ΦΑΝΥ ΠΟΛΕΜΗ "Μαμά, ο τοίχος έχει μια τρύπα…" Ποιητική Συλλογή

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Φάνυ Πολέμη χρησιμοποιεί έναν ιδιαίτερο λόγο, για να ξεδιπλώσει τα συναισθήματά της κόντρα στις συμβατικότητες της εποχής, με ερωτισμό, ευαισθησία αλλά και αυτοσαρκασμό, άλλοτε με τον λυρισμό του λόγου της κι άλλοτε με μία επαναστατική διάθεση.

Η ποιητική συλλογή είναι δίγλωσση (ελληνικά-αγγλικά) σε μετάφραση της Γεωργίας Λαπατά.

Χωρίζεται σε πέντε ενότητες: Λεξιμαγεία, Μήτρα-Μητ(έ)ρα, H τρύπα, Prestige .

Έγραψαν για την ποιητική συλλογή:

Τη Φάνυ τη γνώριζα ως ξαδέρφη μου, ως μια ηθοποιό με μεγάλο ταλέντο και σπουδαία μουσικό.

Τώρα, τη γνώρισα και ως ποιήτρια. Ειλικρινά ενθουσιάστηκα. Τα ποιήματα της προδίδουν έναν άνθρωπο με ευαισθησίες, φαντασία, αισθησιασμό. Προδίδουν ένα μυαλό ανήσυχο μα και συνειδητοποιημένο, φευγάτο αλλά και προσγειωμένο, ανοικτό μα και προσηλωμένο, θαρρετό μα και συνεσταλμένο.

Λέξεις όμορφες, πολύ όμορφες.

Ωραία ελληνικά. Ωραίες σκέψεις.

Με ταξίδεψαν!

Είμαι περήφανη για σένα.

Άννα Φόνσου, ηθοποιός

💜

Είναι ωραία η γραφή σου. Γεμάτη συναισθήματα. Μία κραυγή για να μας ξυπνήσει. Μια πέτρα στα θολά νερά της συνείδησης μας με επάλληλους κύκλους.

Έρση Δοξακοπούλου-Ντουράκη, ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας

💜

Η Φάνυ Πολέμη, με τόλμη, αλήθεια και χιούμορ, από εκείνο το πικρό, που οι καλλιτέχνες ξέρουν τις δόσεις τις σωστές στα δυνατά κοκτέιλ της τέχνης τους, καταθέτει μια ποιητική συλλογή με στίχους αποδοχής του έρωτα και της απώλειάς του. Αναζητώντας μια πατρίδα – αγκαλιά, όχι με ιαχές κατακτητή, ούτε με απαιτήσεις κεκτημένων. Καταθέτει στίχους με την αποδοχή πως η αγάπη δεν προδίδει, απλά, διαρκεί όσο κρατά κάθε φορά ο πυρετός της.

Παναγιώτης Μέντης, συγγραφέας, ηθοποιός

Η Φάνυ Πολέμη γεννήθηκε στην Αθήνα. Ηθοποιός, αριστούχος απόφοιτος, της Δραματικής σχολής του Πέλου Κατσέλη.

Δασκάλα κινησιολογίας και παντομίμας, τραγουδοποιός - στιχουργός - ποιήτρια, ραδιοφωνική παραγωγός.

Δασκάλα θεάτρου για παιδιά (θεατρικό παιχνίδι – πώς στήνουμε μια παράσταση για παιδιά με παιδιά)

Παραγωγός ραδιοφωνικών εκπομπών: ΕΡΤ, Δίαυλος 10, Top FM, Galaxy, Kyklos Fm, Street Radio, Εrtopen radio 106.7, La Vita radio, Think Positive Radio, Butterfly radio, Sin radio.

Συμμετείχε σε πολλές παραστάσεις στο θέατρο, μουσικές σκηνές και τηλεόραση.

Κυκλοφορούν ποιήματά της σε λογοτεχνικά, διαδικτυακά περιοδικά και blogs.

Η πρώτη της ποιητική συλλογή, κυκλοφόρησε το 2016 κι έχει τίτλο: «Χωρίς Αιδώ μιάν αοιδό και άλλες ποιητικές περιπέτειες».

Έχει δημιουργήσει τα blogs «Τέχνης φτερά» tehnisftera.blogspot.gr «To blogάκι της Φάνυς» fanoramablog.wordpress.com/

Μαμά, ο τοίχος έχει μια τρύπα…
της Φάνυς Πολέμη
Εκδόσεις Φίλντισι
ISBN: 978-618-5456-51-1

Το βιβλίο φιλοξενεί street art graffitis, από τοίχους μεγαλουπόλεων του κόσμου.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ 

Οι φωτογραφίες είναι από το βιβλίο

1 . Λεξιμαγεία

Ξαφνικά
και χωρίς να το καταλάβουμε
οι λέξεις κρεμάστηκαν σε λαιμούς χελιδονιών
κι αποδήμησαν .
Κι ‘ απόμεινε μόνο
η λεξιμαγεία του περιττού
για να θρυμματίζει το νεύρο της ζωής

💜

Leximagic

Suddenly
and without our realizing
the words hung on the swallows' necks
and migrated.
Now, only the leximagic
of the superfluous is left
to shatter the nerve of life.

2.Μαμά ο τοίχος Έχει μια τρύπα

Κανείς δεν θα πεθάνει πια
για μια υψωμένη γροθιά κι έναν αεέραα!
Άδοξο 21!
τα όνειρα μας συμπιεσμένα μικροδιαμερίσματα ,
διπλαμπαρωμένα και μοναχικά
μην και τρυπώσει
η επανάσταση
και μας φιλήσει στο στόμα
και μας ξυπνήσει
την κόψη και την λάγνα όψη της λευτεριάς μας.
Μαμά,
ο τοίχος έχει μια τρύπα!

💜

Mama, the wall's got a hole.

Nobody is going to die anymore
for a raised fist and a "aeeraaa"!*
The '21 is inglorious!
Our dreams are packed in
small flats
double locked and lonely
lest the revolution
should sneak in,
kiss us in the mouth
and wake us up the sharp edge*
and the lustful look*
of our freedom.
Mama,
the wall's got a hole.

1. aeeraaa: A Greek battle cry.
2. sharp edge, look: They refer to the Greek National Anthem.

3. Ατοπήματα

Η αλκοολική ανάσα του Βukovski ξημέρωμα στην Sunsetblvd ..
Τα σύννεφα από τους μπΆφους του BobMarley με λικνιστική τζαμαϊκανηρεγγε..
One love, one heart
Let's join together and a-feel all right
Η καμουφλαρισμένη λαγνεία απ τις έγκαυλες νεανΊδες του Εμπειρίκου
στα γαλάζια νερά του Αργοσαρωνικού
Η καύτρα απ το τσιγάρο του ΤomWaits λίγο πριν προσγειωθεί στου πιάνου τα πλήκτρα ,,
το ταξίμι απ το μπουζούκι του Μάρκου στις ανηφοριές της Ερμούπολης
Και εγώ
Ήρθαμε
να σε συναντήσουμε
Αναιδώς απρόσκλητοι
μα προκλητικά και αφόρητα ερωτευμένοι ..
Ήρθαμε
Να σε νυχτοπερπατήσουμε
Να σε ρουφήξουμε
Να σε αποπλανήσουμε
Να σου γράψουμε ποιήματα,
Και σονέτα να σου τραγουδήσουμε …
Να σε γευτούμε απ άκρη σ άκρη το κορμί
σαν την τελευταία αμαρτία που εξιλέωση γυρεύει
να σε προσκυνήσουμε!
Σε λαχανιασμένα κάθιδρα σεντόνια
ξενοδοχείου φτηνού στη Βάθης
να απογειώσουμε τον οργασμό σου..

Κι έπειτα λοιδόρησε με …
εμένα και μόνον εμένα…
άστους τους άλλους …
αποτελείωσε με…ανελέητα..
Εξόντωσε με.. … Αποδόμησε με ..
Μία μου και μία σου..
Πόλεμος ο έρωτας..
Άλλωστε δεν μου άφησες τίποτε πια.
Ακόμη και το χαρτί αυτό που νόμιζα πως γράφω
Κλεφτά μου το άρπαξες την ώρα που λαγοκοιμόμουν .
Μου κληροδότησες ..ατοπήματα!

💜

Falsesteps

At dawn Bukovski’s alcoholic breath
In Sunset blvd…
Clouds of smoke from Bob Marley’s joints
Swaying in Jamaican regge…
“One love, one heart
Let’s join together and a-feel all right”
The disguised lust from the “sexually aroused
Young ladies” by Empirikos1
In the blue water of Argo-Saronikos2
The snuff from Tom Waits’ cigarette
Before landing on the piano keys…
The taximi from Markos bouzouki in the upward slopes
Of Ermoupolis
And me
We came to meet you
Impudently uninvited
But seductively and unbearably in love…
We came
To take you for a night-ride
To suck you
To seduce you
To write you poems
To sing you sonnets

To taste you, your body, from top to bottom
Like the last sin, seeking redemption
To kneel before you!
In breathless sweaty sheets
Of a cheap hotel at Vathis6
To rock your orgasm

And then mock me…
Me and only me…
Leave the others alone…
Finish me off mercilessly
Wipe me out…Smash me up
My turn and your turn…
Love is war…
You left nothing for me anymore
Not even this sheet of paper I thought
I was writing on
You stealthily grabbed it from me while dozing
You passed me on…false steps

1. Empirikos: A Greek poet
2. Argo-Saronikos: A Gulf which combines Saronic Gulf and Argolic Gulf of Greece
3. Taximi: An improvised music played with bouzouki
4. Markos: Markos Vamvakaris, a Greek folk musician
5. Ermoupolis: A Greek town on the island of Syros
6. Vathis: A sketchy square in the centre of Athens

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 

ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΉ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

 

Γιάννης Τσαρούχης - Λεπτομέρεια από τις 4 εποχές

 Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ   " Η φύση έχει την πιο ωραία μνήμη " 

Η φύση έχει μια μνήμη με σύννεφα μπλάβα
με κίτρινες προεκτάσεις του φεγγαριού
στις λίγες αναμνήσεις που μου μένουν
όταν υμνούσα το Σεπτέμβρη
κι απ' τα νερά τα γκρίζα, τα μαλαματένια του
είχα δει ν' αναδύονται τα πιο ωραία
σώματα της αγάπης μου.
Ήταν α υ τ ή η ψύχρα
α υ τ ή η θολή καθαρότητα
κι ένα γλυκό φωτοστέφανο
τριγύριζε τα πρωινά ψάρια
στον μαρμάρινο μπάγκο.
Ο αέρας ύφασμα
με τέλεια εφαρμογή
η μυρωδιά του γιασεμιού
λες κι ήταν προσωπικό μου χάρισμα
λες και με αφορούσε κι εμένα
η ωραιότητα.
Η αγάπη έχει αξία συλλογική
τα τόσα πρόσωπα είναι ένα
μες στο γαλάζιο
κι η συμβολή τους συμβολική
στης εποχής το γύρισμα
στον τρύγο
στο πλύσιμο των βαρελιών
δίπλα στη θάλασσα
στα μαύρα σακιά με κοπριά
ακουμπισμένα στην πόρτα μου
σαν κακοί οιωνοί.
Η φύση έχει την πιο ωραία μνήμη
φοράει το ίδιο φως
σε κάθε επέτειο
κρατάει το ίδιο κλαρί
με τα λαχανιασμένα φύλλα
στην εκθαμβωτική πτώση τους.
Γιατί εγώ άσχημα θυμούμαι
Βλέπω μόνο σταγόνες πίκρας
στα χείλη μου που τα ΄σχιζε
η χαρά
και σημάδια αλλοίωσης στα μέλη
τα κρυφά
ανθεστήρια θανάτου

Leonid Afremov    foggy autumn

Paul Verlaine, Chanson d'automne (Πωλ Βερλαίν, Το τραγούδι του Φθινοπώρου)

Les sanglots longs                             Λυγμοί μακρόσυρτοι
Des violons                                        των βιολιών
De l'automne                                     του Φθινοπώρου
Blessent mon coeur                           πληγώνουν την καρδιά μου
D'une langueur                                  με μιά αποχαύνωση
Monotone.                                         μονότονη.

Tout suffocant                                    Όλα αποπνικτικά
Et blême, quand                                 και κάτωχρα
Sonne l'heure,                                    όταν έρθει η ώρα,
Je me souviens                                   θυμάμαι
Des jours anciens                               μέρες παλιές
Et je pleure                                         και κλαίω
                                       
Et je m'en vais                                   Και φεύγω
Au vent mauvais                               με άνεμο κακό
Qui m'emporte                                  που με πάει
Deçà, delà,                                        από ΄δω από 'κει
Pareil à la                                          όμοια με
Feuille morte.                                    με φύλλο νεκρό (μεταφ. Δάφνη Χρονοπούλου)

 http://annagelopoulou.blogspot.gr/

Giuseppe Arcimboldo, Autumn 

 ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ  «Απόψε φθινοπώριασε»

Απόψε πέφτει παγωνιά
στο δρόμο και στη γειτονιά
και μες στο βράδυ το θολό
θυμάμαι και μελαγχολώ.

Απόψε φθινοπώριασε
και τ’ όνειρο ξεθώριασε
καρδιά μου κάνε υπομονή
κι ο ήλιος θα ξαναφανεί.

Απόψε μύρισε βροχή
χειμώνας μπαίνει στην ψυχή
και στο δρομάκι το στενό
με πιάνει το παράπονο.

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Μανώλης Μητσιάς

 Claude Monet, Autumn Effect at Argenteuil (1873) 

  Κική Δημουλά " Βροχή επιστροφής "

Εγώ, όταν μεγαλώσω
θα γίνω Σεπτέμβριος έλεγε ο Αύγουστος.
Έβρεξε δω λιγάκι.
Δοκιμαστικά, σαν έλεγχος
αν λειτουργούν καλά οι πτώσεις.
Όπως χτυπάνε κάθε τόσο
ξαφνικά οι σειρήνες, δοκιμαστικά,
αν λειτουργεί καλά
ο τρόμος του πολέμου.
Ελάχιστη βροχή,
ίσα που την πλατάγισε στο στόμα του
το χώμα τη σταγόνα
– καθώς δοκιμαστής κρασιών-,
μόλις που πρόλαβε η υγρόεσσα ευωδιά
παραπονιάρα να τριφτεί
πάνω στα περιβόλια.
Δέναν οι παραθεριστές
στις σχάρες των αυτοκινήτων την Αθήνα
μαρσάραν τις βαλίτσες τους και φεύγαν.
Πεθαίναν απ’ τη ζήλια τους τα σπίτια
κοιτώντας τα τροχόσπιτα
στην Εθνική Οδό του Σεπτεμβρίου.
Απ’ τ’ ανοιχτά παραθυράκια τους
μικρά όσο ένα σάντουιτς ματιάς
κουρτινάκια φτερακίζαν κατά έξω,
νάιλον γλάροι εμπριμέ, δεμένοι.
Λοξά στημένη
νανούριζε τα τέλια της
μια κιθάρα ηλιοκαμένη.
Ευτυχώς βελτιώθηκε
το βιοτικό επίπεδο της βάρκας.
Γίνανε βάρκες κατοικίδιες
– αστυφιλία των σκαριών.
Αστραφτερές, εξωλέμβιες,
πάνω στα τρέιλερ κουρνιασμένες
ακολουθούν τ’ αφεντικά τους,
σκυλάκια ράτσας
χωρίς καθόλου τρίχωμα θαλάσσης.
Γαύροι πηδάνε κατά πάνω,
μια τελευταία ασημένια περιέργεια.
Κάτι θα την πονέσει απόψε τη βραδιά
γι’ αυτό το προς το τέλος.
Αν έχει ξαστεριά
θα πιει κάποιο παυσίπονο αστέρι.
Εγώ θα μείνω ακόμα λίγο.
Μήπως και ξαναβρέξει.
Να σε ξεπλύνω λίγο.
Είσαι μες στην αρμύρα και τ’ αλάτια
από τότε που ήμουνα θάλασσα.

http://stigmalogou.blogspot.gr/

Wassily Kandinsky, Autumn in Murnau (1908)  

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ:«ΟΙ ΑΠΟΔΗΜΗΤΙΚΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ»

Ἄρχισε ψύχρα.
Τὸ γύρισε ὁ καιρὸς σὲ ἀναχώρηση.

Ἡ πρώτη μέρα τοῦ Σεπτέμβρη
ξοδεύτηκε σὲ κάποια ὑδρορροή.
Ὡς χθὲς ἀκόμα ὅλα ἔρχονταν.
Ζέστες, ἡ διάθεση γιὰ φῶς,
λόγια, πουλιά,
πλαστογραφία ζωῆς.
Γονιμοποιοῦνταν κάθε βράδυ τὰ φεγγάρια,
πολλοὶ διάττοντες ἔρωτες
ᾖρθαν στὸν κόσμο τὸν περασμένο μήνα.

Τώρα ἡ γνωστὴ ψύχρα
κι ὅλα νὰ φεύγουν.

Ζέστες, πουλιά, ἡ διάθεση γιὰ φῶς.

Φεύγουν τὰ πουλιά, ἀκολουθοῦν τὰ λόγια
ἡ μία ἐρήμωση τραβάει πίσω τῆς τὴν ἄλλη
μὲ λύπη αὐτοδίδακτη.
Ἤδη ἀποσυνδέθηκε τὸ φῶς ἀπὸ τὴν ἐπανάπαυση
κι ἀπὸ τὶς καλημέρες σου.
Τὰ παράθυρα ἐνδίδουν.
Τὸ χέρι τοῦ μεταβλητοῦ κλείνει τὰ τζάμια,
ἄλλοι λὲν ὡς τὴν ἄνοιξη,
ἄλλοι φοβοῦνται διὰ βίου.

Κι ἐσὺ τί κάθεσαι;
Καιρὸς νὰ μπεῖς κι ἐσὺ στὰ ἀλλαγμένα.
Νὰ γίνεις ὅτι ἀναρωτιόμουν πέρυσι:
«ποιὸς ξέρει τ᾿ ἄλλο μου φθινόπωρο;».
Καιρὸς νὰ γίνεις «τ᾿ ἄλλο μου φθινόπωρο».
Ἄρχισε ψύχρα.
Ρῖξε στὴν πλάτη σου ἕνα ροῦχο ἀποδημίας.

Winslow Homer – Autumn

Κική Δημουλά «Υπό Φθινόπωρον»

Σκηνή σε πάρκο με άγαλμα

Γυναίκα μαρμάρινη
Πλαγιασμένη κι εξέχουσα
Λίγο του βάθρου σου
κατά μία υποψία φυγής
στον ίσκιο της ανίας σου
στην άπλα του μεσημεριού
παιδί εργατικό κοιμάται.
Η σκισμένη του μπλούζα
αυτοβιογραφία του.
Τη διαβάζουμε, εγώ κι εσύ
επί τη ευκαιρία
παίρνεις μιαν ιδέα
των φθειρομένων πραγμάτων
του προς στιγμήν εφήβου
και κάτι από το απίθανο της ποιήσεως
όταν συμπίπτει
να στέκουν τα φθινόπωρα
στα δένδρα
προς εποπτείαν των διαθέσεων.

Paul Gauguin, Autumn Landscape (Farm and pond) (1877)   

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ: «ΣΠΟΡΑΔΕΣ Ελένη»

Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι

Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές

Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!

Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός

Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας τώρα που οι μακρινές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα

Τώρα που κλείσανε τα βλέφαρά σου απάνω στα τοπία μας

Κι είμαστε – σαν να πέρασε μέσα μας η ομίχλη –

Μόνοι ολομόναχοι τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου.

Με το μέτωπο στο τζάμι αγρυπνούμε την καινούρια οδύνη

Δεν είναι ο θάνατος που θα μας ρίξει κάτω μια που Εσύ υπάρχεις

Μια που υπάρχει αλλού ένας άνεμος για να σε ζήσει ολάκερη

Να σε ντύσει από κοντά όπως σε ντύνει από μακριά η ελπίδα μας

Μια που υπάρχει αλλού

Καταπράσινη πεδιάδα πέρ’ από το γέλιο σου ως τον ήλιο

Λέγοντας του εμπιστευτικά πώς θα ξανασυνατηθούμε πάλι

Όχι δεν είναι ο θάνατός που θ’ αντιμετωπίσουμε

Παρά μια τόση δα σταγόνα φθινοπωρινής βροχής

Ένα θολό συναίσθημα

Η μυρωδιά του νοτισμένου χώματος μες στις ψυχές μας που όσο παν

Κι απομακρύνονται

Κι αν δεν είναι το χέρι σου στο χέρι μας

Κι αν δεν είναι το αίμα μας στις φλέβες των ονείρων σου

Το φως στον άσπιλο ουρανό

Κι η μουσική αθέατη μέσα μας ω! μελαγχολική

Διαβάτισσα όσων μας κρατάν στον κόσμο ακόμα

Είναι ο υγρός αέρας η ώρα του φθινοπωρινού ο χωρισμός

Το πικρό στήριγμα του αγκώνα στη ανάμνηση

Που βγαίνει όταν η νύχτα πάει να μας χωρίσει από το φως

Πίσω από το τετράγωνο παράθυρο που βλέπει προς τη θλίψη

Που δε βλέπει τίποτε

Γιατί έγινε κιόλας μουσική αθέατη φλόγα στο τζάκι χτύπημα

Του μεγάλου ρολογιού στον τοίχο

Γιατί έγινε κιόλας

Ποίημα στίχος μ’ άλλον στίχο αχός παράλληλος με τη βροχή δάκρυα

Και λόγια

Λόγια όχι σαν τα’ άλλα μα κι αυτά μ’ ένα μοναδικό τους προορισμόν:

Εσένα!

John Singer Sargent, Autumn on the River (1889) 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ «Αρχάγγελος τον Σεπτέμβριον βοά μέσα στην πλάση»

“Τις μέρες τις γλυκιές του Σεπτεμβρίου, όταν δεν έχει ακόμη
βρέξει και είναι το άκουσμα των ήχων πιο αραιό και η
γεύσις των ωρών και από του θέρους πιο πυκνή, όταν στους
κήπους σκάνε τα ρόδια, και πάλλονται υψιτενείς οι στήμονες
των λουλουδιών, και σφύζουν στις πορφύρες των φλεγόμενοι
οι ιβίσκοι, όλοι σαν υπερβέβαιοι γαμβροί που στων νυμφών
κτυπούν τις θύρες, τότε, σαν να ‘ναι πάντα καλοκαίρι (γιατί
όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος) αναγαλλιάζουν οι ψυχές, και ο Έρωτας, ο πιο ξανθός αρχάγγε-λος του Παραδείσου, βοά και λέγει στο κάθε που άγγιξε κορμί: Τα ρούχα πέτα, γδύσου.
Τίποτε μη φοβάσαι.
Έαρ, χειμώνας, θέρος-
όπου κι αν είσαι-
είναι η ρομφαία μου μαζί σου.”
(Α. Εμπειρίκος, Οκτάνα, εκδ. Ίκαρος)
https://itzikas.wordpress.com

Francisco Goya, Autumn, or The Grape Harvest (1786-1787)  

Ανδρέας Εμπειρίκος, «Εποχές»

(απόσπασμα)

«Τοπία βροχερά του φθινοπώρου, με απώλειαν των νηπενθών

ανθέων, με ακαριαίας πτώσεις φύλλων, και βαθμιαίαν σβέσιν

των φωνών του υψηλού καλοκαιριού, εις παραλίας και αιγια-

λούς όπου το κύμα, ηπίως επελαύνον, εδρόσιζε τα σώματα

με ιριδίζοντας αφρούς, πριν χαμηλώσει η εποχή πάσης ευθα-

λασσίας, πριν πέσει εις την αφάνειαν ο ύψιστος του θέρους μην…»

(Α. Εμπειρίκος, Οκτάνα, Ίκαρος)

Emil Nolde, Autumn Sea   

Κ. Π. Καβάφης. «Πλησίον Παραθύρου Ανοικτού»

«Εν φθινοπωρινής νυκτός ευδία,
πλησίον παραθύρου ανοικτού,
εφ’ ώρας ολοκλήρους, εν τελεία,
ηδονική κάθημαι ησυχία.
Των φύλλων πίπτ’ η ελαφρά βροχή.

Ο στεναγμός του κόσμου του φθαρτού
εν τη φθαρτή μου φύσει αντηχεί,
αλλ’ είναι στεναγμός γλυκύς, υψούται ως ευχή.
Aνοίγει το παράθυρόν μου κόσμον
άγνωστον. Aναμνήσεων ευόσμων,
αρρήτων μοι προσφέρεται πηγή.
Επί του παραθύρου μου πτερά
κτυπώσι — φθινοπωρινά πνεύματα δροσερά
εισέρχονται και με περικυκλούσι
κ’ εν τη αγνή των γλώσση μοι λαλούσι.

Ελπίδας αορίστους και ευρείας
αισθάνομαι· κ’ εν τη σεπτή σιγή
της πλάσεως, τα ώτα μου ακούουν μελωδίας,
ακούουν κρυσταλλίνην, μυστικήν
εκ του χορού των άστρων μουσικήν.»
(Από τα Αποκηρυγμένα, Ίκαρος 1983)

Martiros Saryan, Autumn flowers and fruits (1939)  

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΤΖΟΓΛΟΥ: «ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ»

Φθινόπωρο. Τα φύλλα πέφτουν.
Δηλαδή, πάντα τα φύλλα πέφτανε τούτη την εποχή,
οι μέρες μικρές, το φως λιγοστεύει, πρωί σκοτάδι ακόμη,
αρνιέσαι να φορέσεις μάλλινα, ελπίζεις σε μέρες γλυκές,
αλλά, φθινόπωρο. Τα φύλλα πάντα πέφτουν.
Αδήριτα φθινόπωρο. Κι αν δεν το λέγανε οι όψεις και τα χρώματα
το λέει το βάσανο της καθημερινής επιστροφής στα περασμένα
τους μίτους που πας να διασώσεις κι αυτοί ξεφτίζουν βαθμιαία
πέφτοντας με τις γκρι βροχές σε λασπωμένες μνήμες.
Φθινόπωρο. Τα φύλλα πέφτουν. Σαπίζουνε τα φύλλα
στις μακρινές αλέες των βόρειων πόλεων που συνήθισες
κι ένας κρύος αέρας τα παρασέρνει στα χαντάκια.

Φθινοπωριάζει. Η λέξη αγάπη σε έκπτωση.
Το μόνο μέλλον σου, χειμώνας.
http://piotermilonas.blogspot.gr/

 Egon Schiele, Autumn Sun (1912) 

ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ " Οἱ κύκνοι τὸ φθινόπωρο "

Οἱ κύκνοι τὸ φθινόπωρο ζητᾶνε τὴ χαρά τους
γιατὶ ἡ χαρά τους πέταξε μαζὶ μὲ τ᾿ ἁγιοκαίρι...
Θὰ ζήσουν τάχα νὰ τὴ βροῦν, τὴν ἄνοιξη; -Ποιὸς ξέρει;
...γιατὶ μπορεῖ καὶ νὰ χαθοῦν πρὶν βροῦνε τὴ χαρά τους...
Ἀπόψε τὴν περίμεναν, σχεδὸν ὅλο τὸ βράδι,
ὥσπου στὸ τέλος νύσταξαν κοιτώντας τὸ σκοτάδι,
κι ἔγειραν καὶ κοιμήθηκαν ἀπάνω στὰ φτερά τους...
http://users.uoa.gr/

 Cornelis Vreedenburgh, Coesweerd In Laren In The Autumn   

ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ  - Πόθος 

Βαθὺ χινόπωρο γοερό, πόσο καιρὸ σὲ καρτερῶ,
μὲ τὶς πλατιές, βαριές σου στάλες
τῶν φύλλων ἄραχλοι χαμοί, τῶν δειλινῶν ἀργοὶ καημοί,
ποῦ μὲ μεθούσατε τὶς ἄλλες...

Τὰ καλοκαίρια μ᾿ ἕψησαν καὶ τὰ λιοπύρια τὰ βαριά,
κι οἱ ξάστεροι οὐρανοὶ οἱ γαλάζοι:
ἀπόψε μου ποθεῖ ἡ καρδιὰ πότε νὰ ῾ρθεῖ μέσ᾿ τὰ κλαριά,
ὁ θεῖος βοριὰς καὶ τὸ χαλάζι!

Τότε, γερτὸς κι ἐγὼ ξανά, μέσ᾿ τὰ μουγγὰ τὰ δειλινά,
θ᾿ ἀναπολῶ γλυκά, -ποιὸς ξέρει-,
καὶ θὰ μὲ σφάζει πιὸ πολύ, σὰν ἕνα μακρινὸ βιολί,
τὸ περασμένο καλοκαίρι...
http://users.uoa.gr/

 Henri Martin, The Arbour in Autumn   

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ " ΑΝΕΜΟΣ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ "

Τώρα όμως βράδιασε. Ας κλείσουμε την πόρτα κι ας κατεβάσουμε τις κουρτίνες
γιατί ήρθε ο καιρός των απολογισμών. Τι κάναμε στη ζωή μας;
Ποιοι είμαστε; Γιατί εσύ κι όχι εγώ;
Καιρό τώρα δεν χτύπησε κανείς την πόρτα μας κι ο ταχυδρόμος έχει
αιώνες να φανεί. Α, πόσα γράμματα, πόσα ποιήματα
που τα πήρε ο άνεμος του Νοεμβρίου. Κι αν έχασα τη ζωή μου
την έχασα για πράγματα ασήμαντα: μια λέξη ή ένα κλειδί, ένα χτες ή ένα αύριο
όμως οι νύχτες μου έχουν πάντα ένα άρωμα βιολέτας
γιατί θυμάμαι. Πόσοι φίλοι που έφυγαν χωρίς ν’ αφήσουν διεύθυνση,
πόσα λόγια χωρίς ανταπόκριση
κι η μουσική σκέφτομαι είναι η θλίψη εκείνων που δεν πρόφτασαν ν’ αγαπήσουν.

Ώσπου στο τέλος δεν μένει παρά μια θολή ανάμνηση από το παρελθόν (πότε ζήσαμε;)
και κάθε που έρχεται η άνοιξη κλαίω γιατί σε λίγο θα φύγουμε και κανείς δεν θα μας θυμηθεί.

ΔΕΊΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ https://homouniversalisgr.blogspot.com/

Two poems of Shikdar Mohammed Kibriah from Bangladesh translated in Greek by Eva Petropoulou Lianoy

Shikdar Mohammed Kibriah (Bangladesh )

1.Arm-Pillow

 

A restless world rushes to a tired world

A globalised pillow is kept under its head

All dreamy wings are wounded

Teenaged rains are running out 

Before being matured.

Capitalist Eagles lay eggs 

In technologic womb;

Even if I keep myself lying 

By making all of my dreams 

An arm-pillow.

Αγκαλιάζοντας το μαξιλάρι 

του

 Shikdar Mohammed Kibriah

🍁🍁

Ένας ανήσυχος κόσμος μεταμορφώνεται σε έναν κουρασμένο κόσμο.

Ενα μαξιλάρι της παγκοσμιοποίησης βρίσκεται κάτω από το κεφάλι του.

Όλα τα  φτερά - που ονειρεύεται να βγάλει αυτός ο κόσμος - είναι πληγωμένα. 

 Οι εφηβικές βροχές τελειώνουν Πριν καν  ξεκινήσουν .

Οι καπιταλιστές αετοί γεννούν αυγά από μια σιδερένια μήτρα.

Ακόμα κι αν συνεχίζω να λέω ψέματα, στον ευατό μου,ό,τι 

 Κάνω όλα μου τα όνειρα αληθινά 

Αγκαλιάζοντας το μαξιλάρι..

Μετάφραση

©® Εύα Πετροπούλου Λιανού

🍁🍁

2.An Emotional Girl

The Third World is an emotional girl

And there's a global moon hanging over

Her head.

Taking overdose sedative, she is sleeping 

With a global pillow in her arm.

Unguarded cornfields are now captured

By some capitalist banyan trees,

The capitalism spreads its root like a net

And catches economic hilsa in shoals.

Hilsa-scent all over the capitalist world

But in return she gets only rotten fish. 

©®Shikdar Mohammed Kibriah

Bangladesh 

🍁🍁

Ενα Ευαίσθητο κορίτσι

 Ο Τρίτος Κόσμος είναι ένα συναισθηματικό κορίτσι, και υπάρχει ένα παγκόσμιο ολόγιομο φεγγάρι που κρέμεται πάνω από το κεφάλι της.

Λαμβάνοντας μια υπερβολικής δόση ηρεμιστικών , θα κοιμάται με ένα  μαξιλάρι αγκαλιά .

Μη φυλασσόμενα χωράφια καλαμποκιού είναι πλέον υπό κατάληψη, από μερικά αθάνατα καπιταλιστικά Μπανιαν δέντρα . 

Ο καπιταλισμός απλώνει τη ρίζα του σαν δίχτυ και ψαρεύει φθηνά ψάρια με τα παπούτσια του. 

Το  άρωμα  ενός φρέσκου ψαριού υπάρχει  σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο. 

 Αλλά ως αντάλλαγμα, ο τρίτος κόσμος, δέχεται ως δείγμα..μόνο τη μυρωδιά του σάπιου ψαριού. 

Μετάφραση

©Εύα Πετροπουλου Λιανού

🍁🍁

Biography:

Shikdar Mohammed Kibriah, born on 1st July, 1968,in Sylhet, Bangladesh, Masters in philosophy, globally published, recognized, acclaimed, awarded, translated and featured international poet, essayist, story writer, critic, translator and philosopher. He is a bilingual poet and writer writing in Bangla and English. Shikdar is a global poetry promoter and literary figure. He is the founder and president of Poetry and Literature World Vision. His published books are so far 15. Six on poetry, six on prose and three on story. He has over 100 articles on philosophy and literature and 400 poems in Bengali and English. He is been featured Global poet and participated in world poetry conferences, International poetry festivals and literary conclaves.

His writings are published in world famous print and electronic magazines, journals, websites, blogs and anthologies like Atunis Galaxy, Belgium, Taifas Literary Magazine, Italy, Poetryzine Magazine, Greece-Serbia, Bharat Vision of Motivational strips, Denmark, Dash Web Magazine UK, Pol Magazine, UK, The Poet Magazine, UK, Online Journal Fairy Elf, Ukrain, Willwash.wordpress blogazine, Nigeria, Fm786 News Portal, USA, BD Techno Solution, Malaysia, Literoma Culture Flash, India, The Moment International News, Egypt, The Asian, Egypt, Shabdakunja, Bangladesh, Cosmic poetry, India, Hellobangladesh, spain etc. and Anthology: Let Us Breathe(Chapbook), USA, World Poets Serbia Anthology/2021(350 poets of the world), Compassion(100 poets of the world in one theme), Bosnia-USA Womanhood, India, Friends and Friendship, UK, Pol Prose Poetry, UK, Hera: The Light of Woman, Portugal, Healing Through Poetry, Nigeria, Mother: an eternal soul, India, Over The Rainbow, Greece-Serbia etc., Beauty of Life, India and Break The Silence-AMAZON bestseller Anthology, Palestine and against war, Bangladesh, Atunis Galaxy Anthology-2022, Belgium, Candles of Hope, an encyclopedia of thousand of poets, Tunisia, Ancient Egyptian modern poets, Egypt etc..

He is interviewed on 21st Century Critical Thought: A post modern Voice Volume-3, in Writers Mirror, Assam, India on poetry and Bangladesh Television. He participated in WORLD POETRY CONFERENCE-3 in India, KRITYA INTERNATIONAL POETRY FESTIVAL, India, GLOBAL LITERATURE CONCLAVE-2021, India, WORLD POET MEET, Turkey and invited for some other upcoming global festivals. He is often published and his poems are recited in YOUTUBE channels, BTV, Radio Bangladesh Sylhet etc.

His poems have been translated into Spanish, French, German, Russian, Italian, Serbian, Lithuanian, Romanian, Croatian, Tajik, Arabian, Hebrew, Portuguese, Hindi, Assamese, Indonesian, Polish, Marathi, Bosnian, Vietnamese and Greek languages. Two of his poems have been included with Bengali and English version in a Russian poetry book by great poet Raisa Melnikova. Shikdar is a translator. He translated the poems of great poets Zlatan Demirovic, Bosnia-USA, Lee Mitterer, USA, Annette Tarpley, USA, Raisa Melnikova, Lithuania, Hana Shishiny, Lebanon-Egypt. Faisal Ayub, Bangladesh-France, Naba Kumar Poddar, India, Ljubica Katic, Croatia, Poetess Bhutan, Bhutan, Mutiu Olawuyi, Nigeria, Marlene Pasini, Mexico, Ewelina Maria Bugaska, Denmark, Ewith Bahar, Indonesia, Jyotirmaya Thakur, India-UK, Marian Dziwisz, Poland, Musakun Asangulovch Satybaldiev, Kyrgyzstan, Daniela Andonvska-Trazkovska, North Mecedonia and Ibrahim Honjo, Bosnia-Canada.

For his brilliant contribution in world poetry and literature he is awarded Certificate of Appreciation by Poetryzine Magazine, Greece-Serbia, Literary Creations, Philippines, Skylark Poetry Society, Bangladesh, Global Excellence Certificate and Shield of Poetry and Culture by International Cultural Forum for Humanity and Creativity, Syria. From CASA POETICA MAGIA Y PLUMS, Colombia he achieved Recognition Certificate ARPA DE ORO 2020, International Honor Diploma, Literary Laurel Award, UNIVERSAL GOLD STAR 2020 , International Golden Award 2020, Universal Excellence Diploma, Poetic Excellence Diploma and Universal Art and Literature Award 2021. From FLLADI POETIK, Albania he achieved Certificate of Gratitude, Certificate of Excellence and a Diploma. From Sahittyapata, Bangladesh he received Certificate of Recognition. He received Christmas Global poetic Fleeting Certificate of Appreciation 2020 from The Poetry Readers Awards. He received Certificate of Contribution from Online Journal Fairy Elf. The Writer's Day Certificate of Merit from International Forum for Creativity and Humanity, Morocco, Certificate of poetry presentation from World Poetry Conference-3,India,

Honorary award from How to write for success literary network and certificate of commitment from Stay Home world health organization, Certificate of Recognitions for reader day remembering Argentine poet Jorge Luise Barges and International Peace Day.

His poems were selected and certified Best poem of the Day in International The Poet Magazine website,UK, World of Poets and Author, India, Global poet and poetry, Best poems of the Week in Skylark Poetry Society, Bangladesh and top ten in Literary Creations, Philippines and in contest by Contemporary Literary Society of Amlor: BANDA(UP-India). He is featured in Skylark Poetry, NBM Bangla Tv, Shahitypata, Daily Asia Bani. Daily Ruochhaya etc.

Shikdar is the member of over 500 literary and poetic online groups around the world.

Εύα Πετροπούλου Λιανού

epikouros sofista "Ατιτλο"

όσο και αν ο στοχασμός ποθεί λεύτερος να πετάξει
σε ορίζοντες αξόδευτους στον χρόνο
αμείλικτη έρχεται η ζωή για να τον καθηλώσει
στα τετριμμένα τα μικρά τα μίζερα
στα όρια της θλίψης του θανάτου
μιας καθημερινότητας
που αδιάκοπα ανθρώπων όνειρα πενθεί

H φωτογραφία είναι από το https://www.pinterest/

ΡΟΓΗΡΟΣ ΔΕΞΤΕΡ - ΔΥΟ ΣΧΕΔΙΕΣ

  

Victoria Ivanova-Russian Photographer

Από ένα λεύκωμα τού '80

• Ζαΐμη 1• στενό μπαλκονάκι στον 1ο• ο

Πατέρας μαντρώνει τις γλάστρες με δίχτυ

Ώστε το παιδικό χέρι

Να μην κόβει τα κατακόκκινα

Άνθη που ποτίζει

Χαμογελώντας η μητέρα στις γειτόνισσες• τον 

Δαγκώνω με θυμό στην πλάτη• αντί για φωνή

Χελιδονίσματα• κι από δω περαστικοί• το λίγο

Όταν δε θυμάσαι καλά

Δείχνει πολύ ή καθόλου• ίσως τόσο

Όσο μια λιακάδα

Στους ψηλούς παγετώνες τού Χολομώντα• αν

Κάποτε βέβαια λιώσουν οι αρκτικοί πάγοι

Τότε μόνο θα γίνει νερό

Η φορτωμένη μνήμη

Και ποτάμι ορμητικό

Που θα μας σύρει πιο μακριά• και θα πνιγούν 

Όσοι τώρα λένε ότι ξέρουν

Γερό κολύμπι στα βαθιά και στα άπατα• έτσι

Με τις μακρινές αναμνήσεις• πηγαίνω

Μέχρι εκεί όπου πατάω•

*********

        gendai

                   [τού χρόνου και τού θανάτου]

• βάτραχος

 στο

 νερόλακκο• 

 μακροβούτι• πλοπ!

με

      ζιγκ

             ζαγκ

       πλη

              σιά

        ζει

                έ

              ν

                α

              φ

                 ί

               δ

                 ι•   πάντα

Θα περισσεύουν συλλαβές

Που θέλουν το λεπίδι τους

Αλλά ποτέ δεν περισσεύει ο χρόνος• και

Μάλλον αυτό θα σκέφτεται τώρα

Μες στο στομάχι τού φιδιού ο

Βάτραχος• και όχι αν είναι

Συννεφιασμένος ο ουρανός ή

Αν τραγουδούν τα καλάμια στον άνεμο

Που βγάζουν το ψωμί τους με σφυρίγματα•

Τα νούφαρα τής μακρινής λίμνης

Στα όνειρά του• μόνο• 

Ρογήρος Δέξτερ