i. ΦΛΟΓΕΡΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ
-Στον Άντον Τσέχοφ
Πάγωσε η πρωινή δροσιά στ’ ακροβλέφαρα της οικονόμου,
καθώς ξεπρόβαλαν από τη μισάνοιχτη θύρα.
Το καραβάνι απόθεσε τα κουρασμένα άλογα στον στάβλο.
Μόνο στον κοιτώνα των ξένων
θα μπορούσε να στρώσουν
για τον εξουθενωμένο ταξιδιώτη.
«Παρακαλώ ρίξτε δυο κούτσουρα να δυναμώσει η φωτιά»
«Το σαμοβάρι, αχνίζει εδώ και ώρα,
η σούπα χύλωσε στην ξύλινη γαβάθα,
το ασημένιο σερβίτσιο της γιαγιάς
πήρε τη θέση του στο τραπέζι
με τα κεριά»
«Μανταλώστε την πόρτα!
Ο αέρας παλεύει να εισβάλει στη σάλα!»
Η φλόγα στο τζάκι τρεμοπαίζει
κι ο γιατρός λαγοκοιμάται στην κουνιστή πολυθρόνα,
τραγουδώντας την τρόικα που χάνεται στη νύχτα.
«Πότε θα σταματήσει η θύελλα γιατρέ Άντον,
πρέπει να συνεχίσουμε το ταξίδι»
«Δείξε μας πώς θα κλειδώσουμε την παγωνιά,
Κλειδιά μας η φλογερή πίστη στον σκοπό.
Με το φαναράκι να φέρουμε τη φλόγα
στο παγωμένο χωριό της Άρκτου.
Αυτή τη φλόγα που ζεσταίνει την καλύβα σου
και θεραπεύει σώματα και νου».
Γιώργος Μάνθος
🌼
HOSPITALITÉ ARDANTE
- À Anton Tchekhov
La rosée du matin se figea sur les paupières de la gouvernante,
alors qu’elles apparaissaient de la porte entr’ouverte.
La caravane déposa les chevaux fatigués dans l’écurie.
Seulement dans le dortoir des étrangers
on pourrait accueillir
le voyageur épuisé.
«Veuillez jeter deux bûches pour augmenter le rayonnement du feu»
«Le samovar fume depuis un moment maintenant,
la soupe bouillit dans le bol en bois,
la vaisselle en argent de la grand-mère
prit place à table
avec les bougies».
«Verrouillez la porte!
Le vent se bat pour envahir la salle!»
La flamme dans la cheminée vacille
et le docteur sommeille dans le fauteuil à bascule,
chantant la troïka perdue dans la nuit.
«Quand la tempête s’arrêtera-t-elle, Dr Anton,
il faut continuer le voyage».
«Montre-nous comment verrouiller le gel,
Nos clés sont la foi ardente dans le but.
Apporter la flamme avec la lanterne
dans le village glacé d’Arktos.
Cette flamme qui réchauffe ta hutte
et guérit corps et esprits».
Traduit en français par Paraskevi Molari
ii. ΦΩΤΑΨΙΕΣ ΕΝΟΣ ΠΑΡΑΘΥΡΙΟΥ
Α)Αναλαμπή πρώτη: Ο Προύνος
Άκουσα το θρόισμα του προύνου,
ν´ απαντά στα υψίσυχνα κελεύσματα
των φτερωτών αγγέλων της άνοιξης
κι έτρεξα να τον δω να λικνίζεται στο μπαλκόνι,
καμαρωτός, σε πείσμα της παραφωνίας
του κοράκου που έκρωζε.
Β) Αναλαμπή δεύτερη: Η Άνθιση
Οι στέρφες μέρες ενός χειμώνα που πέρασε,
ατσάλωσαν κορμό και κλαριά με απαντοχή,
όπλισαν τα παγωμένα κύτταρα,
ζέσταναν τη μαγιά για αναγέννηση.
Οι απέλπιδες προσπάθειες διάσωσης
ευόδωσαν στο άνοιγμα των ανθών,
και στους τρυφερούς βλαστούς.
Γ) Αναλαμπή τρίτη: Η Μανόλια
Δίπλα η Μανόλια μετρά τις πληγές της.
Το ξεροβόρι αποστράγγισε τη φρεσκάδα της,
το βελούδινο πέπλο της τινάχτηκε.
Τα βουρκωμένα όμματα
της ελπίδας για νέα βλάστηση
αναθάρρησαν στο πανόραμα του προύνου.
Δ) Αναλαμπή τέταρτη: Η σκυταλοδρομία
Τα ζιζάνια του χειμώνα εξανεμίστηκαν.
Ο ήλιος αποστείρωσε τις ρίζες
που σάπιζαν, στον κλίβανο του μεσημεριού.
Κι οι μέλισσες, δρομείς στην τελική ευθεία,
στη σκυταλοδρομία της αναδόμησης,
πετάνε τις τελευταίες πινελιές,
να κόψουν πρώτες το νήμα,
στην φωταύγεια του παραθυριού.
Ε) Αναλαμπή Πέμπτη: Η ποίηση
Προστάτευσα την κοίτη σου στο μένος του χειμώνα,
ραντίζοντας τις ρίζες σου με ιαματικό νερό.
Να πλύνω τα ζιζάνια που μόλυναν το χώμα
και απ´ τις φλέβες σου ρουφούν το αίμα το ζεστό.
Τα άνθη σου ανασαιμιά στην πρωινή μαγεία,
που την μανόλια μας φιλούν στα μάτια τα στιλπνά,
προσκάλεσαν τις μέλισσες σε σκυταλοδρομία,
πρώτες να στεφανώσουνε του προύνου τα κλαριά.
Γιώργος Μάνθος
🌼
ECLAIRAGE D’UNE FENÊTRE
A) Premier éclat: Prunus
J’ entendis le bruissement du prunus,
répondre aux appels à haute fréquence
des anges ailés du printemps
et je courus pour le voir se balancer sur le balcon,
arrogant, au mépris de la dissonance
du corbeau qui croissait.
B) Deuxième éclat: La floraison
Les jours secs d’un hiver passé,
fortifièrent tronc et branches avec support,
armèrent les cellules gelées,
réchauffèrent la levure pour la renaissance.
Les efforts de sauvetage désespérés
réussirent à ouvrir les fleurs,
et à faire pousser de tendres tiges.
C) Troisième éclat: Le Magnolia
A côté, Magnolia compte ses blessures.
Le vent sec vida sa fraîcheur,
son voile de velours fut secoué.
Les yeux boueux
de l’espoir pour une nouvelle végétation
reprirent courage devant le panorama du prunus.
D) Quatrième éclat: La course de relais
Les mauvaises herbes de l’hiver disparurent.
Le soleil stérilisa les racines
pourries, dans le four de midi.
Et les abeilles, coureurs de la ligne d’arrivée,
dans la course de relais de la reconstruction,
jettent la touche finale,
pour être les premières à couper le fil,
dans la luminosité de la fenêtre.
E) Cinquième éclat: Poésie
Je protégeai ton lit de rivière de la fureur de l’hiver,
en aspergeant tes racines d’eau thermale.
Laver les mauvaises herbes qui contaminèrent le sol
et de tes veines sucent le sang chaud.
Tes fleurs respirent la magie du matin,
embrassant la magnolia dans les yeux lustrés,
invitèrent les abeilles à une course de relais,
à être les premières à couronner les branches de prunus.
Traduit en français par Paraskevi V. Molari
Ο Γιώργος Μάνθος γεννήθηκε στην Καρδίτσα. Σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στην γαστρεντερολογία στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα, όπου υπηρέτησε για τέσσερα χρόνια. Εργάστηκε στο γενικό νοσοκομείο Καρδίτσας για δυο χρόνια και από το 2005 ασκεί ιατρική στο ιδιωτικό του ιατρείο στην Καρδίτσα. Η αγάπη του προς την καλλιτεχνία ξεκινά από τα παιδικά του χρόνια και ειδικώς με τις σπουδές του στο πιάνο. Γράφει ποίηση, μελοποιεί και τραγουδά ποιήματα, τα οποία και θα κυκλοφορήσουν σύντομα. Είναι παντρεμένος με την Αγγελική Μαρίνα Ραυτοπούλου. Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή με τίτλο: «Στον νυγμό του διαβήτη»
Η Παρασκευή Β. Μόλαρη είναι πτυχιούχος Αγγλικής και Ελληνικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και πτυχιούχος του Τμήματος Ξένων Γλωσσών Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Έχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών Μάστερ ΙΙ από το Πανεπιστήμιο Paul Valéry Montpellier III . Τμήμα Νεοελληνικών σπουδών στη Νεότερη Ελληνική Ιστορία και Ιστορία της Εκπαίδευσης. Έχει παρουσιάσει και μεταφράσει πλήθος ποιημάτων σύγχρονων Ελλήνων ποιητών και τα οποία χρησιμοποιούνται ως διδακτικό υλικό στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Ως συνεργάτης του επιστημονικού περιοδικού ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ έχει δημοσιεύσεις μεταφραστικές της εργασίες και παρουσιάσεις, καθώς και στο Δίκτυο Πολιτικής Ανωτάτης Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών.