ΘΕΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ : ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΨΥΧΩΝ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ, STUDIO KYΨΕΛΗΣ
Παρουσίαση του βιβλίου " ΚΑΙΡΟΙ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΙ" της, ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Γενναδίου 8 και Ακαδημίας -10678 ΑΘΗΝΑ
Τηλ:2103834559 E-mail: eel@otenet.gr
Π...Ρ...Ο...Σ...Κ...Λ...Η...Σ...Η
ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2022
ΩΡΑ 7:00 μ.μ.
Η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών σας καλεί , Γενναδίου 8 και
Ακαδημίας (7 ος όροφος), στην αίθουσα Μιχαήλας Αβέρωφ
στην Παρουσίαση του ποιητικού "ΚΑΙΡΟΙ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΙ"
της, ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Χαιρετίζει: Παύλος Ναθαναήλ, τέως Πρόεδρος και νυν Αντ/δρος ΕΕΛ.
Ομιλητές: Κώστας Καρούσος, Λογοτέχνης- Εικαστικός Πρόεδρος ΕΕΛ.
Γιάννης Παπαθεοδώρου, Διδάκτορας Φιλολογίας, μέλος ΕΕΛ.
Απαγγέλουν: Βασιλική Σπηλιοπούλου,
και η Ποιήτρια, Μαρίνα Αντωνίου μέλος ΕΕΛ.
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος της ΕΕΛ Ο Γεν. Γραμματέας της ΕΕΛ
Κώστας Καρούσος Γιώργος Μαρινάκης
NΕΟ lyric video για τους BLOOD OF THE WOLF ("Father War Enthroned" μέσα από το άλμπουμ "IV: The Declaration of War Eternal")
Bandcamp: https://bloodofthewolf.
Facebook: https://www.facebook.com/
Instagram: https://www.instagram.com/
Spotify: https://open.spotify.com/
YouTube: https://www.youtube.com/
ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ "Μέσα κοινωνικής δικτύωσης και έφηβοι"
«Οι υπολογιστές είναι σαν τους θεούς της Παλιάς Διαθήκης: πολλοί κανόνες, κανένα έλεος».(Joseph Campell)
Οι τεχνολογικές εξελίξεις επέφεραν βαθύτατες αλλαγές στον τομέα της ενημέρωσης. Ο παραδοσιακός τρόπος επικοινωνίας φθίνει, ενώ ο «ηλεκτρονικός» κατακλύζει όλες τις μορφές των σχέσεών μας. Ιδιαίτερα ο νέος αυτός τρόπος (διαδίκτυο, facebook, twitter…) έγινε άμεσα αποδεκτός από τη νεολαία.
Ωστόσο τα όποια θετικά αποτελέσματα απορρέουν από τη χρήση των παραπάνω μέσων κοινωνικής δικτύωσης δεν πρέπει να μάς οδηγούν σε μία εθελοτυφλία. Η άκριτη, δηλαδή, υιοθέτηση αυτών των μέσων από τους νέους ενέχει πολλούς κινδύνους, όταν δεν λαμβάνονται οι αναγκαίες προφυλάξεις. Η «άνευ όρων και ορίων» αποδοχή του πλαισίου επικοινωνίας που διαμορφώνουν τα νέα μέσα εγκυμονεί κινδύνους άλλοτε εμφανείς κι άλλοτε αφανείς.
Οι κίνδυνοι
Η ηλεκτρονική μοναξιά, ο εθισμός, η προβολή του γυμνού, η προπαγάνδιση της βίας και του ρατσισμού καθώς και η συμμετοχή σε τυχερά παιχνίδια είναι μόνο ενδεικτικά παραδείγματα που αισθητοποιούν τους πολλαπλούς κινδύνους. Ο νέος καθίσταται εσωστρεφής, παρουσιάζει συμπεριφορές α-κοινωνικές και γενικότερα αφυδατώνεται από στοιχεία – γνωρίσματα που νοηματοδοτούν την ηλικία του.
Προτάσεις
Οι προτάσεις για την αντιμετώπιση των κινδύνων μπορούν εύκολα να διατυπωθούν αλλά δύσκολα να υλοποιηθούν. Προς την κατεύθυνση της προστασίας των ανηλίκων χρηστών απαιτούνται δράσεις και μέτρα σε τρία επίπεδα: Στο πρώτο επίπεδο υπάγονται μέτρα που αφορούν τη δυνατότητα που προσφέρει η τεχνογνωσία για να αποκλειστούν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θέματα και πληροφορίες που προσβάλλουν τον άνθρωπο, διαβρώνουν τα ηθικά ερείσματα των νέων και θέτουν σε αμφισβήτηση σταθερές αξίες και ιδανικά.
Στο δεύτερο επίπεδο υπάγονται οι αναγκαίες θεσμικές παρεμβάσεις για την πρόληψη ή κολασμό όλων εκείνων που χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως μέσο προπαγάνδας ή ακόμη και αποκόμισης υλικών ή άλλων αγαθών. Νομοθεσία, δηλαδή, αυστηρή που θα λειτουργεί τόσο ανασταλτικά όσο και κατασταλτικά.
Το τρίτο επίπεδο αφορά την ενημέρωση. Αυτό πρέπει να παρέχεται τόσο στους γονείς όσο και στους ανήλικους χρήστες. Οι γονείς μπορούν και οφείλουν να εποπτεύουν και να μεριμνούν για τα παιδιά, όταν αυτά για υποκειμενικούς ή αντικειμενικούς λόγους δεν μπορούν να αμυνθούν – προστατευθούν. Το σημαντικότερο, όμως, είναι οι ίδιοι οι χρήστες να ενημερωθούν και να συνειδητοποιήσουν τους κινδύνους. Μόνο η αυτογνωσία και η συνειδητοποίηση μπορούν να προκαλέσουν την αντίδραση σε εκείνα τα μέσα που τείνουν να καταστήσουν τους νέους ανδράποδα της νέας ψηφιακής επικοινωνίας. Η δικαίωση του Όργουελ, όχι μόνο για το «μεγάλο αδερφό» (Big brother) αλλά και για τη θέση του «Δεν θα επαναστατήσουμε αν δεν συνειδητοποιήσουμε».
Οι προϋποθέσεις
Βέβαια όλα τα προτεινόμενα μέτρα για την προστασία των ανηλίκων χρηστών είναι αναποτελεσματικά, αν δεν συνοδευτούν από μία προσπάθεια αναδιάρθρωσης του αξιακού κώδικα της κοινωνίας. Ο νέος, δηλαδή, χρειάζεται ένα ανθρώπινο πλαίσιο επικοινωνίας σε μια κοινωνία που τον εμπνέει και δίνει διέξοδο στις δημιουργικές τους δυνάμεις. Μία κοινωνία από όπου θα αντλεί ένα νέο νόημα ζωής εμπλουτισμένο από τις ακατάλυτες ηθικές αξίες. Γιατί στις μέρες μας ο «τεχνολογικός γιγαντισμός» επέφερε τον «ηθικό νανισμό» και αποδιάρθρωσε τους βασικούς πυλώνες της ανθρώπινης ύπαρξης.
Μόνο, δηλαδή, όταν ο άνθρωπος θα πάψει να χρησιμοποιείται ως μέσο για εξυπηρέτηση άλλων σκοπών, τότε και ο νέος δεν θα καταφεύγει άκριτα στον παράδεισο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Αυτά απλά πρέπει να παραμείνουν «μέσα» και ο άνθρωπος ο σκοπός, γιατί αυτός συνιστά μία «αυταξία».
«Παλιά είχαμε πολλές ερωτήσεις χωρίς απαντήσεις. Τώρα με τους υπολογιστές έχουμε πολλές απαντήσεις για τις οποίες δεν είχαμε ερωτήσεις».(Πήτερ Ουστίνωφ)
https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com/
Poems by HUY TRU from Vietnam
Poems by HUY TRU from Vietnam
His biography
Pen name: HuyTru, Ma Son
Born in 1950 in Bong Thuong village, Vinh Hung commune, VinhLoc district, ThanhHoa province, Viet Nam
Member of Vietnamese Writers’ Association
Published poetry works:
Oh, Dear boat; Fruits ofearly season; If you don't come; My own region; My own domain; Collection for love; HuyTru's six-eight poetry; HuyTru Selected poetry; Waking up in a dream; Poetry picked up along the way.
Literary Award:
Second prize (no first prize) of Vietnamese Literary Union 1993 for poetry collection “Words of the wind”; Second prize (no first prize) of six-eight poetry contest of Education and Times newspaper and Vietnamese Writers’ Association in 1996 - 1998; Second prize in ThanhHoa poetry contest (1990-1995)…
The Ma River
You have come to my homeland
Crossing the rapids once on the Ma River
Not that the ancestor gave the river that strange name
Many lives have thought in front of the immensity
A rooster in the middle of Ba Bong junction
People of six districts listened together, people of six villages waken up together
A "zo hump" sound pushedthe boats along
People on the shore, clothes were also sweaty...
The river was never calm, my dear
Even when the riverbed was exposed with white sand
If waves did not hit the shore, the underground waves would swirl the earth
Did not see the moon rising, did not negligentlyguard the pole...
Having lived in this land, had to accept it together
A saying with half forest, half sea...
Let's devote to reach the shore together
Deep orshallow, alluvial or mudslide sections that were normal.
How many lives immersed with the green stream
Looking back now, the hair is still standing up
Please find the source of one’s sob
Once upon a time,the rapids...
Only one thing you received in Thanh land
The wealth hidden in every wave
So the river before going to the vast sea
Putting on people's hands with storms and floods with silt...
That vegetable
The body is soft, the leaf is thin like nothing
That vegetable grows with wild grass
No one often cares
Living by itself, reaching out itself in the middle of life
Even when crushed under people feet
But the vegetable still never grows thorns
Its endurance is deeply rooted
Even nourishing the germsin disorder seasons
In cases of failure crop or something wrong
People digging in the ground, thought to find gold in the vegetable
Dear centellaasiatica of this land
What to say with the time? Keep be green...
The land of storms
My homeland
The land with many temples and kings
The wind turns into fierce storms
The river also becomes thediversityone
Flowing across the sugarcane and mulberry fields
We grew up with bullets passing across the heads
Wearing soldier uniforms throughout the youth
The waiting moon was late on the returning day
A barren field, thatchroots stood alone...
The throne was fallen for a long time, but here still "king"
There were still hidden shapes
Like mother shadows, hardship in the ground
Sacred teammates can witness to this moment
Unpacking our backpacks, we hoed we plowed
How can plow and hoe untill the end of weed?
A branch of rice just popped out of the ground
Hundreds of pests, hundreds of competantthings divided
We had never hesitated
In front of death, still rushed like waves
Why the miserable mounds outside the desertland
Calling us to go in reverse thelife
Fortunately, there were still daystars
The cold dew waked us up
The soldier nature returned to the soldier
Thought that hands let go, now hold it back like nothing...
Mother’s shadow this afternoon
Mother’s shadow inclineson the river this afternoon
Like a shriveled, wilted rice
Why doesthe sky regret the clouds?
Mother wears a hat, a hotsunny day
The rice plants stand in straight lines
Lots of weeds grow freely
The earth is hard, mother's hands are soft
Mother takescare of rice plants but forgets her old age
Delicious pieces of food are for others
Her bowl is only salted vegetables and solanummacrocarpons!
Throughout the years, she tiesbamboo strings
Tying the seedling, tying multi-worries
In life, the grain is bitten horizontally
No one bites vertically, so embarrassing!
I look at mother’s shadow this afternoon...
A salt grain
I am like asalt grain of the village
Enduring patiently in sunny weather
I and the salt grain are twin
I'm black, the salt grain is sparkling
There is no place like my village
The salt climbs to columns, temple roofs, bunch of arecas...
The day parents loved each other
How much salt was absorbed in... therefore!
Salt in father’s shirt was like alum
The sunshine and the wind blew, father’s face turned black
Days and nights, mother carried back and forth
Salt melted along with sweat on the road
Collecting coins from all directions
Mother chewed cassava, rice gavefor children
Poverty rushed to every storms
Still hugging the salt site, struggling to the day...
Salt is salty, salt is bitter
The reliefs
Mother sitting at the doorstep this afternoon
Thought the white clouds paused to fly overhead
Time is red with betel nut
Mother chews all suffers in life...
Incense sticks are just still new
How much smoke can draw the far people?
Husband and sonare the same altar
Pressing on mother's shoulders, blurred eyes, trembling legs...
Thought life was atrophy, wither
Crescent moon is in front, full moon is behind
Human love is not indifferent, not strange
Mother is like the soil forforest trees surrounding...
Mother is like a tree without branches
The reliefsare lighting offspring’s shapes…
My own domain
I go back to the river
The Ma river with unclear and clear water in whole lifetime
My Bong Thuong village
Floating like a heaven stele by the river
An umbilical cord buried since born
No matter hardship, looking forward to call back
The yellow grass is at the dyke
I ambewildered to meet a lost calf
Bowing the head, lament drops, bitter drops
Listening in the soil, thin bones and incense smoke
River flowing to only one way
One's life drifting in many directions that has not yet been completed...
After being submerged, floating
Waves strongly hit the face, the wave staggers the boat
Only in your lappet
Let me find again my own domain...
Mother as a sunshine drop
Mother as a sunshine drop at the end of the day
I cherish and care by my hands
Knowing that is the law of nature
Though fading, the weaken wick, the flame of inclined wind...
Only empty hands in the night shadow
The nothingness, the silence that is drowning lonely
A corner of the garden, betel yellow leaves are falling
Hearing the rolling sound of lime pots to call people...
Mother, you are hard for whole lifetime
Like a wet rice plant submerged in the middle of a field
With rain, with sunshine that turns flowers
Seeking everywhere to raise the husband, children.
It is said that “The earth is round”
Going back to offer mother a bowl of rice at the early season
What did mother wish in the past
Now can have it, but refuse, choke on words...
Mother as the sunshine drop of the sky
Let me face up for the whole life looking for ...
Tomorrow… the Hue land
Thin dreamy shirt... at the afternoon in Hue
I got lost in you so tenderly
The apple tree at the end season,leaves are shaken
The fruit fellwith multi-worries...
I carry my whole life around
Don’t know the Huong river with purple water
And at the afternoon of Vi village let me meet
The falling eyebrow of dreamy Hue...
The waving yellow beer that inclines the old town
Pouring it all in me, not drunk enough
I drink both the sky and the wind
Loving by all my heart until empty hands...
Even though knowing that whole life as a stranger
Tomorrow, who will pick up...who will take...
A thin fragile silk behind the leaf arch
Hue drops on me a talisman...
The countryside alley
The countryside alley leads me home
Not so many don't have a countryside alley – Once a time...
When I am not in the world
The countryside alleywas full of feelings
Red bibs, mud-dyed long dress
The fence, the mother installed, the wind swinging
The countryside alley where plows and harrows were arranged
Pants pulled up, father drove the buffalo
The countryside alley, the place welcomed mother
A string of fallen apples, distributed throughout the village
The countryside alley did not care rich or poor
Did not look away, taking care the poverty
Calling each other withsteamedrice cake, layer cake
The countryside alley was generous, the laughter was clear
Once loved, loved until "dead"
The country alley - The place of the wandering couples…
Feet went all over the cities
Still carrying a grain of love –The country alley...
(Translated into English by Khanh Phuong)
Carpe "Λάμψεις..."
Ζούμε σε κόσμους παράλληλους,
σε μια αδιαφορία προσποιητή
που καίει με το πρώτο άγγιγμα.
Στις σχισμές της καρδιάς
ξεπροβάλλει διστακτικά η αλήθεια.
Στον κάθε χτύπο της
αποτυπώνεται η ένταση.
Αφήνω στα χέρια σου
την ανάσα μου,
τη μυρουδιά των όσων ζήσαμε.
Στα τοπία των αισθήσεων
ο χρόνος μηδενίζεται,
μια αίσθηση ελευθερίας
μαλακώνει το σκληρό υπέδαφος.
Το παράφορο πάθος
αναγνωρίζεται στις αμήχανες κινήσεις,
και στην αρρυθμία της καρδιάς.
Όταν συναντιόμαστε
εκ προ μελέτης εντελώς τυχαία,
σπαρταρά ο εσωτερικός μου κόσμος.
Με βλέμματα φευγαλέα
ανταλλάξαμε και πάλι τις λάμψεις μας.
Carpe.
Η εικόνα είναι από https://gr.pinterest.com/
Short story by Vu Thao Ngoc from Vietnam
Short story by Vu Thao Ngoc from Vietnam