώπη, πότε θα αποδείξεις τα καλά της Ένωσης, πότε θα καταλάβεις ότι οι χώρες μέλη δεν προστατεύονται, με το να πωλούνται όπλα σε χώρες, που διάκεινται εχθρικά σε χώρα μέλος;

Όλοι εσείς, που νομίζετε ότι κάτι καλό κάνετε, μάλλον πλανάσθε!

Είμαστε πάλι σε εκείνους τους καιρούς των αιφνιδιασμών.

Μας γυρίσατε πίσω ανελεύθερους, με τις παραπλανητικές απρόσφορες πολιτικές σας .

Κι αν πιστέψαμε πως αντιπαλέψαμε τον ολοκληρωτισμό, κι αν αφιερώνουμε ώρες στα σχολεία για να μάθουμε στα παιδιά την αξία της ελευθερίας ,όλοι εσείς που εμπλεχθήκατε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε τούτο τον πόλεμο, που γίνατε η αιτία να σκοτωθούν άνθρωποι, να ισοπεδωθούν πόλεις ,να δημιουργηθούν εκατομμύρια προσφύγων, έχετε κατά νου ότι αποτύχατε, γιατί ακυρώσατε τις μακροχρόνιες προσπάθειες επιβολής της ειρήνης.


Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
φιλόλογος,συγγραφέας,ποιήτρια,κριτικός








Spyridon Trousas "ΕΙΡΗΝΗ"

 

Πίνακας -  Spyridon Trousas

Ειρήνη,σε ζήτησα στα σπίτια τα βομβαρδισμένα στα άδεια πιάτα,στα αντίσκηνα, σε αμούστακων παλικαριών το στεναγμό για τα όνειρά τους τα χαμένα. Στα διψασμένα χείλη που ζητούν μες στα λασπόνερα λίγη δροσιά να βρουν. Στο απορημένο και φοβισμένο βλέμμα των παιδιών, στα μοιρολόγια των γονιών. Σε απελπισμένους πρόσφυγες που με τ' αγριεμένα κύματα χαροπαλεύουν, στον πόνο όσων υποφέρουν... Μα δεν σε βρήκα πουθενά. Το ξέρω πως δεν αγαπάς το αίμα, τον παραλογισμό,την πείνα και το ψέμα. Στο θέατρο του κόσμου έλα και σύρε πρώτη το χορό, μ' ένα τραγούδι αντιπολεμικό. Τις σκληροτράχηλες καρδιές να απαλύνεις, να φέρεις ευτυχία,ηρεμία και γαλήνη σε ολόκληρης της γης τον πληθυσμό! Spyridon Trousas


Το ποίημα αυτό υπάρχει στο Ανθολόγιο "Της ειρήνης το βλέμμα"






ΟΣΟ ΚΙ ΕΣΥ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ - Ποίημα του Νίκου Παπάνα από τη Συλλογή "Πρώτη δημοτικού και άλλα " μεταφρασμένο στα Αγγλικά και στα Ιταλικά από την Παρασκευή Β. Μόλαρη

 

ΟΣΟ ΚΙ ΕΣΥ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ

Κι όμως, θα υπάρχουν τα γαλάζια τριαντάφυλλα,

όσο κι εσύ θα υπάρχεις

να σου τα προσφέρω.

Νίκος Παπάνας - Από τη Συλλογή του ΠΡΩΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΩΛΚΟΣ, 2019.


FOR AS LONG AS YOU EXIST

And yet, for as long as you exist

there will be blue roses

for me to offer you.



FINCHÉ ESISTI ANCHE TU

Eppure, finché esisti anche tu

ci saranno le rose blu

per offrirtele.

Μετάφραση: Παρασκευή Μόλαρη



Από το 1988 ο Νίκος Παπάνας έχει δημοσιεύσει ποιήματα, μεταφράσεις ποιημάτων και δοκίμια για την ποίηση σε έγκυρα λογοτεχνικά περιοδικά. Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Το 2004 έλαβε τιμητική διάκριση από το Σύνδεσμο Εκδοτών Βόρειας Ελλάδας. Το 2019 κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή «Πρώτη δημοτικού και άλλα» (Εκδόσεις Ιωλκός).


Η Παρασκευή Β. Μόλαρη είναι πτυχιούχος Αγγλικής και Ελληνικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και πτυχιούχος του Τμήματος Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Έχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών Μάστερ ΙΙ από το Πανεπιστήμιο Paul Valéry Montpellier III . Τμήμα Νεοελληνικών σπουδών στη Νεότερη Ελληνική Ιστορία και Ιστορία της Εκπαίδευσης. Έχει παρουσιάσει και μεταφράσει πλήθος ποιημάτων σύγχρονων Ελλήνων ποιητών και τα οποία χρησιμοποιούνται ως διδακτικό υλικό στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Ως συνεργάτης του επιστημονικού περιοδικού ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ έχει δημοσιεύσεις μεταφραστικές της εργασίες και παρουσιάσεις, καθώς και στο Δίκτυο Πολιτικής Ανωτάτης Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών.








Carpe " Αφοσίωση..."



Πίσω απ' το τζάμι
κρύβονται οι αμήχανες στιγμές,
το κυνηγημένο
φως του ήλιου.
Ένα βλέμμα
που με ταξιδεύει.
Η σκέψη της απορρόφησε
όλες τις άλλες.
Με κινήσεις σπασμωδικές
τα μάτια κλείσανε.
Το επιχείρημα παράτολμο,
υποκύπτω στην έκσταση,
ανάγκη ακατανίκητη
να την κοιτώ.
Μια μικρή ανάπαυλα
μεταλλάσσει τη στιγμή,
αναγνώρισε στις κινήσεις των χειλιών τη λέξη ...αφοσίωση.

Carpe.

Η φωτογραφία είναι από https://www.istockphoto.com/



Poems of Poet Tran Thu Ha from Vietnam

 

Poet Tran Thu Ha from Vietnam

Brief biography

–Member of Vietnam Writers’ Association

Published 5 poetry books

- Sidestep Love Poetry – Publishing house - Vietnam Writers’ Association 2006

- Section - Publishing house - Vietnam Writers’ Association 2007

-Self-rotating Earth - Publishing house - Vietnam Writers’ Association 2019

-Platinum fragments - Publishing house - Vietnam Writers’ Association 2020

- Posture - NgheAn Publishing house 2018

Won 3 national literature Awards

Her poems

i. MY BROTHER

(Regret my brother Tran Ngoc Ky
After 40 years of finding the skeleton)

He lay on his side
No fabric, no cloth
Forty years he stayed on the edge of forest
Forty years he turned a stranger
The skeleton was in the forest - no gravestone or tombstone

Where?
An innocent face that never broken heart - carefree singing in the forest
Age 20 considered indifferent death
The sun was always red on his head!
Dawn died for a beautiful sunny day
The battle was face to face
My brother was lying down to measure time
Forty years where he was lying now turned the city town
EAKA Dak Lak
Tears of parents rolled to him
Market selling and buying
Who buys memory?
The battle was face to face
My brother was lying on his side No fabric, no cloth

Forty years
Birds stopped singing behind rotten trees
The door was openned ...
Wish
Soul was not hard!


ii.THE WOMAN THROUGH THE WAR

The gunfire stopped
The woman went through the war
Breast scheched - eyeball
The weary lullaby - exiled dream of motherhood - was filled with tears

The woman went through the war
Hiding herself - counting the joy of waiting to call “mother”
The children ...
Like an acid raindrop rolling into her eyes, she swallowed the night
Flickering
Life was broken dream!

The woman went through the war
In May, she washed the predestined dress she had never wore
Time flamed
The woman brandished the moon, the falled sound did not reach the bottom
Night and night self-flapping

The woman went through the war
Creepy
Boycott thousands of phosphorescent animals
Make herself a glass of water.

Tonight
Looking at the hanging moon made heavy soul for the relict
She tried to remember the forest with many wild flowers
when
Darkness covered
Wet the sound of birds!


iii.MAY I HAVE A LITTLE SUN

Please give me a little sun
Hand-held breath, pray for the blue sky calm
On my skin
The beggar
The ritual blowed the boiling blood vessels
My dream named a mysterious nickname
Dream of laying dreams, dream laying dreams ...

On the shoulder the sound of the storm
My dream was not patient enough to find the footprint and direction of the wind
On the body a blood vessel was boiling
The afternoon was falling
The afternoon was falling
Unclear and clear
Where to hide
Where to hide
Before happiness landslide

Can't be dodged before dawn
The tree is still full of flowers
Power sources e lack of solar power
An emotional face

Where to hide?
Where to hide?
The afternoon is falling
The afternoon is falling
May I have a little sun ...


iv. HALOO

I've been on a longer road than I thought
Wind and sand
I was naked on the poor and shallow shoulders
Was lazy for bath and wash

On the windy hill
The wild flowers smirked innocently making purple a memory area
Look at the fruit on high waiting for the release of the milk
Homeland sweetness ripe fruit that lusted

Smoky day
Sadness like the smoky ground
I saw awake-late birds singing in the falling sun
The season was still windy on the eyes of the empty person
The season still sowed thunderstorms unintentionally.

Remember the time
I and you were thrown into a pocket that smelled of sewers
The guy inside me always raised the flag of war
Ooh!
Did any pain bleed
Can any wound cause infection.

Just knowing
I am the personification of the pain that does not stop the bleeding
As a dry cry in the human world!


v.DESTINY FLOWER

Piecing
Piecing
I tried to sew the un-wrinkles laughter and send an email to Xuy Van, a fake wild woman
Run out of thread
Borrowing rays of sunlight to thread through the needle hole
Keep thinking the ring was happiness
Oh god
Round needle hole of destiny!

I stringed my time
Small seeds were fallen via hands
The big seeds were heavy in eyes

Time
I threaded the necklace with hanging jingle, equivocal gossip
Time
Sunbeams crawled through the pinhole
Blooming flowers
Destiny.


vi.LEARN BY HEART

I have learned by heart
                                The voice in your eyes
                                Voices only I can hear

I have learned by heart
                               The silence in your heart
                               Silence only I can read

I have learned by heart, by heart
                                 From your breath to gait
                                Tightened arms
                                Your frame I learned by heart to become yeast

Suddenly woke up ...
                            I'm a stranger
                           This lesson has been learned by heart ...
                           Just a dream!



vii.LEARNING FROM WATER

Being water
Accept clear or muddy
Stolid
Water is still water.

Being water
It is not despicable to be rich or poor
Stolid
Remove all dust!

Being water
Not by shallow or depth
Water has no pattern
Be satisfied with every measures

Being water
Not like stagnant imprisonment
The higher the waterfall
More and more white foam.

I learn water
Carefree acceptance
Self-settling
Purify myself!