Carpe " Εκστατικότητα..."



Το αίμα ιριδίζον
εκπνέει στις ακτές της θαλάσσης.
Εκθέτουμε τη ζωή
στα καλά και συμφέροντα.
Οι θαμώνες του εφήμερου κόσμου
λογοκρίνουν τα παθιασμένα λόγια.
Τα μικροαστικά πρέπει
κατασπαράσσουν την ομορφιά,
την ρίχνουν στα υγρά κελιά
της λήθης.
Η επικείμενη απελευθέρωση της
ανησυχεί τη συνάθροιση των απαθών.
Δυο μάτια εκφραστικά
απλοποιούν τις παράξενες λεπτομέρειες
αναγεννούν τους παλμούς.
Η ομορφιά τολμά και δραπετεύει,
αιφνιδιάζει την ασημαντότητα
των στάσιμων νερών.
Το μαρτύριο της σιωπής τερματίζεται,
η εκστατικότητα κατακλύζει και την τελευταία ρανίδα του αίματος.

Carpe.

Η φωτογραφία είναι από https://www.doctissimo.fr/







Trailer Park Girl – “People used to talk about the weather” από το EP “The mixtape”

 

“People used to talk about the weather” 

(Δείτε το βίντεο εδώ) 

 

https://www.youtube.com/watch?v=ZeH2cIm9YSQ 



 

Οι Trailer Park Girl, το νεανικό alternative/garage rock συγκρότημα από την Πάτρακυκλοφόρησε το πρώτο του video clip για το single “People used to talk about the weather”, παρμένο από το ντεμπούτο ep τους “The Mixtape”. Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι αντιπροσωπευτικό της φρεσκάδας και της ενέργειας που χαρακτηρίζουν τους Trailer Park Girl και δίνει το έναυσμα για να βάλει το συγκρότημα για τα καλά στον χάρτη της alternative σκηνής!

Στίχοι από τους Ευστάθιος Μεσσήνης & Σπύρος Παπαδημητρόπουλος
Μουσική γραμμένη από τους Trailer Park Girl
Παραγωγή από τον Διονύση Μαράτο
 Ηχογραφήθηκε στα Parakrousi studios
667 Artwork από τον Γιώργο Παπαδημητρόπουλο
 Σκηνοθεσία και λήψη : Τζοάνα Μπίχτα
Editing : Κώστας Αλεξάκος
Ηθοποιοι: Γιώργος Δελέγκος και Κατερίνα Παπαδάκη
Οι σκηνές τραβήχτηκαν στο Frida bar&live stage

 

Official links 


          



 






ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ - «Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα» με το Γιώργο Νινιό

 

«Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα»
με το Γιώργο Νινιό

Ο επίκαιρος, θεατρικός μονόλογος του Βασίλη Κατσικονούρη, «Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα» με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Νινιό, ανεβαίνει σε Πανελλήνια πρώτη από τις 28 Μαρτίου, στην «Πάνω σκηνή» του Σατιρικού Θεάτρου από την ΟΜΑΔΑ ΑΠΕΙΡΟ.
«Γιατί μερικοί άνθρωποι, είναι από μόνοι τους το μήνυμα, έτσι όπως περνούν μέσα από τον κόσμο, όπως κοιτάζουν, ή όπως χαμογελάνε…»
Ο πρωταγωνιστής, πολύπειρος, βετεράνος τερματοφύλακας της Εθνικής Ελλάδος, στη «δύση της ζωής» του, κάνει έναν απολογισμό και βρίσκεται ενώπιον του εαυτού του και των αποφάσεων του. Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Αθλητισμού και προσκεκλημένος σε ένα σχολείο για να μιλήσει στα παιδιά για τη σημασία του αθλήματος του ποδοσφαίρου αλλά και της αθλητικής άμιλλας, εξιστορεί γεγονότα και εμπειρίες από τη ζωή και την καριέρα του, και σιγά-σιγά ξετυλίγει το κουβάρι της ύπαρξης του. Από τη δόξα, τα πλούτη και τα φώτα της δημοσιότητας βρίσκεται στο μηδέν. Η ηθική αλλάζει πρόσωπα ανάλογα με τις ανάγκες τις εποχής και η αξιοπρέπεια σαν αξία φέροντας την, μας ορίζει και μας καθορίζει.
Ο δημιουργός των μεγάλων θεατρικών επιτυχιών πλάθει μια ιστορία γεμάτη χιούμορ και συγκίνηση με κύρια θέματά της την αντρική μοναξιά και τη ματαίωση μαζί όμως με ένα βαθύ αίσθημα αξιοπρέπειας, ως πυξίδα και ως ύστατη νίκη απέναντι στην ήττα και την απώλεια.

Συν σκηνοθεσία: Ερμίνα Κυριαζή-Γιώργος Νινιός
Μουσική/Στίχοι: Γιώργος Νινιός
Σκηνογραφική ιδέα: Ερμίνα Κυριαζή
Κατασκευή μαριονέτας: Βασίλης Βασιλάκης
Σχεδιασμός φωτισμού: Βασίλης Πετεινάρης
Βοηθός σκηνοθέτη/ χειρίστρια κούκλας: Γεωργία Μανελίδου
Φωτογραφίες: Δημήτρης Βαττής
Επί σκηνής: Γιώργος Νινιός

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
Πρεμιέρα: Δευτέρα, 28 Μαρτίου 2022 στις 20:30
Μάρτιος - Απρίλιος
Τετάρτη, 30 Μαρτίου στις 20:30
Πέμπτη, 31 Μαρτίου στις 20:30
Δευτέρα, 4 Απριλίου στις 20:30
Τετάρτη, 6 Απριλίου στις 20:30
Δευτέρα, 11 Απριλίου στις 20:30
ΣΑΤΙΡΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ (ΠΑΝΩ ΣΚΗΝΗ)
Εισιτήρια: Προπώληση εισιτηρίων από την Sold Out tickets και τα καταστήματα Stephanis.
Για πληροφορίες και κρατήσεις: 99209568 / 70007721
ΜΕΓΑΣ ΧΟΡΗΓΟΣ: ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑΣ






ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΠΟΥΡΙΚΟΣ "Πολιτείες"

 


Οι άνθρωποι είναι πολιτείες αγάπη μου.
Τα χέρια μας τα πεζοδρόμια τα αδειανά και τα γεμάτα,
κι ώρες μας χλωμές επάνω στην αιχμή.
Φωνές μου τριαντάφυλλα που τα παιδιά κοροϊδέψατε, φωνές μου πειραγμένες απ'τη ζήλια γιατί δεν έγινε δική μου η γραφή της.
Άνθρωποι πολιτείες κι εσύ το ρόδο μου κλεμμένο.
Απένταροι εραστές και χαρτοπαίχτες του καιρού ποντάρανε στα χείλη σου.
Όλα τα χάσαμε και γλυτώσαμε πια.
Άλλωστε μονάχα τα μαλλιά σου όπως πέφτουν απ'το πιάσιμο μετράνε,
εκείνα τα γυμνά σου θαύματα που έρχονται χαράματα.
Θα σε αγγίζω επίτηδες γιατί τα δάχτυλα σου είναι δρόμοι, κι εγώ στο στήθος σου αλήτης.
Παλιές ζημιές κοιμούνται στο λαιμό σου,
κι εκείνα τα φωνήεντα που στο σεντόνι κρύβεις πολιτείες.
Σταμάτης Μπουρίκος


Η φωτογραφία είναι από https://tumblrgallery.xyz/







ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΒΟΥΡΛΗΣ - ΑΤΙΤΛΟ

 

Πρωί ανοίγω την πόρτα
βοριάς φυσάει από μακριά
σφυρίζει
Νωπά στη μνήμη
τα κρίματα μου
Είναι πολλά
κι είναι μεγάλα
Που να βρω τον άνθρωπο
να πέσω στα γόνατα
να του πλύνω τα πόδια
με τα δάκρυα μου
Μα δεν έχω πια γόνατα
μήτε δάκρυα έχω
Βλέπω τον άνθρωπο
κάθε μέρα
τον ντρέπομαι
‘’άφες ημίν τα οφειλήματα ημών’’
Μετανιώνω
χαϊδεύω της ψυχής μου τον κήπο
χαϊδεύω τα λουλούδια
τα αγκάθια
τα φύλλα
παίρνω κουράγιο
λευτερώνομαι
Πόσο όμορφα είναι τώρα
τά άνθια του


'Ανδρέας Δαβουρλής
Αίγινα της καρδιάς
11 μαρ 2020


Το εικαστικό είναι : Stylianos Papadopoulos


Από την Ομάδα του φβ
Καλλιτεχνικές Δημιουργίες-Πολιτισμός





ΒΙΚΥ ΤΣΙΜΠΙΡΛΗ "ΑΕΙΦΟΡΙΑ"

 


Καιρός να σαρώσουμε όλα τα φύκια από τους βάλτους ...
και να σπείρουμε ήλιους ... να στεγνώσει η γης !
Σιγά-σιγά , θα εξατμιστεί η βαριά ,
της σήψης οσμή !
Θα χρυσαφίσει το χώμα
και τα πουλιά ξεθυμωμένα ,
θα ξαναφέρουν πίσω τις μεταξωτές κορδέλες ,
να τις κάμουν πλεξούδες ,
στα θαμπά μαλλιά των παιδιών ...
Λεβαντοπλυμένες και καθαρές ,
απαλλαγμένες από την λέρα των παπουτσιών μας ,
κι από την λάσπη των μανιασμένων δαχτύλων μας !
Ξετσαλάκωτες κι απλωτές ,
σαν τις φτερούγες που τεμμαχίζουν τον ουρανό ,
και πέφτει το ίδιο ακριβώς μπλε ,
στα προσκεφάλια του κόσμου ...

ΠΙΝΑΚΑΣ : " ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΘΙΖΕΙ Η ΓΗ "
Παλαιότερο έργο μου , που ανήκει ....σε μιαν Ελπίδα !

βίκυ -14/3/22





ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΖΑΓΑΡΗ " Άνοιξης έλευση"

 


Δε γίνεται ν’ αγνοείς την άνοιξη
Χτυπά την πόρτα δυνατά
και μπαίνει δίχως να περιμένει απόκριση
Φωτίζει το δωμάτιο
που κράταγε ο χειμώνας σκοτεινό
Με παίρνει από το χέρι και με τραβάει έξω
Τα μάτια μισοκλείνουν
στο πρώτο χάδι του ήλιου
Βγαζω απ’ το χέρι το μαρτάκι μου
πλεγμένο με ασπροκόκκινη κλωστή
Και το χαρίζω στο πρώτο χελιδόνι
Ρουφώ τις ευωδιές των λουλουδιών
να ξεδιψάσω και στήνω αυτί
ν’ ακούσω τους ήχους
της φύσης που γεννά μπουμπούκια
πάνω στα γκρίζα ως χθες κλαδιά
Μένω στον κήπο μέχρι αργά
Όσο κι αν μεγαλώνω
δεν καταφέρνω να δω
την άνοιξη απλά σαν εποχή
Ακόμα με ξαφνιάζει


Κωνσταντίνα Ζαγάρη
(15/3/2017)

Η φωτογραφία είναι από το https://www.pinterest.ph/