Παναγία Χρυσοπηγή
Κάστρο
Στο βάθος η Σέριφος και απέναντι η Χερρόνησος...Από τον λόφο του Αγίου Συμεών!
Οι Καμάρες βρίσκονται 6,5 χιλ. από την Απολλωνία, είναι το λιμάνι της Σίφνου και ο μεγαλύτερος παραλιακός οικισμός του νησιού.Από τις Καμάρες ξεκινάει μονοπάτι που περνάει από το ιερό των Νυμφών και οδηγεί στη Μαύρη Σπηλιά, στις εγκαταστάσεις των παλιών ορυχείων και καταλήγει είτε στην Παναγιά Τόσο Νερό, είτε στον Θεολόγο του Μονγκού στην Απολλωνία.
Ο Αγιος Συμεών είναι το δεύτερο πανηγύρι μετά την Χρυσοπηγή της Σίφνου,το πανηγύρι που γίνετε αυστηρά την ημέρα που πέφτει(έχει γίνει με αρκετό κρύο,βροχή,ακόμα και με χιόνια κάποιους χειμώνες,αλλά μέρα δεν άλλαξε)πολλοί Σιφνιοί αλλά και ξένοι έχουν βιώσει εκατοντάδες θαύματα του.Το μοναστήρι του πάνω από το λιμάνι των Καμαρών έχει μια άξια επιτροπή που μεριμνά όλο το έτος και για την παραμικρή λεπτομέρεια.
Κάστρο.
Ο Αγιος Στέφανος και ο Αγιος Ιωάννης....Το κοιμητήριο του Κάστρου...Σχεδόν όλες οι εκκλησίες την νύχτα φωτίζονται!!
Το Κάστρο είναι η παλιά πρωτεύουσα της Σίφνου και η έδρα της Αρχιεπισκοπής Σίφνου (6ο-19 ο αι). Από τους γραφικότερους, ομορφότερους και ο πιο σημαντικός από τους οικισμούς του νησιού από αρχαιολογική άποψη.
Πρόκειται για το αρχαίο «άστυ» που αναφέρει ο Ηρόδοτος και που ήκμασε τον 6ο π.Χ. αι., με ναό και θέατρο του Διονύσου και πολυτελή μαρμάρινα δημόσια κτήρια. Κατοικείται αδιάκοπα από τους προϊστορικούς χρόνους (πρώτη εγκατάσταση στο λόφο την 3η χιλιετία π.Χ.) έως σήμερα.
Το όνομα του χωριού προέρχεται από το «κάστρο» που σχηματίζουν τα κτήρια του. Ο οικισμός έχει ελλειψοειδή μορφή, γιατί ακολουθεί τη μορφολογία του εδάφους, έχει αμυντικό χαρακτήρα και διατηρεί αναλλοίωτη την οικοδομική οχυρωματική μεσαιωνική (ενετική) μορφή του. Διακρίνουμε δύο αμυντικούς δακτυλίους από κτήρια το ένα χτισμένο κολλητά με το άλλο, με τα αρχοντόσπιτα στον εσωτερικό δακτύλιο για μεγαλύτερη προστασία και τα λαϊκά σπίτια στον εξωτερικό δακτύλιο.
Στο κέντρο βρίσκεται η λατινική καθεδρική εκκλησία και εκεί κοντά σώζεται ως σήμερα η στήλη με την επιγραφή του Γιαννούλη Ντα Κορώνια από τον 14ο αιώνα. Εκεί κοντά και το Αρχαιολογικό μουσείο Σίφνου με εκθέματα (κυρίως γλυπτά και νομίσματα) από την προϊστορική μέχρι και τη ρωμαϊκή εποχή.
Η Παραλία Σεράλια βρίσκεται στην νότια πλευρά του Κάστρου, 3 χιλιόμετρα από την Απολλωνία. Το Κάστρο της Σίφνου, αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα του νησιού. Χτισμένο πάνω σε ένα λόφο στις ανατολικές ακτές της Σίφνου, ήταν η πρωτεύουσα του νησιού. Η βόλτα στα σοκάκια του Κάστρου είναι το must για κάθε επισκέπτη της Σίφνου και η θέα στην ανατολική πλευρά του χωριού με το γραφικό εκκλησάκι της Εφταμάρτυρος κόβει την ανάσα. Από εκεί, τις μέρες με καλή ορατότητα, το απίστευτο αυτό σκηνικό συμπληρώνει η θέα της Αντίπαρου.Η παραλία Σεράλια αποτελούσε το αρχαίο λιμάνι της Σίφνου και σήμερα είναι ένα ήσυχο και πανέμορφο μέρος. Το μήκος της παραλίας δεν ξεπερνάει τα 30 μέτρα και οι μικρές ταβερνούλες που βρίσκονται εκεί συμπληρώνουν την πανέμορφη κυκλαδίτικη εικόνα.
Λίγο πριν την ανατολή..Ένα και μόνον από τα αμέτρητα θρησκευτικά μνημεία της Σίφνου, του νησιού των Δυτικών Κυκλάδων με τις εκατοντάδες εκκλησιές, είναι αφιερωμένο στους επτά αγίους της Εφέσου.
Το γραφικό εκκλησάκι των Επτά Μαρτύρων (Εφταμάρτυρος), χτισμένο στην κορυφή ενός βράχου που μοιάζει να αναδύεται από τους αφρούς της θάλασσας, βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του Κάστρου, της παλαιάς πρωτεύουσας του νησιού, με τα ερείπια της ακρόπολης της αρχαίας Σίφνου και τον περίφημο μεσαιωνικό οικισμό.
Στο Κάστρο λειτούργησε το πρώτο γνωστό σχολείο του νησιού (αρχές του 17ου αιώνα) καθώς και η φημισμένη Σχολή του Παναγίου Τάφου γνωστή και ως «Παιδευτήριο του Αρχιπελάγους» (από τα μέσα του 17ου αι.) στη θέση που σήμερα βρίσκονται οι δίδυμες εκκλησίες Άγιος Στέφανος και Άγιος Γιάννης ο Καλυβίτης. Από ‘κει αποφοίτησαν σπουδαίοι δάσκαλοι και ιερείς, ο Νικόλαος Χρυσόγελος (μετέπειτα δάσκαλος στην ίδια σχολή και πρώτος υπουργός Παιδείας του Σύγχρονου Ελληνικού κράτους), σαράντα οχτώ μητροπολίτες και δύο οικουμενικοί Πατριάρχες.
Η πρώτη σειρά από τα συνεχόμενα διώροφα ή τριώροφα σπίτια αποτελεί ένα αδιαπέραστο εξωτερικό μεσαιωνικό τείχος, όπου οι μόνες είσοδοι προς το εσωτερικό, είναι οι πέντε παλιές στοές, οι «λόζιες». Εδώ, ελάχιστα σπίτια έχουν αυλές, ενώ οι στενοί δρόμοι και η έλλειψη πλατειών, μαρτυρούν την προσπάθεια μέγιστης οικονομίας του χώρου.
Η ρυμοτομία στο Κάστρο είναι τελείως διαφορετική από τις άλλες περιοχές, λόγω του αμυντικού της χαρακτήρα. Ο οικισμός του Κάστρου παρά τα χρόνια που έχουν περάσει διατηρεί ακόμα αναλλοίωτο το μεσαιωνικό χαρακτήρα του. Κύριο γνώρισμα του οικισμού είναι η στενότητα, η έλλειψη κοινόχρηστων χώρων, οι λίγες μικρές αυλές και οι στενοί δρόμοι με τις ελάχιστες άμορφες διαπλατύνσεις.
Γενέθλιο χωριό του πανεπιστημιακού καθηγητή και ακαδημαϊκού Γεωργίου Μαριδάκη, -η μαρμάρινη προτομή του οποίου βρίσκεται έξω από το εκκλησάκι του Θεολόγου και του προέδρου του Αρείου Πάγου, Αντωνίου Ζηλήμονος.
Ο επισκέπτης μπαίνει και σήμερα στο Κάστρο από τις παλιές εισόδους - στοές, τις "λόζιες", οι οποίες άλλοτε ασφάλιζαν και προστάτευαν τον οικισμό σαν πολεμικοί πύργοι. Στην εσωτερική διαρρύθμιση του οικισμού υπάρχει αρκετά ελεύθερος σχεδιασμός και πολλοί δρόμοι περνούν πάνω από τα δώματα των κατοικιών. Η διάταξη των επιπέδων των δρόμων είναι τέτοια, ώστε πολλές φορές η δίοδος εξασφαλίζεται με μικρές γέφυρες.
Τα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης που δέσποζε στην κορυφή του λόφου (6ου π.Χ. αιώνα), οι εντειχισμένες στα νεότερα κτήρια αρχαίες κολώνες, οι ρωμαϊκές σαρκοφάγοι που συναντάμε στα σοκάκια, οι έξι «λότζιες» (πύλες στοές από τις οποίες εισερχόμαστε στον οικισμό), τα εκκλησάκια του 16ου και του 17ου αι. με τα διακοσμημένα δάπεδα κ.α. καθιστούν το Κάστρο ένα ανοιχτό μουσείο.
Τα σπίτια του Κάστρου διακρίνονται σε δύο κατηγορίες, τα στενομέτωπα μονόσπιτα και τ’αρχοντόσπιτα. Τα στενομέτωπα μονόσπιτα κυρίως του εξωτερικού δακτυλίου, είναι κτισμένα κολλητά το ένα δίπλα στο άλλο και σχηματίζουν το εξωτερικό τμήμα του οικισμού.
Τα στενά, πλακόστρωτα δρομάκια με τα χαμηλά πεζούλια, οι σκοτεινές στοές, τα παλιά σπίτια με τα ξύλινα μπαλκόνια, τα οικόσημα στις εισόδους, οι κίονες που χρησιμοποιήθηκαν μεταγενέστερα ως αρχιτεκτονικά μέλη, οι μαρμάρινες ρωμαϊκές λάρνακες που συναντά κανείς παντού διασκορπισμένες με τα ανάγλυφα κοσμήματα, οι πολεμίστρες και οι μικρές αυλές των σπιτιών συνθέτουν τη μοναδική εικόνα του Κάστρου!
Από την ώρα που περνάς την λόζια και μπαίνεις στο εσωτερικό του οικισμού, νιώθεις ότι μεταφέρεσαι πίσω στο χρόνο σε μια άλλη εποχή. Αμέτρητες οι ιστορίες και οι αρχαιολογικοί θησαυροί, που αφήνουν την φαντασία να ταξιδέψει. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το Κάστρο αποτελεί ένα ανοικτό μουσείο.
Οι Καμάρες από τον Αγιο Συμεών...
Ο Αγιος Συμεών
Σε επαφή με το βόρειο τοίχο της εκκλησίας βρίσκονται δύο καμαρόσκεπα δωμάτια ίσου πλάτους τα οποία δεν επικοινωνούν με την εκκλησία ή μεταξύ τους. Έχουν εισόδους στην ανατολική και στη δυτική πρόσοψη. Η είσοδος στη δυτική πρόσοψη είναι διακοσμημένη με ρόδακες και έχει μαρμάρινο πλαίσιο. Η χρήση των δωματίων δεν είναι γνωστή. Θεωρείται απίθανο να ήταν κελιά λόγω της θέσης τους και ίσως στέγαζαν αλτάρια για τους καθολικούς.
Η Παναγία Χρυσοπηγή είναι πρώην μοναστήρι κτισμένο σε ακρωτήρι στην νοτιοανατολική ακτή της Σίφνου. Στο παρελθόν υπήρξε μετόχι της μονής Βρύσης και οι παλαιότερες αναφορές στη μονή χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα. Η μονή συνδέεται με πολλούς θρύλους του νησιού. Το κτιριακό συγκρότημα της πρώην μονής περιλαμβάνει πέρα από την εκκλησία μερικά ορθογώνια κτίρια, όπως την τραπεζαρία. Η μονόχωρη εκκλησία φέρει επιγραφή του 1757, οπότε και μάλλον έγινε η ανακατασκευή του ναού.
Σε αντίθεση με άλλα μοναστήρια, η Παναγία Χρυσοπηγή δεν περιβάλλεται από τοίχο και τα κτίρια είναι διατεταγμένα ελεύθερα και σε διαφορετικά επίπεδα λόγω της κλίσης του εδάφους. Πέρα από την κεντρική είσοδο, υπάρχουν πολλές δευτερεύουσες, όπως αυτές από τα βράχια στο επίπεδο της θάλασσας. Το συγκρότημα χωρίζεται στα δύο από το σχίσμα, με την εκκλησία και μερικά κελιά να είναι στο βράχο και τα άλλα κεριά και η τραπεζαρία στην στεριά, αλλά σε χαμηλότερο επίπεδο. Όλα τα κτίσματα είναι μικρού μεγέθους.
Ο μοναχός Παρθένιος αναφέρει ότι αυτός ο ναός είχε κτιστεί στη θέση ενός ναού ο οποίος είχε μήκος τρεις πήχεις και μετά επεκτάθηκε, ο οποίος με τη σειρά του ήταν κτισμένος στη θέση ενός ακόμη παλαιότερου ναού. Ο σημερινός ναός σύμφωνα με εντοιχισμένη επιγραφή χρονολογείται από το 1757.
Πολλοί θρύλοι είναι συνδεδεμένοι με το Μοναστήρι και την θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς. Είναι δικαίως το πιο πολυφωτογραφισμένο σημείο του νησιού και χαρακτηρισμένο με βασιλικό διάταγμα ως «τοπίο απείρου κάλλους». Εντυπωσιακό είναι και το πανηγύρι της Χρυσοπηγής, που γιορτάζει της Αναλήψεως, με το πλοίο της γραμμής να μεταφέρει την εικόνα της Παναγιάς από τις Καμάρες στον ιερό βράχο, προσελκύοντας εκατοντάδες ντόπιους και επισκέπτες και κάνοντάς το το μεγαλύτερο πανηγύρι του νησιού και αξέχαστη ανάμνηση για όσους το έχουν παρακολουθήσει.
Παραλία Φασολού....μετά την παραλία του Φάρου...Ο Φάρος βρίσκεται στα Ν.Α. της Σίφνου και θεωρείται το ασφαλέστερο λιμάνι του νησιού, του οποίου και ήταν το επίσημο λιμάνι έως το 1883. Το όνομά του οφείλεται στην εγκατάσταση φάρου, στην είσοδο του λιμανιού για την ναυσιπλοΐα, ο οποίος σήμερα βρίσκεται στα Ν.Α. της εισόδου του λιμανιού και παράπλευρα στο μοναστήρι του Σταυρού, από το οποίο η θέα προς τη Χρυσοπηγή και τα απέναντι νησιά είναι μαγευτική!
Είναι ένα πανέμορφο γραφικό ψαροχώρι με τρεις συνεχόμενες αμμουδερές παραλίες, τη Φασολού, το Φάρο και το Γλυφό. Από το Γλυφό ξεκινάει το πιο πολυπερπατημένο μονοπάτι της Σίφνου (20') που οδηγεί στη Χρυσοπηγή. Μια σύντομη στάση στον Άγιο Χαράλαμπο, δίνει την ευκαιρία στον περιπατητή να νιώσει ότι βρίσκεται στον εξώστη του Αιγαίου. Από το Φάρο επίσης, ξεκινάνε και μονοπάτια προς το Κάστρο και τα Εξάμπελα.
Τα στενά, πλακόστρωτα δρομάκια με τα χαμηλά πεζούλια, οι σκοτεινές στοές, τα παλιά σπίτια με τα ξύλινα μπαλκόνια, τα οικόσημα στις εισόδους, οι κίονες που χρησιμοποιήθηκαν μεταγενέστερα ως αρχιτεκτονικά μέλη, οι μαρμάρινες ρωμαϊκές λάρνακες που συναντά κανείς παντού διασκορπισμένες με τα ανάγλυφα κοσμήματα, οι πολεμίστρες και οι μικρές αυλές των σπιτιών συνθέτουν τη μοναδική εικόνα του Κάστρου!
Ο επισκέπτης μπαίνει και σήμερα στο Κάστρο από τις παλιές εισόδους - στοές, τις "λόζιες", οι οποίες άλλοτε ασφάλιζαν και προστάτευαν τον οικισμό σαν πολεμικοί πύργοι. Στην εσωτερική διαρρύθμιση του οικισμού υπάρχει αρκετά ελεύθερος σχεδιασμός και πολλοί δρόμοι περνούν πάνω από τα δώματα των κατοικιών. Η διάταξη των επιπέδων των δρόμων είναι τέτοια, ώστε πολλές φορές η δίοδος εξασφαλίζεται με μικρές γέφυρες
Οι κύβοι των σπιτιών στολίζονται από τα χρωματιστά κουφώματα, τα πεζούλια, τα γείσα, τις υδρορροές, τις πήλινες καπνοδόχους, τα σκαλοπάτια που οδηγούν στις ταράτσες, τις μικροσκοπικές λουλουδιασμένες αυλές.
Κάστρο μαρμάρινη Ρωμαϊκή σαρκοφάγος..
Παναγία Ελεούσα ...στην πάνω μεριά του Κάστρου...
Οι "Επταμάρτυρες"....
Η Σίφνος βρίσκεται στο Αιγαίο Πέλαγος και αποτελεί τμήμα των Νοτιοδυτικών Κυκλάδων (ανάμεσα στη Σέριφο την Κίμωλο και την Πάρο). Απέχει από τον Πειραιά 75,6 ν.μ.
Με επιφάνεια 73,942 τ.χ και ακτογραμμή περίπου 705 χιλ., θεωρείται νησί μεσαίου μεγέθους. Νότια της Σίφνου βρίσκεται η μικρή νησίδα Κιτριανή, με μοναδικό κτίσμα την παλαιότερη εκκλησία της Σίφνου, την Παναγιά Κιτριανή, χτισμένη το 10ο – 11ο αιώνα.
Η Σίφνος διασχίζεται από τέσσερις παράλληλες οροσειρές με κυριότερες κορυφές του Προφήτη Ηλία (682 μ.), στο κέντρο, και του Αγ. Συμεών (463 μ.) στα βόρεια.
Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή πληθυσμού (2011) οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού ανέρχονται στους 2.570.
Το έδαφος της Σίφνου αποτελείται από πετρώματα γρανίτη, αργιλώδη ψαμμίτη λίθο ή σχιστόλιθους, ασβεστόλιθους κ.α. Περιέχει και ορυκτό πλούτο όπως μεταλλεύματα σιδήρου, χαλκού, μολύβδου, μαγγανίου, γαληνίτη, μαγνησίου κ.λ.π. Στην αρχαιότητα περιείχε και μεταλλεία χρυσού και αργύρου καθώς και λατομεία "Σιφναίου Λίθου" από τον οποίο κατασκευάζονταν περίφημα γυάλινα επιτραπέζια είδη όπως τα "σίφνια ποτήρια".
Αγιος Αντώνιος Με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, ο πολιτισμός της Σίφνου μέχρι και σήμερα αποτελεί στοιχείο προβολής και ανάδειξης του νησιού παγκοσμίως. Από την πρωτοκυκλαδική κιόλας περίοδο (3.000 π.Χ.), το νησί γνώρισε τεράστια οικονομική και πολιτισμική ανάπτυξη εξαιτίας του γεωπολιτικού του πλούτου. Τα αρχαία μεταλλεία ήταν πλούσια σε μεταλλεύματα αργύρου, μολύβδου, χρυσού και σιδήρου. Στην ύπαρξή τους οφείλεται άλλωστε και η άνθηση της αγγειοπλαστικής τέχνης στη Σίφνο. Μέχρι και σήμερα, η αγγειοπλαστική αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού της.
Στα μουσεία της Σίφνου, μπορεί ο ταξιδιώτης να γνωρίσει τον ιδιαίτερο πολιτισμό της, τη ζωντανή θρησκευτική παράδοσή της, καθώς και τα ήθη και έθιμά της. Η πιο χαρακτηριστική εικόνα του θρησκευτικού πολιτισμού της Σίφνου αντικατοπτρίζεται στις εκατοντάδες εκκλησίες της. Σπουδαία μοναστήρια και γραφικά ξωκλήσια είναι χτισμένα σε άγρια φυσικά τοπία «κόβοντας» την ανάσα στον επισκέπτη.
Στενά συνδεδεμένα με τις εκκλησίες είναι τα πανηγύρια. Έως και σήμερα, αποτελούν μια από τις σημαντικότερες και πιο χαρακτηριστικές παραδοσιακές «συνήθειες» των ντόπιων. Η Σίφνος φέρει τον τίτλο του «νησιού των ποιητών». Όχι άδικα, αφού στα αξιοθέατα του πολιτισμού της συναντά κανείς προτομές σημαντικών Σιφνιών που διέπρεψαν μεταξύ άλλων, στον χώρο των γραμμάτων, των τεχνών και της
Ανατολή από το μπαλκόνι μας, πίσω από την Αντίπαρο-Πάρο-Νάξο....
Παραλία των Καμαρών, μια από τις ομορφότερες αμμώδεις παραλίες του νησιού με παρθένα βλάστηση, καλαμιώνες, παράκτια λίμνη και αμμόλοφους με κρινάκια της άμμου που ανθίζουν τον Αύγουστο.
Η παραλία βραβεύεται κάθε χρόνο από το FEE με τη γαλάζια σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης επειδή πληροί τα κριτήρια του προγράμματος (καθαριότητα, οργάνωση, ποιότητα νερών κολύμβησης, ασφάλεια, ναυαγοσωστικά, πρώτες βοήθειες, υπηρεσίες, εγκαταστάσεις κλπ.)
Η άχνα από την υγρασία της θάλασσας, μεταμορφώνεται σε αραχνοΰφαντο σύννεφο. Από τον Αγιο Συμεών!
Μοναστηράκι του αγιου Συμεών
Αγρια φύση στην περιοχή της Χερρονήσου...
Η Χερρόνησος είναι η βορειότερη παραλία του νησιού και απέχει 15 χιλιόμετρα από την Απολλωνία. Πρόκειται για όμορφο γραφικό ψαροχώρι, με μικρή αμμουδιά.
Ο μικρός οικισμός της Χερρονήσου έκρυβε μια κοσμοσυρροή και πολύ πολύ θόρυβο!!
Το όνομα του χωριού προέρχεται από το «κάστρο» που σχηματίζουν τα κτήρια του. Ο οικισμός έχει ελλειψοειδή μορφή, γιατί ακολουθεί τη μορφολογία του εδάφους, έχει αμυντικό χαρακτήρα και διατηρεί αναλλοίωτη την οικοδομική οχυρωματική μεσαιωνική (ενετική) μορφή του.
Διακρίνουμε δύο αμυντικούς δακτυλίους από κτήρια το ένα χτισμένο κολλητά με το άλλο, με τα αρχοντόσπιτα στον εσωτερικό δακτύλιο για μεγαλύτερη προστασία και τα λαϊκά σπίτια στον εξωτερικό δακτύλιο.
Ο Αρτεμώνας βρίσκεται ενάμισι χιλιόμετρο βορειοδυτικά της Απολλωνίας και με τα πολυδαίδαλα σοκάκια του είναι το μεγαλύτερο χωριό του νησιού.
Το όνομα του προέρχεται από τη λατρεία της θεάς Αρτέμιδος στο νησί κατά την αρχαιότητα (στη θέση της σημερινής ενορίας του χωριού «Παναγίας Κόχης).
Η αρχοντιά του Αρτεμώνα, αποτέλεσμα της οικονομικής ευμάρειας του χωριού πριν από ενάμιση περίπου αιώνα- λόγω της ενασχόλησης των κατοίκων του με τη ναυτιλία, αντικατοπτρίζεται στα θαυμάσια νεοκλασικά του και στα σπίτια με τις ολάνθιστες αυλές κυρίως στο κεντρικό μονοπάτι του οικισμού.
Στον Αρτεμώνα βρίσκεται η αφετηρία όλων των λεωφορείων του νησιού. Εδώ υπάρχουν παλαιές αξιοπρόσεχτες εκκλησίες, παραδοσιακοί φούρνοι και ζαχαροπλαστεία, εστιατόρια, ενοικιαζόμενα δωμάτια, διαμερίσματα και ξενοδοχεία, καθώς και εργαστήρια παραδοσιακής αγγειοπλαστικής. Δίπλα στην Παναγιά του Μπαλή, λειτουργεί τα καλοκαίρια, έκθεση λαογραφικού υλικού του Πολιτιστικού Συλλόγου Σίφνου με τίτλο «Εμείς παλιά στα σπίτια μας –Γιάννης Ατσόνιος»
Παναγία Κόχη...Ο Αρτεμώνας είναι η γενέτειρα του Νικολάου Χρυσόγελου, μεγάλου διδασκάλου του γένους, εθνικού αγωνιστή και πρώτου υπουργού Παιδείας του σύγχρονου ελληνικού κράτους, ο οποίος υπήρξε ο θεμελιωτής της αλληλοδιδακτικής μεθόδου και της δημοτικής εκπαίδευσης. Η προτομή του βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία δίπλα στα γραφεία της Τοπικής κοινότητας του Αρτεμώνα και του Κέντρου Εξυπηρέτησης Πολιτών στον Άγιο Λουκά.
Η θέα από πολλά σημεία του χωριού είναι εκπληκτική. Από την περιοχή των ανεμόμυλων (στα ανατολικά του οικισμού) γνωστή και ως «Μπέλα βίστα» Καλλιθέα) μπορεί κανείς να θαυμάσει τον οικισμό του Κάστρου από ψηλά, το πέλαγος και πολλά άλλα Κυκλαδονήσια.
Στον Αρτεμώνα τέλος, διοργανώνεται κάθε Σεπτέμβρη από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σίφνου, το τριήμερο Φεστιβάλ Κυκλαδικής Κουζίνας «Νικόλαος Τσελεμεντές» με συμμετοχές μαγείρων, μουσικών και χορευτών από πολλά νησιά των Κυκλάδων, με επιδείξεις τοπικών συνταγών, διαγωνισμούς μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής και πολλές ακόμα παράλληλες εκδηλώσεις και εκθέσεις.
Αγιος Κωνσταντίνος και ΕλένηΣτην πλατεία του Αρτεμώνα...
Ανατολικά του γραφικού οικισμού του Αρτεμώνα στη Σίφνο ακριβώς πάνω στο κύμα βρίσκεται η κατάλευκη εκκλησία της Παναγιάς της Πουλάτης.
Χτισμένη το 1870 ανάμεσα στα βράχια και στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου αποτελεί μια από τις γραφικότερες εκκλησίες της Σίφνου. Ο μεγάλος μπλε τρούλος της και τα ψηλά καμπαναριά της αποτελούν δείγμα της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής της.
Η Παναγιά η Πουλάτη διαθέτει έναν όμορφο πλακόστρωτο αυλόγυρο, γραφικές στοές και κελιά. Είναι αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και γιορτάζει κάθε 15 Αυγούστου.
Αρτεμώνας...
Ο Αρτεμώνας, είναι ένας από τους πιο μεγάλους οικισμούς της Σίφνου και ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Σίφνου κατοικεί εδώ. Είναι χτισμένος αμφιθεατρικά και βρίσκεται βόρεια της Απολλωνίας.
Στην κορυφή του λόφου βρίσκονται δυό αναπαλαιωμένοι ανεμόμυλοι. Από αυτή τη θέση πραγματικά "ανοίγει το μάτι σου" καθώς έχει θέα στο Αιγαίο, στα γύρω νησιά και στους κεντρικούς οικισμούς της Σίφνου.
Δημοτικό σχολείο Αρτεμώνα Ο Αρτεμώνας είναι επίσης η γενέτειρα του διακεκριμένου φιλόλογου, ποιητή και μεταφραστή Ιωάννη Γρυπάρη που υπήρξε και ο πρώτος διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και που τιμήθηκε με Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών από την Ακαδημία Αθηνών. Έξω από το σπίτι του στην ομώνυμη οδό του Αρτεμώνα έχουν αναρτηθεί ενδεικτικές μαρμάρινες πινακίδες από το Σύνδεσμο Σιφνίων και από την Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών. Στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου Σίφνου τοποθετήθηκε στις 19 Αυγούστου 2012 από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Σίφνου ο ανδριάντας του σιφνιού ποιητή (έργο του γλύπτη Κώστα Κλουβάτου)
Στον Αρτεμώνα στεγάζονται πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχεία, απόλυτα εναρμονισμένα με το οικιστικό σύνολο. Στην κεντρική πλατεία του οικισμού βρίσκεται η αφετηρία των λεωφορείων, τα οποία συνδέουν όλους τους οικισμούς και τις παραλίες της Σίφνου.
Στον ίδιο δρόμο βρίσκονται και μερικά από τα ωραιότερα αρχοντικά της Σίφνου, με μεγάλους δεντρόφυτους κήπους. Στα σοκάκια του υπάρχουν εστιατόρια με παραδοσιακές σιφνέικες γεύσεις, μικρά εμπορικά καταστήματα, γλυκοπωλεία, παραδοσιακά εργαστήρια ζαχαροπλαστικής, καφενεία, φούρνοι κ.α.
Η Απολλωνία (ή αλλιώς Σταυρί) είναι η πρωτεύουσα της Σίφνου από το 1836 και έδρα του Δήμου Σίφνου από το 1999. Το τοπωνύμιο Απολλωνία σημαίνει πόλη αφιερωμένη στον Απόλλωνα.
Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω σε τρεις απαλόγραμμους λόφους και βρίσκεται στο κέντρο της Σίφνου.
Το Κάτω Πετάλι βρίσκεται ανατολικά της Απολλωνίας. Όταν κοιτάζει από μακριά ο επισκέπτης το χωριό φαίνεται να στέκεται αγέρωχα πάνω σ' ένα μικρό λόφο. Ο οικισμός απλώνεται γύρω από μία κεντρική πλακόστρωτη πλατεία, όπου ορθώνεται και η όμορφη εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής με τα πυργοειδή κωδωνοστάσια.
Εδώ στην κεντρική πλατεία του οικισμού πραγματοποιούνται κάποιες από τις εκδηλώσεις του Πολιτιστικού Συλλόγου Σίφνου, όπως μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, αναπαράσταση παραδοσιακών σιφνέικων παιγνιδιών κ.α.
Αρτεμώνας....Από το βόρειο άκρο του οικισμού, μπορεί κανείς να αγναντεύσει μεγάλο τμήμα της Σίφνου και των ασπροντυμένων κεντρικών οικισμών (Απολλωνία, Άνω και Κάτω Πετάλι, Κάστρο, Καταβατή, Εξάμπελα), αλλά και τα γύρω νησιά (Σύρο, Πάρο, Αντίπαρο, Ίο, Σίκινο, Φολέγανδρο). Εδώ γεννήθηκαν σπουδαίοι άνθρωποι της πολιτικής σκηνής και των γραμμάτων, όπως ο μεγάλος δάσκαλος και πρώτος υπουργός παιδείας της ελεύθερης Ελλάδας, Νικόλαος Χρυσόγελος και ο γνωστός ποιητής και φιλόλογος Ιωάννης Γρυπάρης.
Στο μέσο περίπου της διαδρομής προς το Βαθύ, βρίσκεται το μοναστήρι του Ταξιάρχη της Μερσίνης (1738), με καταπληκτική θέα στον Πλατύ Γιαλό. Φθάνοντας στο Βαθύ, στο δεξιό άκρο της μεγάλης πεταλόσχημης παραλίας με την ήρεμη θάλασσα, είναι χτισμένη η δισυπόστατη Εκκλησία των Ταξιαρχών και της Ευαγγελίστριας (17ος αιώνας).
Ταβερνάκια στο Βαθύ
Νοτιοδυτικά της Σίφνου, στον όμορφο και παραθαλάσσιο οικισμό στο Βαθύ, βρίσκεται η εκκλησία των Ταξιαρχών.
Η δισυπόστατη εκκλησία των Ταξιαρχών είναι χτισμένη δίπλα ακριβώς στη θάλασσα στο μικρό λιμανάκι. Κατά το παρελθόν, αποτελούσε το Καθολικό παλαιού μοναστηριού της περιοχής.
Στον απάνεμο όρμο στο Βαθύ τα νερά είναι συνήθως ήρεμα και δεν δημιουργούν κανένα απολύτως πρόβλημα στην προσέγγιση του ναού.
Η δίκλιτη εκκλησία των Ταξιαρχών χτίστηκε τον 17ο αιώνα στο δεξί άκρο της μεγάλης αμμώδους παραλίας στο Βαθύ.
Κάθε χρόνο στις 5 Σεπτεμβρίου πραγματοποιείται το πανηγύρι του Ταξιάρχη με πολλούς κατοίκους του νησιού να συμμετέχουν στους εορτασμούς.
Ο παραθαλάσσιος οικισμός Πλατύς Γιαλός της Σίφνου Το τοπωνύμιο προέρχεται από το Πλατύς Αιγιαλός και σημαίνει ακρογιάλι που έχει σχετικά μεγάλο πλάτος, ευρύχωρη ακροθαλασσιά. Είναι η πιο πολυσύχναστη παραλία του νησιού, η οποία επί σειρά ετών βραβεύεται με την γαλάζια σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πηγαίνοντας στον Πλατύ Γιαλό από την Απολλωνία, λίγο μετά τη μέση της διαδρομής, ο δρόμος στα δεξιά σας οδηγεί στο μοναστήρι της Παναγιάς του Βουνού (1813) απ' όπου η πανοραμική θέα της παραλίας του Πλατύ Γιαλού είναι μαγευτική.
Μονοπάτι του Προφήτη Ηλία Τρουλακιου...Αξιζε τον κόπο!!
Η θέα είναι μαγευτική από εκεί.Κάτω οι Καμάρες ..Και η ώρα είναι ...σούρουπο!!
Προφήτης Ηλίας Τρουλακίου.
Αγία Ειρήνη.
Σπίτι στην Λαγκάδα Σαν της Τήνου η αρχιτεκτονική
Η Παναγία του Βουνού αποτελεί ένα από τα σημεία αναφοράς της Σίφνου. Η πρόσβαση είναι πάρα πολύ εύκολη και σας συστήνω ανεπιφύλακτα να την επισκεφτείτε. Πρόκειται για ένα μοναστήρι το οποίο τα τελευταία χρόνια είναι ανενεργό, το οποίο βρίσκεται στην νοτιοδυτική Σίφνο και ουσιαστικά πάνω στο δρόμο προς τον Πλατύ Γιαλού.
Το καθολικό της μονής είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου ενώ χαρακτηριστική είναι η εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας στο Τέμπλο του Ιερού η οποία σε παρατηρεί με τα γλυκά της μάτια σε όποια γωνιά της εκκλησίας κι αν σταθείς
Τα κελιά των μοναχών είναι πλέον άδεια αλλά τα διατηρούν καθαρά, όπως και όλο το χώρο, καθώς είναι πολύ συχνές οι πανηγύρεις. Σ’ ένα απ’ αυτά φιλοξενήθηκε το διάστημα 9-24 Ιουλίου `1915 ο μεγάλος συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης.
99χτίστηκε το 1813, με το όμορφο καμπαναριό. Δεκάδες γλαστρούλες σε κάθε ελεύθερη γωνιά πλημμυρίζουν το χώρο χρώματα και μοσχοβολιές.
Το λιμανάκι του Πλατύ Γιαλου..
Ο Σταυρός του Φάρου.....Ο Φάρος βρίσκεται στα Ν.Α. της Σίφνου και θεωρείται το ασφαλέστερο λιμάνι του νησιού, του οποίου και ήταν το επίσημο λιμάνι έως το 1883. Το όνομά του οφείλεται στην εγκατάσταση φάρου, στην είσοδο του λιμανιού για την ναυσιπλοΐα, ο οποίος σήμερα βρίσκεται στα Ν.Α. της εισόδου του λιμανιού και παράπλευρα στο μοναστήρι του Σταυρού, από το οποίο η θέα προς τη Χρυσοπηγή και τα απέναντι νησιά είναι μαγευτική!
Η θέα προς τον Πλατύ Γιαλό από την μονή της Παναγίας του Βουνού..
Ενα κόμματι της παραλίας του Πλατύ Γιαλού.
.
Στον Πλατύ Γιαλο βραδάκι από την Παναγία του Βουνού.
Καμάρες
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ : ΝΕΛΛΑ ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ
πηγές πληροφοριών
