Kε Κόκκινε, ασχολείστε με την ποίηση και τη λογοτεχνία έχοντας ήδη πολλά έργα στο ενεργητικό σας. Ποια είναι η συνολική σας σχέση με την Τέχνη και πώς αυτή εκφράζεται στο πλαίσιο της καθημερινότητάς σας;
Τα πρώτα μου ποιήματα δημοσιεύτηκαν το 2006 σε δύο από τα πρώτα εκείνης της εποχής ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά, Περι-Γραφής και Ποιείν, καθώς και στα έντυπα λογοτεχνικά Πνευματική Ζωή και Νέα Αριάδνη. Ήταν πρωτόλεια γραπτά από έναν πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα που στην πορεία βελτιώθηκε η γραφή του με την εξάσκηση, την ανάγνωση, την εξοικείωση. Το 2006 αποκόμισα το Γ’ βραβείο Ποίησης του Λογοτεχνικού διαγωνισμού της ΠΕΛ. Παρακολούθησα σεμινάρια Λογοτεχνίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Στοάς του Βιβλίου το 2007 με εισηγητή τον καθηγητή Δημήτρη Δημηρούλη.
Ταυτόχρονα έγγραφα ποιητικά κείμενα, χιουμοριστικούς/σατιρικούς στίχους, άρθρα, δοκίμια, κάποιες παρουσιάσεις βιβλίων και στίχους τραγουδιών. Κάποια από αυτά βρήκαν στέγη σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Το 2018/2019 αυτά μαζεύτηκαν σε συλλογές ηλεκτρονικών βιβλίων που πλέον κάθε μια εξυπηρετεί και ένα διαφορετικό είδος και ύφος γραφής. Ένα θεατρικό έργο που μάλιστα έχει μεταφερθεί και σε γραφή braille, δύο νουβέλες με κείμενα, επτά βιβλία με στίχους. Τέλη του 2010 καθώς και τέλη του 2019 επιμελήθηκα δύο ανθολογίες με ποιητικά κείμενα άλλων και δικά μου, για το προσωπικό μου ιστολόγιο που είναι ακόμα διαθέσιμες εκεί. Για τις ανάγκες της σελίδας ελεύθερων βιβλίων ebooks4greeks το 2018/2019 πήρα συνεντεύξεις από ποιητές, συγγραφείς, μουσικούς, εικαστικούς ως συντάκτης του κόμβου.
Συμμετείχα σε Ανθολογίες ποιημάτων καθώς και στην ύλη ηλεκτρονικών περιοδικών που κατά καιρούς έχουν φιλοξενήσει άρθρα μου και δοκίμια. Πρόσφατα, το 2020 μέσα στην καραντίνα κατά του Covid-19, έφτιαξα το κείμενο και ανέλαβα το μοντάζ της μικρού μήκους ταινίας ΜΠΛΕ. Όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν μια εμπειρία τουλάχιστον δεκαπέντε ετών εξοικείωσης και συνεχούς πρακτικής ενασχόλησης με τα είδη του γραπτού λόγου, από την οποία παρακαλώ δεν έχω αποκομίσει ούτε το ελάχιστο χρηματικό αντίτιμο. Αποκόμισα όμως την υψηλότερη διάκριση από τον κόσμο που με διάβασε. Ένα από τα γραπτά μου έχει γίνει αρκετά δημοφιλές και κοινοποιείται αλλεπάλληλα στα κοινωνικά δίκτυα συνδυαζόμενο με αντίστοιχες φωτογραφίες. Πρόκειται για το ”Μέσα στον έρημο σταθμό” που γράφτηκε 13 χρόνια πριν, το 2008. Δεκαπέντε άτομα, αναγνώστες του Scribd, έχουν μεταφορτώσει στον κόμβο τα βιβλία μου ”Φυγείν Εστί”, ”Πρότερον Θνητοί” και ”Άτλας”. Tα εκλαμβάνω ως υψηλή αξίωση και τους ευχαριστώ. Οι συλλογές μου ”Ανένταχτα”, ”Φυγείν Εστί” και το θεατρικό έχουν ήδη αξιολογηθεί με τα καλύτερα λόγια από ανθρώπους του χώρου μας. Έχω παρουσία σαν συγγραφέας σε όλα σχεδόν τα κοινωνικά δίκτυα και το βιογραφικό μου υπάρχει στον κόμβο του ΟΣΔΕΛ, στο Βιβλιοnet και στο GoodReads σαν πιστοποιημένος Author.
Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι πειραματικά με το κινηματογραφικό πρότυπο Super 8 που αναβιώνει στις μέρες μας και ερασιτεχνικά με την Φωτογραφία. Συμβουλεύω τα νέα παιδιά, τους νέους δημιουργούς που γράφουν, να γράφουν με το χέρι στην καρδιά αγνοώντας τις προκαταλήψεις, τα ταμπού και τυχόν κακές κριτικές. Η βελτίωση στη γραφή έρχεται με την εξοικείωση και το διάβασμα. Οφείλουμε να βοηθήσουμε τα νέα παιδιά. Να τους δώσουμε ώθηση να ανοίξουν τα φτερά τους στην δημιουργία.
Σίγουρα δεν είμαι ο τύπος με το κοστούμι και τη γραβάτα που κάνει ταχτικά εμφανίσεις στα μέσα ενημέρωσης χτίζοντας το προφίλ του. Είμαι ένας αφανής συγγραφέας του διαδικτύου με φόρμες και αθλητικά που όταν ανοίξω την πόρτα να βγω έξω δεν με αναγνωρίζει κανένας φυσιογνωμικά στην περιοχή μου. Ένα παιδί ”του δρόμου και των επαναστάσεων” όπως έχω γράψει κάπου. Σπούδασα Διαφήμιση και Επικοινωνίες αν και δεν ασχολήθηκα ποτέ επαγγελματικά με τον κλάδο. Έκανα άλλες εργασίες κι εγώ στη ζωή μου, καθόλου ποιητικές θα έλεγα. Αν με ρωτούσε κάποιος με τί θα ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά σήμερα, θα του απαντούσα ότι επιθυμώ να διδάξω την ποιητική σε νεότερους. Επειδή όμως η ποιητική δεν διδάσκεται κάπου κι ούτε υπάρχει κάποιο ειδικό σχολείο γι’ αυτό το σκοπό, θα του απαντούσα απλά πως θα έδινα το κίνητρο σε νεότερους να έρθουν πιο κοντά στην ποιητική μέσα από τον γραπτό λόγο. Οπωσδήποτε δεν θα πρέπει να περιμένουν χρηματικό αντίτιμο, αλλά θα λάβουν μια βαθιά ψυχική ικανοποίηση.
Tι είναι αυτό που κάνει έναν ποιητή να θέλει να εκφραστεί μέσα και από άλλες μορφές γραπτού λόγου όπως η πεζογραφία;
Το κάθε ένα από τα ηλεκτρονικά μου βιβλία δομήθηκε με μια συγκεκριμένη θεματική. Το περιεχόμενο δηλαδή εξυπηρετεί την λογική δημιουργίας της κάθε συλλογής. Αξίζει να αναφέρουμε πως διακινούνται δωρεάν στους Ελληνικούς διαδικτυακούς ιστοτόπους ελεύθερων ψηφιακών βιβλίων. Κι αυτό γιατί κράτησα στο ακέραιο τα δικαιώματά μου μέχρι σήμερα χωρίς να τα ρευστοποιήσω εκδιδοντάς τα σε έντυπη μορφή. Στα βιβλία μου θα βρείτε ορισμένες φορές αναίδεια και θρασύτητα γιατί εξυπηρετεί το περιεχόμενο. Το αν έπρεπε να το κάνω, ας το κρίνει ο ιστορικός. Άλλωστε η γραφή μου είχε πάντοτε διακυμάνσεις στο ύφος της, ενδεχομένως για να δείξω άλλοτε την απόγνωση και άλλοτε την αισιοδοξία και τη χαρά της ζωής. Δεν μπορώ να πω πως έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με την πεζογραφία, έχω στο ενεργητικό μου σύντομα κείμενα που μπήκαν σε συλλογές.
”Τα Λυρικά” είναι μια συλλογή που έχει μια δική της φιλοσοφία δημιουργίας. Είναι οι ανθρώπινες καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε μέσα στην κοινωνία. Υπάρχουν τα πρόσωπα που θα συναντήσουμε στις κοινωνικές μας συναθροίσεις. Η πόρνη, ο μαστροπός, ο εργάτης, ο μάστορας, ο πολιτικός, ο σαλτιμπάγκος. Αλλά υπάρχει και κάθε άλλο πρόσωπο που μας πουλάει παραμύθια γύρω απ’ την προσωπικότητά του. Όπως κι εκείνοι οι ρομαντικοί που αντέξανε ακόμα στο χρόνο σαν αχτίδες φωτός για να λάμπει ο κόσμος μας. Έχουν συνεισφέρει με κείμενά τους δυο παλιοί καλοί φίλοι και εξαίρετοι ποιητές, ο Larry Cool και ο Πάτροκλος Χατζηαλεξάνδρου.
Στο ”Φυγείν Εστί” μάζεψα δεκαεννέα από τα καλύτερα γραπτά μου που έχουν μια τάση φυγής από κάτι. Μια τάση φυγής από την καθημερινότητα, μια τάση φυγής από την ερωτική σχέση, είτε μια τάση φυγής από την ζωή. Το σύνδρομο φυγής άλλωστε είναι κάτι σύνηθες σήμερα. Πάντα θέλεις να φύγεις μακριά για έναν δικό σου λόγο. Είτε με ”δυο βαλίτσες αδειανές που μέσα έχουν τα πάντα” όπως γράφω σε κάποιο στίχο, είτε πετώντας, δημιουργώντας πλασματικές φτερούγες για να ”αγκαλιάσεις το φευγιό σου”. Υπάρχουν γραπτά με έναν αυτοσαρκασμό αποδίδοντας χιούμορ ενώ βαθιά μέσα τους κρύβουν μεγάλες αλήθειες. Είναι ένα απάνθισμα των πιο αντιπροσωπευτικών στίχων μου.
”..πληγώθηκαν τα πόδια μου να περπατώ στις μύτες
μην τύχει και ξυπνήσουνε του πρότερου αναμνήσεις
και βάλθηκα να ετοιμαστώ για το στερνό φευγιό μου
με δυο βαλίτσες αδειανές που μέσα έχουν τα πάντα
-εμένανε, εσένανε κι άλλα που δεν μετριούνται-
τα άυλα, απατηλά, αστάθμητα όνειρά μας
κι αυτά που ο καθένας μας φροντίζει να ελπίζει
μα αν τα μετρήσεις σιωπηλά, είναι όλη η ζωή μας..”
Οι συλλογές κειμένων ”Σκάλες” και ”Κλίμακες” έχουν κι αυτές τη δική τους φιλοσοφία δημιουργίας καθώς μάζεψα όλα τα σύντομα πεζοποιήματα που συνθέτουν ένα ημερολόγιο. Νουβέλες θεωρούνται μιας και απαρτίζονται από κείμενα δύο σελίδων το καθένα με τίτλο την ημερομηνία συγγραφής τους. Θα βρείτε κείμενα που εστιάζουν σε μια εξειδικευμένη κατηγορία ειδικού ενδιαφέροντος, πεζά ερωτικά αλλά και χιουμοριστικά, με καταθέσεις ψυχής που έχουν συγγραφεί με τη μέθοδο της λεγόμενης ”Αυτόματης γραφής”. Δηλαδή της γραφής εκείνης χωρίς δεύτερη σκέψη αφήνοντας το χέρι ελεύθερο να πάει μόνο του. Η συγκεκριμένη διαδικασία μάλιστα είναι ιδιαίτερα ευεργετική για την ψυχοσύνθεσή μας. Δρα σε κάποιες περιπτώσεις καταλυτικά στην ίαση της ψυχής.
Στην ίδια λογική κινείται και το δίτομο ”Τα Ανένταχτα” όπου έχουν συμπεριληφθεί ποιητικά κείμενα που δεν καταχωρήθηκαν αλλού ενώ λόγω της ιδιαιτερότητάς τους πιστεύω ότι άξιζαν κάποια προβολή. Το θεατρικό μου ”Πρότερον Θνητοί”, πληροφορίες για το οποίο μπορείτε να αντλήσετε στο διαδίκτυο, αποτέλεσε μια μίξη όλων των παραπάνω αφού αξιοποιήθηκαν σχεδόν όλοι οι στίχοι και τα κείμενα που περιέχονται στα άλλα βιβλία. Αξίζει να σημειώσω ακόμα ότι υπάρχουν διαθέσιμοι εκατοντάδες στίχοι τραγουδιών που δεν έχουν αξιοποιηθεί.
Ποιοι θεωρείτε πως είναι οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι για να αναδειχθεί η Ποίηση, στις μέρες μας ώστε οι νέες γενιές να τη διαβάζουν ολοένα και περισσότερο;
Η ποίηση είναι μια εσωτερική διεργασία έκφρασης πάνω στην οποία στηρίζονται όλες οι υπόλοιπες μορφές Τέχνης. Ποίηση θα βρούμε στη μουσική, στη ζωγραφική, στη φωτογραφία, τον κινηματογράφο, τον χορό και φυσικά στο θέατρο. Για την ποίηση δεν υπάρχει μέχρι σήμερα κάποιος εύστοχος και συνοπτικός ορισμός που να αποδίδει την έννοιά της. Θα μπορούσαμε να πούμε πως η ποιητική είναι μια υπερβατική, πέρα από την ανθρώπινη υπόσταση και τον υλιστικό μας κόσμο, λειτουργία όπου μέσα από τις διεργασίες του στιχουργικού ειρμού σκέψης προκύπτουν αφύσικες προεκτάσεις που αξιοποιούνται σε όλους τους χώρους της Τέχνης. Ενώ η πρακτικότητα και η εφαρμογή της διαφοροποιούνται με την πάροδο των ετών μέσα από νέα ρεύματα. Είναι επίσης προπομπός στην δημιουργία νέων εκφράσεων και λέξεων της γλώσσας.
Επειδή όμως στην εποχή μας δεν υφίσταται το νόημα και η αίγλη της λογοτεχνικής παρέας, εκείνης της παρεΐστικης σύναξης ομότεχων που αντάλλασσαν απόψεις, μιλώντας ατελείωτα για τα νέα λογοτεχνικά ρεύματα, οι σημερινοί ομότεχνοι δεν ακολουθούν νόρμες κι ο καθένας βαδίζει στον χώρο με την δική του ιδιοφωνία. Ο καθένας αξιοποιεί το χρόνο του για να γνωστοποιήσει το έργο του. Οι παλιοί εντρυφούσαν σε φιλολογικές συζητήσεις, ακολουθώντας μια ”σχολή”, υιοθετώντας κάποιο λογοτεχνικό ρεύμα. Στη σημερινή εποχή δημιουργούνται, άθελά μας, καινούργια ρεύματα. Η κάθε μια γενιά βέβαια έχει τα δικά της χαρακτηριστικά εξελισσόμενη, όπως εξελίσσεται μέσα στον χρόνο η ποιητική, κι έτσι μόνο ο ιστορικός του μέλλοντος θα μπορεί να την αξιολογήσει κάπως. Η ποιητική άλλωστε είναι τέχνη που δεν μπαίνει σε καλούπια.
Η δουλειά μας είναι να γράφουμε όπως έχουμε εξασκηθεί αγνοώντας οποιοδήποτε κανονισμό του γραπτού λόγου εφόσον πρόκειται για κάτι ελεύθερο. Είναι τελείως free, ενώ δεν ακολουθεί κανόνες κόσμιας συμπεριφοράς. Είναι ένα ελεύθερο πουλί που το καθοδηγείς στην αρχή σαν πατέρας και σαν μάνα, του μαθαίνεις να πετάει και το αφήνεις στη συνέχεια να πετάξει μόνο του ελεύθερο κι αυτό συνεχίζει την πορεία του στον χρόνο. Μπορείς να κλείσεις σε κλουβί την δημιουργία, ή να την χώσεις σε ένα κατηγοριοποιημένο κουτάκι; Προφανώς όχι. Αμέσως μετά έρχεται η σειρά των φιλολόγων, ή των κριτικών λογοτεχνίας αν θέλετε, που η δουλειά τους είναι όλοι εκείνοι οι άξονες που θα αξιολογήσουν από όλα τα σημεία του ορίζοντα το τελικό αποτέλεσμα βασιζόμενοι καθαρά στο δικό μας γραπτό. Η ύψιστη διάκριση όμως είναι οι αναγνώστες μας. Η αποδοχή μας από τον κόσμο.
Οι περισσότεροι καλλιτέχνες, κατά τη διάρκεια του lockdown, πέρασαν δύσκολα επαγγελματικά. Πώς θεωρείτε ότι μπορεί να ξεπεραστεί αυτή η κατάσταση;
Ναι, μπορεί να ξεπεραστεί αυτή η κατάσταση με την συνεργασία. Η σωστότερη λύση θα ήταν η συνεργασία μεταξύ μας άνευ οικονομικών προτάσεων και όρων. Του γραφιά η πορεία είναι μοναχική και σέρνεται πάντα πάνω από ένα βιβλίο και μια πένα. Πολλές φορές δεν εμφανίζει το πραγματικό του πρόσωπο στον κόσμο, παρά μιλάει με το όποιο έργο του λησμονημένος από το χρόνο. Εδώ που φτάσαμε όμως στα κατάβαθα μιας υγειονομικής κρίσης που ζημιωθήκαμε όλοι, πλέον απαιτείται να αναδειχθούν κάποια φρέσκα ταλέντα που μπορούν να προσφέρουν στον χώρο της Τέχνης με το δικό τους λιθαράκι και με την συνεργασία, το τονίζω πάλι. Δεν γίνεται διαφορετικά. Λυπάμαι μόνο για όλες εκείνες τις ευκαιρίες που χάθηκαν μεταξύ δημιουργών και για όλες εκείνες τις ιδέες που δεν υλοποιήθηκαν, γιατί μέσα σε αυτές σίγουρα θα υπήρχε και Η μεγάλη που θα αποτελούσε τη Διαφορά, επειδή κάποιοι δεν έδωσαν χρήματα γιατί δεν ήθελαν ή δεν είχαν.
Πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι να μεταφερθεί ένα λογοτεχνικό έργο στην οθόνη του κινηματογράφου ή της τηλεόρασης;
Είναι αρκετά δύσκολη και επίπονη ενέργεια με υψηλό λειτουργικό κόστος που οπωσδήποτε θα πρέπει κάποιος χρηματοδότης να συνεισφέρει οικονομικά μιας και απαιτούνται πολλοί συνεργάτες. Ένα ολόκληρο συνεργείο τεχνικών και ηθοποιών. Η τηλεόραση έχει συνήθως τη δυνατότητα να καλύψει αυτό το κόστος παραγωγής. Στον κινηματογράφο απαιτείται χρηματοδότης, όσο το κόστος είναι υψηλό λόγω των εξωτερικών γυρισμάτων. Στο θέατρο ίσως οι συνθήκες να είναι πιο ευνοϊκές. Το θεατρικό κείμενο είναι μεν δουλειά του συγγραφέα, ανήκει στη Λογοτεχνία, αλλά για να μεταφερθεί στο θέατρο ή τον κινηματογράφο απαιτείται δραματουργός ώστε να μπορέσει να το προσομοιώσει κατάλληλα στα πλαίσια μιας παράστασης.
Βιογραφικό Σημείωμα - Γιώργος Σ. Κόκκινος
Ο Γιώργος Κόκκινος ξεκίνησε τη συγγραφική του δραστηριότητα το 2004 κι έκτοτε συνεχίζει να γράφει αποσπασματικά, στίχους, ποιητικά κείμενα και άρθρα αποκλειστικά στο διαδίκτυο ως διαδικτυακός εραστής της τέχνης του Λόγου. Το 2007 παρακολούθησε μαθήματα Λογοτεχνίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Στοάς του βιβλίου. Είναι παλαιό μέλος της Π.Ε.Λ. (2007) και έχει στο ενεργητικό του το Γ΄ Βραβείο ποίησης του διαγωνισμού της Π.Ε.Λ. για το έτος 2006. Είναι μέλος επίσης του σωματείου ”Το σπίτι του Καλλιτέχνη” (2021) και της ”Αμφικτυονίας Ελληνισμού” (2021). Γεννήθηκε στην Κηφισιά Αττικής τον Σεπτέμβρη του 1977 και ζει ακόμα στην Αθήνα, έχοντας επιπλέον στο ενεργητικό του συνεντεύξεις, δημοσιεύσεις σε περιοδικά έντυπα και του διαδικτύου, λογοτεχνίας, κινηματογράφου και ποικίλης ύλης. Έχει συμμετοχές σε ετήσια ημερολόγια και ανθολογίες ποίησης:
”Ανθολογία – Ποιήματα και τραγούδια για την Φωτογραφία” (Fotoart 2021)
“Μενεξέδες εφήμερη ομορφιά” (Κηφισιά 2009)
“Κι εγώ θα σ’ αγαπάω κάθε μέρα 2008” (Εμπειρία Εκδοτική 2007)
“Τα λουλούδια της ψυχής μας” (Έκδοση stixoi.info 2006)
Διετέλεσε συντάκτης στο eBooks4Greeks από τον Αύγουστο του 2018 έως τον Απρίλιο του 2019, ενώ στο eBooks4Greeks, στο openbook, στο free-ebooks και στο Culture365, έχουν αναρτηθεί τμηματικά από τον Αύγουστο του 2018 έως σήμερα τα ηλεκτρονικά του βιβλία : “Φυγείν εστί”, “Τα Λυρικά”, “Πρότερον Θνητοί”, “Πρότερον Θνητοί – μεταγραφή σε Μπράιγ”, “Κατηγορώ”, “Τα Ανένταχτα”, “Τα Ανένταχτα II”, καθώς και οι συλλογές “Σκάλες” και “Κλίμακες” με το φιλολογικό ψευδώνυμο Προκρούστης. Διανέμονται επίσης δωρεάν οι συλλογές στίχων του ”Άτλας” και ”Παράθεση”. Η συλλογή “Φυγείν εστί” έχει αξιολογηθεί με κριτική αναφορά από τον Αντώνη Χαριστό για τα “Εκδοτικά Νέα” (Τεύχος 2, Μάιος 2020). Το βιβλίο “Πρότερον Θνητοί” στην επίτομη έκδοσή του έλαβε μέρος, ως θεατρικό έργο γραμμένο στην Ελληνική γλώσσα, στο διαγωνιστικό τμήμα του ευρωπαϊκού προγράμματος θεατρικών έργων Eurodram 2020 European network for drama in translation.
Συμμετείχε στη δημιουργία της ταινίας μικρού μήκους “ΜΠΛΕ” (25 Απριλίου 2020) με την Σπυριδούλα-Υρώ Γιολδάση, με την ιδιότητα του Παραγωγού της ταινίας, του Κειμενογράφου/Σεναριογράφου και του Τεχνικού ήχου/μοντάζ. Η ταινία μικρού μήκους “ΜΠΛΕ” διαγωνίσθηκε στο International Film Festival of Larissa: ‘προβολές ταινιών από το διαγωνισμό με θέμα Unlocked 2020’. Συμμετείχε επίσης με τρία ποιήματα στην “Μικρή ανθολογία σύγχρονης ανέκδοτης ελληνικής σατιρικής ποίησης” σε επιμέλεια Βαγγέλη Παπαδιόχου (Τόμος συγκεντρωτικός, Ιούνιος 2020)
Το 1994 συνεργάστηκε με τον Βάσο Αδριανό και την Ρένα Βουτσινά για τις ανάγκες μαθητικής παράστασης στο 2ο Λύκειο Κηφισιάς, για το μονόπρακτο των Κιντέρο Σ., Κιντέρο Ι. “Ένα ηλιόλουστο πρωινό”.
Συνεντεύξεις του έχουν φιλοξενήσει οι ιστότοποι: ArtOfLiving, Your e-Articles, Culture365, FreeMinds, Se-Skepseis, Θεματοφύλακες Λογω-Τεχνών. Είναι ιδιοκτήτης του Λογοτεχνικού ιστολογίου “Πορφυράδα” (στο BlogSpot) που βρίσκεται σε συνεχή λειτουργία από τον Μάρτιο του 2007, καθώς και της αντίστοιχης σελίδας Λογοτεχνικών έργων ‘Συμβατός Δότης Συναισθημάτων’ (στο FB). Διατηρεί επίσης την επαγγελματική του σελίδα στο Facebook “Γιώργος Σ. Κόκκινος/George S. Kokkinos”.
Συνεντεύξεις:
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ https://artofliving.gr/
