Χάρισε μου δυο άνθη,
θεσμοφύλακα,
του δάσους χάρισε μου
δύο πρώιμα άνθη,
με όλη τη δροσιά
της καρδιάς και της σκέψης σου.
Θα τα φυτέψω
στη δική μου καρδιά,
θα τα φροντίζω
με μνήμη και αφοσίωση -
από την λαίλαπα του χρόνου
σε ένα βιβλίο
με ποιήματα του Έρωτα
μέσα στο χειμώνα
θα τα προστατεύω.
........................
Λίνα Βαταντζή
Φωτογραφία :
Photography by Alastair Magnaldo
Από http://pixodium.com/
i.ΣΤΟΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΥΚΝΟΥ Πάνω σε μια κόλλα χαρτί, πώς να περιγράψω, ό,τι πιο όμορφο, μαγικό, ασύλληπτο αλλά και τραγικό, στο τέλος, έχω βιώσει; Εσύ, που είσαι κυρίαρχη του μυαλού μου, η πρώτη και τελευταία σκέψη, δε θα το διαβάσεις έτσι, αφού δεν το έζησες έτσι και δεν το ένιωσες έτσι, ποτέ. Αγαπημένη μου, μουσικές νότες έκστασης, πέρασαν από μπροστά μου, παίζοντας με τ’ ονειρικό φως σου, ερχόμενες σαν ελπίδες απ’ το μέλλον, τραγουδώντας μακρόπνοα και χωροχρονικά. Ήθελα ν’ ακούσω τη φωνή σου, στον Αστερισμό του Κύκνου, ν’ αναπολεί τ’ αστέρια που χάθηκαν, χορεύοντας μπροστά στις μαύρες τρύπες, για να ξαναγεννηθούν σε παράλληλα Σύμπαντα και να την ξεχωρίσω ανάμεσα από χίλιες χαοτικές κραυγές που ξεπηδούσαν σαν ερινύες απ’ το μυαλό μου. Κοιτούσα τ’ αστέρια κι έβλεπα τα μάτια σου. Ήθελα να δω την αντανάκλαση της λάμψης των ματιών σου με τις θαυμάσιες βεντάλιες, σαν να ’ταν ένα ηλιοβασίλεμα ή ένα φεγγαρόλουστο βράδυ, και να την ξεχωρίσω απ’ τις αχτίδες του Ήλιου και του Φεγγαριού, σαν μέγα ρόδο, σαν μακρόπνοο φως αγάπης, τόσο προς εμένα, όσο και προς τα Σύμπαντα που αναβόσβηναν στις άκρες του αχανούς ουρανού. Ήθελα να βρεθώ δίπλα σου, σαν ίσκιος να σ’ ακολουθώ, ν’ ακουμπώ τα μαλλιά και το μαργαριταρένιο δέρμα σου, να μυρίζω τα στήθη σου τα μυρωμένα που τ’ άρωμά τους θα τ’ αναγνώριζα αφού ξεπερνούσε ακόμα και την αιθέρια ευωδιά των λουλουδιών. Ήθελα με τα χέρια μου, γύρω απ’ το κορμί σου, να σ’ αγκαλιάζω σφικτά, όπως πλέκουν τους καρπούς τους, στο υγρό θάμπος, οι κερασιές. Ήθελα ν’ ανταλλάζω μαζί σου τις αναπνοές μου, και να σμίγω τα χείλη μου με τα δικά σου, όπως έπλεκα μεταξύ τους τις πευκοβελόνες όταν ήμουν παιδί, καθισμένος στους μπλε βράχους του Υμηττού, αγναντεύοντας τη θάλασσα και τα νησιά του Αιγαίου Πελάγους, φτιάχνοντας από τότε το περιδέραιο που θα σου κρεμούσα στον λαιμό. Τα όνειρά μου, γεμάτα μουσικόχρωμες ελπίδες που τις έστελνε το μέλλον και οι πλανήτες, σαν ωδικά πτηνά μ’ ανοιγμένα φτερά, ανατροφοδοτούσαν το χθες και το αύριο παραδομένα στην έκσταση του σήμερα. Μέχρι που εντελώς ξαφνικά, ο λαμπερός χωροχρονικός αυλός γέμισε μ’ άξεστη μαύρη πάχνη. Μια τρομακτική άναστρη νύχτα γεννήθηκε κι έφερε την καταστροφή. Μια αιμοβόρα καταιγίδα με βροντές κι αστραπές απ’ το υπερπέραν, άλλαξε τα πάντα. Τότε κατάλαβα, ότι αγαπούσα και διεκδικούσα κάτι που δεν υπήρχε. Αντίκρισα δυο δόλια ξένα χέρια, μες στο σκοτάδι, που βγήκαν απ’ τα έγκατα της Γης κι όσο το ένα χάιδευε με πάθος τους ροδένιους σου μυώνες και σε τράβαγε μακριά μου, τόσο τ’ άλλο, μου έσφιγγε τον λαιμό και με βούλιαζε βαθιά στο χώμα. Ω, δύσοσμη χωματερή! Ρόδο, φυτρωμένο στις κοπριές! Ο Αστερισμός του Κύκνου, έβαψε μ’ αίμα τις γιρλάντες του, μάζεψε όλους τους κρυμμένους αστερισμούς, σίγησε το κρυφό γέλιο τους, τόξευσε βέλη από βρύα κι όλοι μαζί χάθηκαν, όπως είχαν έρθει άλλωστε, μαζί με την ασημένια και χρυσή λάμψη τους, απ’ τις αποβάθρες του νυχτερινού ουρανού. Το Φεγγάρι σάλπισε αγριεμένο, έδιωξε δακρυσμένο τις χρυσαχτίνες του Ήλιου από πάνω του και θόλωσε τα Σύμπαντα γεμίζοντάς τα μ’ αρπαχτικά ακάνθινα πουλιά. Η πνοή τ’ αγέρα έσβησε, η Γη δίψασε, ατέλειωτος καημός θρονιάστηκε στ’ αγγεία του στήθους και η θάλασσα θρηνώντας με στοιχειωμένα πλοία να χαροπαλεύουν, υποχρέωσε έναν Κύκνο που πετούσε από κατάρτι σε κατάρτι, να σταματήσει το θλιβερό παρατεταμένο κρώξιμο. Διαισθανόμενο τ’ όμορφο μαντικό πουλί του Απόλλωνα τον επερχόμενο θάνατο, ράμφισε τα μαύρα πανιά, κι άρχισε να κελαηδάει με πολύ γλυκιά φωνή. Με το κύκνειο άσμα του, σφράγισε την απαρχή της εποχής, της πείνας, της δίψας, των νερών και των καρπών. Αχ, χαμένη ανθοστέφανη Άνοιξη. Αχ, εξερευνητή και δημιουργέ του θαύματος στις παρυφές του δειλινού. Αχ, ωδές για παγωμένα ροδοπέταλα. Αχ, σονέτα εκδίκησης της αγάπης. Αχ, άπληστε θρήνε του ζωσμένου πόνου, του προδομένου πόθου και της αιώνιας ερωτικής δίψας, αφού όλα τα κατάπιες μόνο σε μια και μοναδική αιφνίδια στιγμή, υποτάξου πλέον στην απουσία της ζωής και στον νόμο, όσο πιο μεγάλος είναι ο έρωτας να ’χει και τόσο πιο αδυσώπητο τέλος. Στον Αστερισμό του Κύκνου ΜΑΝΏΛΗΣ Α. ΚΑΤΣΟΎΛΗΣ
ii. ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΦΛΟΙΣΒΟ
Μια ολόκληρη ζωή περιμένω την αγάπη σου. Θέλω να γίνει τόσο έντονη ώστε να με συνεπαίρνει, όπως οι ανθοί της μυγδαλιάς ζωγραφίζουν την ομορφιά μες στο καταχείμωνο. Θέλω να κυριεύει την καρδιά μου με ισχυρό γλυκό πάθος, σαν να κολυμπάμε πάνω στα δελφίνια, στο βαθύ μπλε θαλασσινό νερό τα καλοκαιρινά ηλιοβασιλέματα, ακούγοντας, μαζί τους, τον φλοίσβο καθώς τα κύματα θα χτυπούν τις δαντελένιες ακτές του Αιγαίου Πελάγους. Θέλω να σαρώνει το μυαλό μου κάνοντάς το ν’ αντιστέκεται, υπονομεύοντας κάθε αρνητική σκέψη, καταργώντας όλους τους γήινους κανόνες και τους αβάσταχτους ανθρώπινους νόμους που καταδυναστεύουν με άκρατη βιαιότητα τον κόσμο. Θέλω να διαδίδει με επαναστατικό μανιφέστο και στο τελευταίο μόριο του κορμιού μου, τη θέρμη της ερωτικής πανδαισίας, ξεπλένοντάς το με τις αχτίδες του Ήλιου, παύοντας τον χώρο και τον χρόνο, καταλύοντας κάθε νομοτέλειά τους, δημιουργώντας το Σύμπαν μας απ’ την αρχή, ονειρεμένο, θαυμάσιο, ατελείωτο και παντοτινό, ευλογημένο απ’ τα βάθη και τις άκρες των αιώνων. Θέλω με νέες αισθήσεις και όργανα που θα αρχίζουν και θα τελειώνουν σε πλήρη συνεύρεση και συνταύτιση μεταξύ μας, παίζοντας με τη μυρωδιά και την τρυφεράδα των αναμνήσεων και των λουλουδιών, την ομορφιά, την πανχρωμία και την απεραντοσύνη των οριζόντων, τη μουσικότητα του βουερού ανέμου, του κελαρύσματος των ποταμών, και του κελαηδίσματος των αηδονιών, να γίνουμε δυο παλλόμενα κόκκινα ρόδα προσκυνητές στους άγιους τόπους, κάτω απ’ τις χρωματιστές φτερούγες της αγάπης του αισθαντικού ουρανού. Ω, αγάπη, μ’ έκανες να γελάω και να κλαίω με το τίποτα, αναλύοντας: σε βροχή, σε χιόνι, σε χαλάζι τα δάκρυα χαράς ή λύπης των ματιών σου κι αυτό δε με έχει απογοητεύσει ποτέ. Θέλω να γίνουμε δυο παλλόμενα κόκκινα ρόδα σκαρφαλωμένα πάνω στον Αυγερινό που να λένε αντίο στ’ αστέρια και στα σκοτάδια της νύχτας, να καλωσορίζουμε κάθε πρωινό και να καλημερίζουμε όλους τους ανθρώπους, υποδεικνύοντας τα ηλιομονοπάτια της αγάπης και του έρωτα, γεμίζοντας με φωλίτσες φωτός, ζεστασιάς, γαλήνης κι ευτυχίας, ακόμα και τις εσχατιές του κόσμου. Θέλω σαν μοναδικοί οδηγητές, με το σώμα και το πνεύμα μας που θ’ αναπνέει ελεύθερα, να στολίσουμε με νούφαρα αγάπης τα νερά των λιμνών του κόσμου, γιατί η αγάπη είναι μια πνευματική κατάσταση γεμάτη με συναισθηματικά στολίδια μοναδικών μαγικών στιγμών. Από το βιβλίο: ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
“Oath of the Gatewatch”
(Δείτε το βίντεο εδώ)
Οι Planeswalker παρουσιάζουν σε πρώτη προβολή το εξαιρετικό video για το τραγούδι "Oath of the Gatewatch" στο οποίο συμμετέχουν οι Brittney Slayes (Unleash the Archers), R.A. Voltaire (Ravenous E.H.) και Heather Michele (πρώην Helion Prime).
Το τραγούδι είναι βγαλμένο μέσα από τη μαγεία του παιχνιδιού Magic: the Gathering, και ακολουθεί την αφήγηση της ομώνυμης ιστορίας - Oath of the Gatewatch, ενώ κάθε τραγουδιστής υποδύεται έναν χαρακτήρα της ιστορίας.
Επίσης, μόλις κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ των Planeswalker - Tales of Magic.
Ο Jason λέει: "Είμαι κατενθουσιασμένος που το σχήμα κυκλοφορεί επιτέλους το ντεμπούτο του. Όταν ξεκίνησα το συγκρότημα δεν ήμουν βέβαιος για το τι ακριβώς θα έπρεπε να περιμένω, αλλά γνώριζα ότι ήθελα να περάσω καλά και να δουλέψω ξανά με τον Σώζο. Τα τελευταία δύο χρόνια ασχολήθηκα πολύ με το card game «Magic: the Gathering» και ήταν πραγματικά πολύ διασκεδαστικό για εμένα το να επιλέξω μερικά από τα αγαπημένα μου θέματα από το παιχνίδι για αυτήν την κυκλοφορία."
Ο Σώζος και οι υπόλοιποι τραγουδιστές του άλμπουμ είχαν να πουν για το βίντεο/τραγούδι τα εξής:
Σώζος Μιχαήλ: "Κυκλοφόρησε! Είμαι απίστευτα περήφανος για όλους όσους έβαλαν την καρδιά και την ψυχή τους για να ολοκληρωθεί αυτό το τραγούδι. Το "Oath of the Gatewatch" είναι ένα από τα πιο περίπλοκα και πολύπλοκα κομμάτια που έχω γράψει και θα μπορούσε κάλλιστα να είχε αποτύχει κάτω από αυτό το βάρος, αν δεν υπήρχαν οι εκπληκτικές ερμηνείες των καταπληκτικών καλεσμένων τραγουδιστών μας. Σας ευχαριστώ λοιπόν Brittney, Heather, και Rav, δεν θα μπορούσαμε να το πραγματοποιήσουμε χωρίς εσάς."
R.A. Voltaire: «Είναι πραγματικά εκπληκτικό το τι μπορεί να επιτευχθεί όταν πέντε ανά την υφήλιο «Magic: the Gathering» nerds ενώνουν τις δυνάμεις τους δημιουργώντας ένα από τα καλύτερα Power Metal έπη (και επιπλέον με κοστούμια!)»
Heather Michele: "Το Oath of the Gatewatch είναι ένα από τα πιο διασκεδαστικά εγχειρήματα στα οποία είχα την ευκαιρία να δουλέψω. Η ιδέα, τα κοστούμια, η εκπληκτική μουσική των Planeswalker και το απίστευτο ταλέντο όλων των μουσικών που συμμετέχουν το κάνουν ένα πραγματικά ξεχωριστό project. Ελπίζω να το αγαπήσετε όλοι όσο εγώ!"
Brittney Slayes: “Είναι μεγάλη μου τιμή που είμαι μέρος αυτού του project! Όχι μόνο επειδή δημιουργήθηκε από έναν από τους παλαιότερους φίλους μου από τη metal σκηνή της Βόρειας Αμερικής, αλλά και επειδή περιλαμβάνει μερικές από τις αγαπημένες μου φωνές στο σύγχρονο metal και πραγματικά δεν θα μπορούσα να είμαι πιο περήφανη. Αυτό είναι το πιο cool, το πιο τρελό side project όλων των εποχών και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που είμαι μέρος του. Ελπίζω να απολαύσετε όλοι το βίντεο για τις ανάγκες του οποίου χρειάστηκε να σκαρφαλώσω σε ένα δέντρο για να παίξω, και να αψηφήσω πολλά άγρια σκυλάκια που έφτασαν στο δάσος από το μονοπάτι για να δουν πώς θα ήμουν αν έπρεπε να χορέψω στους θάμνους lol :) Πέρασα πραγματικά πολύ ωραία με αυτό το τραγούδι και ειλικρινά ελπίζω να περάσετε και εσείς!”
Official links
