Carpe "Η απάτη της ζωής..."

Ο αέρας σέρνει την επιβίωση
για μια μέρα ακόμα.
Μέσα απ' τις ρωγμές των χειλιών,
απ' τις γεύσεις των φιλιών
η ψυχή αυτονομείται.
Σαν αποδημητικό φεύγει
σε άγνωστο προορισμό,
επέλεξε να ζει στα ανεκπλήρωτα.
Μέσα στη σκόνη του χρόνου
πάνω στο σώμα μου
συλλέγω τα δακτυλικά σου αποτυπώματα.
Ανακτώ την ισορροπία μου,
στο λιγοστό φεγγάρι
σ' ένα δωμάτιο σβηστό,
αναγνωρίζω τα νεύματα
του γυναικείου σώματος.
Αγναντεύω βουβός την ομορφιά,
η απάτη της ζωής
βουλιάζει στον πάτο 

των ωραίων μας στιγμών.

Carpe.

Φωτογραφία : Taylor Marie McCormick

Από https://www.doctorojiplatico.com/

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ "Φ & Φ στην ωτομοτρίς"

Τότε αθώα παιδιά εμείς, ταξιδεύαμε με ωτομοτρίς.
Μέρα Σαββάτου φεύγαμε, ξημέρωμα Δευτέρας επιστρέφαμε.
Ήμαστε χαρούμενοι ή σκεφτικοί.
Κοιτούσαμε τη διαδρομή,
άγνωστη στην αρχή, πασίγνωστη στο τέλος. Το καλοκαίρι με παράθυρα ανοιχτά και κεφάλια κρεμαστά
χαζεύαμε τους σταθμούς με τους ανεβοκατεβαίνοντες επιβάτες.
Εντυπώσεις πολλές για εμάς πρωτόγνωρες.
Κάποιοι χωριάτες με ταγάρια στους ώμους,
να μυρίζουν ξινίλα από την απλυσιά
και αίφνης σωθήκαμε, ένα άδειασμα στο Άργος.
Είχε πέσει η γέφυρα του Ίναχου από τις νεροποντές.
Μας επιβίβασαν σε λεωφορεία που μας μετέφεραν στις Μυκήνες. Θύμηση Ιφιγένειας, Αγαμέμνονα, Κλυταιμνήστρας.
Αλλάξαμε βαγόνι, επιτέλους αναπνεύσαμε.
Πως να ξεχάσεις την υπέροχη ευωδιά την άνοιξη, καθώς έτρεχε ιλιγγιωδώς απ’ τον Αχλαδόκαμπο προς τον Αργολικό κάμπο!
Ήταν οι ανθισμένες πορτοκαλιές νυφούλες στολισμένες.
Στην Τρίπολη είχαμε ξεχάσει το χρώμα της θάλασσας,
το αντικρίζαμε στο μαγευτικό τοπίο της Κακιάς Σκάλας,
δεν φοβόμαστε να παραμονεύει ο Σκίρωνας με το τσεκούρι,
ευτυχώς ο γιος του Αιγέα κατάφερε και τον έριξε στον γκρεμό
απαλλάσσοντας τους ταξιδιώτες από αυτόν.
Όσοι ταξίδευαν τακτικά ήξεραν ο ένας τον άλλο
οι μισοί Φ με στολή χακί,
οι άλλοι μισοί Φ χωρίς στολή, ήταν στην αναμονή,
αφού είχαν αναβολή.
Έτσι μετά από λίγο καιρό
το Τρίπολη- Αθήνα γίνηκε Άργος-Αθήνα
χωρίς γυρισμό τα χρόνια εκείνα.
Τι ήταν το πρώτο Φ;
Φοιτητική παρέα.
Και τι ήταν το άλλο Φ;
Φανταρίστικη παρατεταμένη θητεία.
Τότε αθώα παιδιά εμείς, ταξιδεύαμε με την ωτομοτρίς.

Γιάννης Κοκκάλας
Αμάρυνθος 25/9/2022

Η φωτογραφία είναι από https://trikkipress.gr/

ΠΕΤΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΒΕΛΟΥΔΑΣ ‘’ΠΟΖΑ’’

Στατική ,αναστατωμένη

έκσταση φιληδονίας

μαρμάρινων χειλιών

Κορμιά από τσιγαρόχαρτο

με ανασηκωμένο το γυμνό τους χέρι..

Χαμογελάστε λίγο λέει ο φωτογράφος

με το κουτσό πόδι

Ανάποδο πάρκο,

παγκάκια αφυδατωμένα

και καταματωμένα

από τα δόντια μεθυσμένου φιδιού

Φιδι που ξεγυμνώνεται αποκαλύπτει

αισθησιακά την ραχοκοκαλιά του

και προσπαθεί να ξεδιψάσει με νοθευμένο

νερό που αποπνέει σκουπιδιών οσμή και

αναίσθητη μυρωδιά ψαριών….

Εμπρός στοιχειθείτε στην σιωπή!...

Καλπάστε στο σύννεφο

Επιτέλους θα συμμορφωθειτε

στις επιταγές του ναυαγού

ωτακουστή της παλίρροιας ενσυναίσθησης;...

Μια πόζα η ζωή χωρίς φλας

ή με φλας αναμμένο από τις

φλόγες της….ενστικτώδους..αναμονής!

ΠΕΤΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΒΕΛΟΥΔΑΣ

ΣΟΦΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ " Ζωγραφίζοντας"

 

Έβαλε όλη του την τέχνη

Με χρώματα να ζωγραφίσει χαμόγελα στα βλοσυρά τα μάτια των περαστικών

Καταμεσής του δρόμου στάθηκε κι ένιωσε σκιάχτρο που διώχνει τα πουλιά

Τα χέρια απλωμένα κρατούσαν τα πινέλα σφιχτά

Τι παράδοξο θέαμα

Φοβήθηκαν οι άνθρωποι με τόσα χρώματα …

Είχαν καιρό πολύ να δουν ουράνιο τόξο .

Η φωτογραφία είναι από το https://gr.pinterest.com/

"My voiceless voice"Poem by Imen Melliti

 

Between my lines I write toyou..
I draw your face details
I know you are reading...
that you feel me..
And you realize I'm lost
and fade away...
From the coldness of your feelings..
Silence echoes my cry..
Silence hiding behind
I hug your cute..
You and I .. ..
Hundreds of pains go through us..
And a miserable life stripped

Inspite of that ..
Nostalgia envades my bones
indulge you all..
And I know you're hiding
Behind your calm..
Pain may tire you..
I'm scattered here..
But I will be an antidote
for your pain..
I will Take my love
Out of your chest...
I will stay in my lines
I plant you inside .
And as i write messages I Never sent
I'm still
afraid they reach
you.

 Imen Melliti

ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ " ΑΛΛΙΩΤΙΚΗ ΜΕΘΗ"

 

Πιάνοντάς μου το χέρι
τρυφερά,
με οδήγησες κρυφά
στο κελλάρι.
Στο Βάκχο

δεν κάναμε σπονδές.
Τιμήσαμε ως άξιζε
μόνο την Αφροδίτη.
Όμως εγώ σαν έφυγα,
ένιωθα μεθυσμένος.


ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Πίνακας : Fabian Perez

Από https://fabianperez.com/

ΣΟΦΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ "Η χωροταξία του βλέμματος"

 

Στην κορυφή του βουνού αγνάντι ελεύθερο με τους αετούς
Βουτά η ματιά  μέχρι να γεμίσει ελευθερία.
Καταμεσής στο πέλαγος αλμυρή η μοναξιά
Βίγλα ιστίου με ολόγυρα φουρτούνες , καλοσύνες .
Κι οι μάνες,μάτια ψυχής κι αληθινά,ν’ ακολουθούν παντοτινά βήματα των παιδιών τους
Τον πόνο τους να δουν και να τον κάνουν χάδι φιλί .
Μα είναι κάτι μάτια υπερφρόνων
Οφθαλμορύχων αγριωπά που φτιάχνουν είδωλα υποψίας για να προσκυνούν
Άθλια μάτια
Να πέφτουν πάνω σου σε ευθεία αναμέτρηση
Μα το φως…ιλαρό και απαλό ήκιστα ηττάται .

Πίνακας :  Rene Magritte