ANDY ROCKS – νέο single “Get me a drink” από το νέο άλμπουμ "Look at what we've done"!

 

Andy Rocks - Get me a drink

(Δείτε το video clip εδώ)

https://www.youtube.com/watch?v=yVYYwfSntHU

 

Μπορείτε να παραγγείλετε το άλμπουμ από εδώ:

Official Website: https://andy-rocks.jimdosite.com/

http://bandcamp.com/private/JOR2ND97

  

Digital Release: 1 Ιουλίου

Physical Release: 26 Ιουλίου

Κυκλοφορεί από την Soman Records

 

Στίχοι: Andrea Weiß

Μουσική: Andrea Weiß, Michael Fischer, Markus Rubel & Andre Hofbauer

Μίξη και master: Markus Plietsch @ https://www.authentic-audio.de/

Βίντεο: Andrea Weiß

 

Facebook: https://www.facebook.com/AndyRocksBand

Instagram: https://www.instagram.com/andyrocks4u

Soman Records: https://www.facebook.com/SomanRecords/

 

 

FIND US

https://www.facebook.com/AngelsPRmusicPromotion/

https://www.instagram.com/angelsprmusicpromotion

Exorcizphobia – single “Stuck Between Realities” από το επερχόμενο EP “Friend Of Lunacy”.

 

Exorcizphobia - Stuck Between Realities (Official Lyric Video)

(Δείτε το εδώ)

https://www.youtube.com/watch?v=2oGQYwvuQ60

Single from the upcoming EP "Friend Of Lunacy"

Lyric video design and animation by: WOll Design

 

Οι Exorcizphobia δημιουργήθηκαν στο Trutnov της Τσεχίας, το 2005.

Έχουν συμμετάσχει σε πολλά σημαντικά live ως head liners και opening acts στην Τσεχία και άλλες χώρες.

Από το 2005 και μετά από πολλές αλλαγές στη σύνθεση, έχουν ήδη 6 κυκλοφορίες (1 EP, 2 split EP και 3 full-length άλμπουμ), και τώρα είναι σχεδόν έτοιμοι να κυκλοφορήσουν το 4ο EP με τίτλο "Friend Of Lunacy", το οποίο θα κυκλοφορήσει μέχρι το τέλος του 2021.

Band Line-Up:

Tomas Skorepa – Rhytm Guitar, Vocals

Ondra Sima – Lead Guitar

Tomas Kejkrt – Drums

Ales Kostka - Bass

Μας δίνουν μια πρώτη ιδέα με το lyric video του single «Stuck Between Realities».

 

https://www.facebook.com/EXORCIZPHOBIA/

https://www.instagram.com/exorcizphobia/

https://exorcizphobia.bandcamp.com/

https://open.spotify.com/artist/4PfnHGwDHavpK4N6xLEghE

https://www.youtube.com/channel/UCimYGsw8Awtm4B7gYo66qpA

FIND US

https://www.facebook.com/AngelsPRmusicPromotion/

https://www.instagram.com/angelsprmusicpromotion

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΑΝΕΛΗΣ "Ιχνηλάτηση του τέλους"

 

Συγγραφέας: Γιώργος Γκανέλης
Τίτλος :Ιχνηλάτηση του τέλους
Εκδόσεις :Στίξις
Έτος έκδοσης: 2021
Είδος: Ποίηση
Αρ. σελίδων: 105
Εξώφυλλο: Μαλακό
Διαστάσεις: 21χ13
ISBN: 978-618-5595-02-9

Δομείται σε τρεις ενότητες:

1. ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΤΤΟΥ

2. ΔΩΜΑΤΙΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥ (ενίοτε και νοσοκομείου)

3. ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΟΥΡΑΝΟΥ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΗΣ 

(Από την ενότητα ‘’Αποδόμηση του περιττού’’)

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΑΡΟ

Με την προοπτική να ενωθούν κάποτε όλα τα ετερόφωτα αστέρια κι η θάλασσα να περιέχει μόνο πόσιμο νερό, έμεινα ασάλευτος στην άμμο κοιτάζοντας τους γλάρους. Ο αέρας γκρέμιζε τον ουρανό κι οι πλανήτες βουτούσαν στο μούχρωμα του δειλινού. Κάτι πινέλα έβαφαν το φεγγάρι κατάμαυρο, μετά το κλοτσούσαν τα αεροπλάνα. Τίποτα δεν σάλευε στο νερό, εκτός από τις ανάσες των ψαριών. Η μυρωδιά του Αυγούστου εισχωρούσε στην κυκλοφορία του αίματος, οι επερχόμενοι αποχωρισμοί ενέτειναν το αδιέξοδο της βραδιάς. Οι λαμαρίνες των παλιών πλοίων γυάλιζαν, καθώς αντανακλούσε πάνω τους το φωτοστέφανο του Αιγαίου. Τα πάντα σε αγαστή σύμπνοια κι η αιωνιότητα χορηγός τους.

Μην ανησυχείτε για μένα. Ότανη καμπύλη γραμμή του χρόνου διακτινωθεί στο ποίημα, όταν οι ορθές γωνίες της μνήμης διεισδύσουν στον στίχο, μόνο τότε θα είμαι έτοιμος να πληρώσω τα νοσήλια της αποψινής αγρυπνίας.Με λίγα εγκαύματα στα δάχτυλα και με μια ακρωτηριασμένη πανσέληνο.

☆

(Από την ενότητα ‘’Δωμάτιο ξενοδοχείου’’)

ΔΩΜΑΤΙΟ 209

Υπάρχουν πολλά ακόμη να γίνουν, όπως να δωρίσω ένα μπουκέτο ποιήματα στους φίλους μου τα ψάρια. Κι όταν πνιγούν από την υπερβολική ευαισθησία, να τα θάψω στο εσώφυλλο του βιβλίου. Μετά να κατηφορίσω στην πλατεία για την καθιερωμένη αγρυπνία. Με μια βιντεοκάμερα μαγνητοσκοπώντας το παρελθόν. Κι ανακόμη υπάρχω, το οφείλω στη μνήμη που δεν λέει να με εγκαταλείψει. Πόσες αλήθειες ειπώθηκαν στο παγκάκι αυτό, πόσα σκοτάδια χρειάστηκε να απαλλοτριώσω; Μυρίζουν τα δέντρα απώλειες: η νεότητα που εξόκειλε ξαφνικά, η υπερβατικότητα που έγινε ρεαλισμός. Σβήνουν όλα τα φώτα κι απομένει μόνο η Μαρία να κοιτάζει τα νεκρά ψάρια κι εγώ να της απαγγέλλω ποιήματα.

☆

(Από την ενότητα ‘’Υπολείμματα ουρανού)

Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν κυνηγάει πια ληγμένους έρωτες, το προϊόν πρέπει να είναι φρέσκο και αστραφτερό, με ακριβό περιτύλιγμα και να βρίσκεται τοποθετημένο στη βιτρίνα του καταστήματος, σε περίοπτη θέση. Να χαζολογάει αμήχανα, να συζητάει για τον καιρό, τους δαίμονες και το πλαστικό χρήμα, να μην έχει πολιτική άποψη, να συχνάζει σε κομμωτήρια, μουσεία και φιλανθρωπικά ιδρύματα, να κάνει ηλιοθεραπεία τα καλοκαίρια και σκι τον χειμώνα, να μη διατρέχει τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί κιτς, να συχνάζει σε αστικά σαλόνια με επιλεγμένους καλεσμένους, να προτιμά τις ηχηρές λέξεις, τις πληρωμένες εικόνες, τα εύληπτα νοήματα, να σνομπάρει τη μοναξιά των άλλων, να είναι δεινός ομιλητής με γνωριμίες και πολλά τηλέφωνα, να είναι περιζήτητος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να είναι τέλος πάντων αυτό που λέμε «έξυπνο προϊόν».

Μα εγώ δεν ήμουν ποτέ καλός στα περιτυλίγματα, το μόνο που ξέρω είναι να αραδιάζω χύμα τις λέξεις πάνω στο χαρτί.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

O Γιώργος Γκανέλης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Είναι καθηγητής Φιλολογίας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές "Ανάπηροι δρομείς" (Στοχαστής, 2012), "Ο σκοπευτής της μνήμης" (Στοχαστής, 2013), "Χρεοκοπία ιδεών" (Στοχαστής, 2014), "Εκτός εαυτού" (Στοχαστής, 2015), "Υπό το μηδέν" (Στοχαστής, 2017), "Ωδίνες της Ποίησης" (Στίξις, 2018), ''Ακτινογραφία θώρακος'' (Θράκα, 2019) και "Το ημιτελές τελεσίγραφο" (2020). Συμμετέχει στα συλλογικά έργα "Το θέατρο στην ποίηση" (Momentum, 2017), "Ανθολογία ποιητών 2015-2017" (24 γράμματα, 2018), ‘’Τα ποιήματα του 2018’’ (Κοινωνία των (δε)κάτων, 2019), "Τα υπογείως ανεωχθέντα" (Ρώμη, 2019), "Ποιήματα της κρίσης [2008-2018] (Ιωλκός, 2020), ‘’Όσα ο αφρός φλοισβίζει’’ (Ρώμη. 2020), ‘’Τα ποιήματα του 2019’’ (Κοινωνία των (δε)κάτων, 2020) . Επίσης ανθολογείται στο ''Ποιητικό Ημερολόγιο'' (Ιωλκός) των ετών 2013-2020. Στίχοι του έχουν μελοποιηθεί από διάφορους συνθέτες.

Carpe - Δύο Ποιήματα " Χωρίς συνεννόηση...& Συνεργοί... "

Χωρίς συνεννόηση

Τα δέντρα άπλωσαν τον ίσκιο τους.
Πέρασα ώρες πίνοντας καφέ,
ήταν πραγματικά όμορφη.
Αυτή η ακατέργαστη ομορφιά
με ζάλισε,
με έριξε στην άβυσσο.
Κάθισε δίπλα μου
έγειρα πάνω της.
Χωρίς συνεννόηση
σφίχτηκαν τα χέρια μας.
Όλα είχαν ειπωθεί,
αφεθήκαμε στη σιωπή
στο όνειρο που καρτερούσε.
Ένα φιλμ που άρχιζε
κάθε πρωί
που η αυγή ξεπρόβαλλε
και τελείωνε με το αεράκι της νύχτας.
Έτσι λαχανιασμένοι κι ευτυχισμένοι
κερδίσαμε τη ζωή.

Carpe.

 Συνεργοί

Τα ένστικτα ένας πειρασμός αδιάκοπος.
Ζούμε μια συνεχή βιαιοπραγία
της καθαρότητας του πνεύματος.
Πολλές φορές οι μεγάλες αρετές υποφέρουν.
Γίναμε συνεργοί
στην αθλιότητα αυτού του κόσμου.
Λοξοδρομήσαμε,
παραμορφώσαμε την αλήθεια.
Συναινέσαμε στις εκτελέσεις την αυγή,
στην καθημερινή πείνα.
Στο καμιόνι της ζωής
στοιβάχτηκαν οι μελλοθάνατοι
έρμαια φρικτών ψεμάτων.
Η αλήθεια δεν χρειάζεται προσπάθεια.
Η αλήθεια αντιστέκεται, υπερνικά τα πάντα.

Carpe.

Φωτογραφίες : Odilon Redon  paintings

Carpe " Αποχαιρετισμός...."

Έμπηξα τα βήματα στο δρόμο

έτοιμος για φευγιό.

Ένας αποχαιρετισμός το κόκκινο σούρουπο.

Τα πρόσωπα μας αλλόκοτα

χαμένα στην παρεξήγηση.

Με το χέρι κάτω απ' το φόρεμα

αναζητώ ένα νεύμα.

Το δέρμα ελάχιστα αντιστέκεται

σε χάδια προσφιλή.

Στα κοντινά πλάνα

που ακολουθούν

μια γυναίκα γαντζωμένη πάνω μου

με τα μαλλιά της λυτά.

Τα μάτια χάνονται,

όλα τακτοποιούνται μόνα τους.

Το τραίνο απομακρύνεται,

τα ταξίδι αναβάλλεται,

ο αποχαιρετισμός εξαφανίζεται

στα κίτρινα φώτα των δρόμων.

Carpe.

ΝΕΛΛΑ ΣΥΝΑΔΙΝΟΥ "Με μποτίνια, με γοβάκια και σπορτέξ Δέκα γυναίκες διατρέχουν δέκα δεκαετίες του εικοστού αιώνα"

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με μποτίνια, με γοβάκια και σπορτέξ

Δέκα γυναίκες διατρέχουν δέκα δεκαετίες

του εικοστού αιώνα

της Νέλλας Συναδινού

ISBN: 978-618-5456 14 6

Λιανική τιμή 18 ευρώ + ΦΠΑ

Σελ. 660

Στο οδοιπορικό του 20ού αιώνα, δέκα γυναίκες, ανά δεκαετία, αφήνουν τα ίχνη τους.

Δεκαετία 1900

Στην κόψη της Πρωτοχρονιάς του 1900, αποδίδεται το πανόραμα των αρχών του αιώνα. Κεντρική μορφή είναι η Ανθή, μέσης ηλικίας, αστή και μεταφράστρια στην Εφημερίδα των Κυριών της Καλλιρρόης Παρρέν. Η θέση της γυναίκας στη χαραυγή του αιώνα δηλοποιείται. Οι ιδέες που περιρρέουν την εποχή, πολιτικές, εθνικές, ανακύπτουν. Η “Μεγάλη Ιδέα” προοιωνίζεται τα γεγονότα των επόμενων δεκαετιών. Πλάι στο συλλογικό ξετυλίγεται το προσωπικό, στη μορφή του ιδανικού άντρα που σταδιακά αποκαθηλώνεται.

Δεκαετία 1910

Παραμονές των Βαλκανικών πολέμων, μία ιστορία σε δύο σκηνικά. Από τα Μανιάτικα της Αγια-Σοφιάς, ίσα με την Καστέλα με τα αρχοντικά, η Μορφούλα περιφέρει ένα βασανιστικό μυστικό. Είναι υπηρέτρια και μάνα ενός μικρού αγοριού, που πασχίζει να προστατέψει από τους δαίμονες του παρελθόντος. 1912, η Ελλάδα αναπετά και διπλασιάζεται. Τα ιστορικά γεγονότα συνυφαίνονται με τη ζωή της ηρωίδας.

Δεκαετία 1920

Μέσα από την τραγωδία της Πόντιας Τσοφούλας, αναδύεται η τραγωδία του μικρασιατικού Ελληνισμού. Της ανακύπτουν ποντιακές φράσεις στον νου, ενώ η μνήμη της έχει φραγή λόγω κλονισμού. Από τον Πόντο στην Κωνσταντινούπολη σε αιχμαλωσία, και βαθύτερα στα Βούρλα του Πειραιά σε πορνεία, ένα αδιάκοπο βούλιαγμα. Ερώτημα γεννιέται αν θα καταφέρει να βγει στην επιφάνεια, την ώρα που η ελληνική Μικρά Ασία αφανίζεται οριστικά. Ένα αφιέρωμα τιμής στον μικρασιατικό Ελληνισμό μέσα από τα παθήματα μιας γυναίκας.

Δεκαετία 1930

Μεσοπόλεμος επί Μεταξά. Η Νίνα, Λεβαντίνα καλλιτέχνιδα της Κωνσταντινούπολης, καταφτάνει στον Πειραιά για επιθεωρησιακά νούμερα. Είναι ώριμης ηλικίας, μα τέρπει με το μπρίο της. Έχει παλιούς λογαριασμούς με έναν Ελλαδίτη, κάποτε εγκατεστημένο στην Πόλη. Αναπολεί τις κοσμοπολίτικες μέρες Κωνσταντινούπολης πριν από την ανακήρυξη της “Τουρκικής Δημοκρατίας” του Κεμάλ. Στην Ελλάδα θα έρθει αντιμέτωπη με μιαν ανείπωτη αποκάλυψη.

Δεκαετία 1940

Η Πότω γεννήθηκε στη Στεμνίτσα, έζησε στην Αμερική και στην Αθήνα, και πάλι με την Κατοχή στη Στεμνίτσα καταφεύγει. Ζητούμενό της να αποφύγει τον συγχρωτισμό με τους Γερμανούς, μα πάλι ενώπιά τους βρίσκεται. Μέλημά της να συντρέχει τους ανθρώπους στη δίνη της ναζιστικής απανθρωπιάς. Από τον γάμο της έχει σχηματίσει μιαν ιδιότυπη άποψη για τον έρωτα. Καίριο ρόλο για το χωριό θα παίξει ο παππάς του, που εξαιτίας του θα μεταστρέψει αλήθειες της.

Δεκαετία 1950

Ο εμφύλιος έχει λήξει, αλλά η βαριά του σκιά διχάζει τους Έλληνες. Ανυποχώρητοι μάρτυρες της ιδεολογίας σαπίζουν ακόμη στις φυλακές. Παράλληλα βαδίζει μια Ελλάδα που θέλει να αναγεννηθεί. Αυτή η Ελλάδα κινείται στον ενδιάμεσο χώρο ανάμεσα στους αδιάλλακτους κομμουνιστές και στα καθάρματα, δωσίλογους και μαυραγορίτες της Κατοχής. Η Ελπίδα, παγιδευμένη στον κόσμο των μαρτύρων, κάνει έξοδο να δραπετεύσει τον ενδιάμεσο χώρο της ζωής.

Δεκαετία 1960

Η Ελλάδα αναπνέει σε τροχιά αναγέννησης, ανάπτυξη διαφαίνεται, ελπίδες αναπτερώνονται. Οι επαρχιώτες μετοικίζουν στα αστικά κέντρα, η ζωή εκσυγχρονίζεται. Απόκριες 1963 και στα Ταμπούρια του Πειραιά οι γείτονες ξεδίνουν με παλμό ευθυμίας. Η Μαριάννα ζει με την οικογένειά της σε ένα μακρινάρι με αυλή, που συστεγάζει ενοίκους. Ονειρεύεται ένα σπίτι δικό της, μια καλύτερη ζωή και ένα χαμόγελο που να εδράζεται στα μάτια του άντρα της.

Δεκαετία 1970

Στον καλπασμό του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος, μια φοιτήτρια, η Μέλα, συμμετέχει στη θρυλική κατάληψη της Νομικής. Δεν είναι μέλος αντιστασιακής οργάνωσης, απλώς ενεργεί με την επιταγή της παρόρμησής της. Στη “Νομική” θα ανταμώσει τυχαία το πρώην αγόρι της. Όσα ακολουθούν στη διάρκεια της εξέγερσης και της σύλληψής της αργότερα, και όσα ανακαλεί από παλιότερα, θα της δείξουν πως έχει δυσανεξία να της στερούν τον αέρα που αναπνέει.

Δεκαετία 1980

Η Χριστίνα ανήκει στη γενιά της μεταπολίτευσης. Δεν πρόφτασε τα αληθινά γεγονότα της Νομικής και του Πολυτεχνείου. Τώρα ζει την κομματικοποίηση των φοιτητικών παρατάξεων και την επίπλαστη επανάσταση με τις υψωμένες γροθιές στις επετείους. Ύστερα από μια γιορτή σε νησί, καλοκαίρι, ομάδες νεολαίων καταφεύγουν σε παραλία γυμνιστών για κάμπινγκ. Το αγόρι της την πείθει να ακολουθήσουν. Από μιαν απρόσμενη εξέλιξη, βρίσκεται κλονισμένη, σαν κυνηγημένη, να τρέχει στο ερημονήσι.

Δεκαετία 1990

Η καταληκτική νουβέλα καμπυλώνει τόξο με την πρώτη. Ο περίπατος της Ράνιας στην πόλη, το 1997, αντιστοιχείται με εκείνον της Ανθής, το 1900. Οι αλλαγές σημαίνονται. Οι δύο ιστορίες συγκλίνουν ως προς το πρότυπο του άντρα-ήρωα και αποκλίνουν ως προς την προοπτική. Οι δύο ηρωίδες, με χρονική απόσταση ενός αιώνα ανάμεσά τους, διαθέτουν διαφορετική δυναμική. Μια γυναίκα πλέον κυριαρχεί της τύχης της.

Η Ράνια της τελευταίας δεκαετίας συναντιέται και συνδιαλέγεται με τις ηρωίδες των προηγούμενων δεκαετιών. Οι δέκα γυναίκες από τους χρόνους έχουν πολλά να πουν.

Το βιβλίο κυκλοφορεί υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Δημογραφικής και Οικογενειακής πολιτικής και Ισότητας των φύλων.

Βιογραφικό της Νέλλας Συναδινού:

Γεννήθηκα και ζω στον Πειραιά, όπου όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη θάλασσα. Κατάγομαι από τη Στεμνίτσα Αρκαδίας, όπου οι ορίζοντες σχίζονται από βουνοκορφές.

Σπούδασα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ιστορία-Αρχαιολογία και Αγγλική Φιλολογία. Ολοκλήρωσα έναν αγαπημένο κύκλο, της φιλόλογου στη Δημόσια Εκπαίδευση.

Αγαπώ τη γλώσσα, την Ελληνική, που μέσω της εκφράζω τα ενδόμυχά μου, και τις γλώσσες των λαών, διακριτά τους πολιτισμικά εργαλεία. Αγαπώ την Ιστορία, ως δίοδο αυτογνωσίας στον παρόντα χρόνο. Έχω ασχοληθεί με βιβλιοκριτική, δημοσιεύοντας και συμμετέχοντας σε πάνελ βιβλιοπαρουσιάσεων. Αρθρογραφούσα για χρόνια σε θέματα ιστορικού και λαογραφικού ενδιαφέροντος, εφημερίδα Στεμνίτσα. Από παιδί αγαπούσα τη μυρωδιά από αιχμαλωτισμένο αέρα στα φύλλα των βιβλίων. Αγαπώ να περιβάλλομαι από βιβλία. Αγαπώ την κίνηση, τον χορό, τη θάλασσα, τα χρώματα, την ομορφιά.

Από τον πύργο μου αγναντεύω μοναχικά τη ζωή. Η κόρη μου και ο εγγονός μου, σε απόσταση, μου στέλνουν ανάσα συντροφιάς και αγάπης.

Το ’19 εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο, η ποιητική συλλογή “Γαλάζιο ενστερνίστηκα”, εκδόσεις Φίλντισι.

Εκδόσεις Φίλντισι

Ξανθίππου 123,
Παπάγου, 15669
Τηλ.: 210 6540170

www.filntisi.gr

info@filntisi.gr

επικοινωνία βιβλίου : Ζωή Τριανταφυλλίδη

ΣΥΜΩΝΗ ΚΑΤΡΑΜΑΔΟΥ "O ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΜΟΥ" Ιστορικό Μυθιστόρημα

Συγγραφέας: Συμώνη Κατραμάδου
Εκδόσεις :Υδροπλάνο
Έτος έκδοσης: 2021
Είδος: Ιστορικό μυθιστόρημα
Αρ. σελίδων: 352
Εξώφυλλο: Μαλακό
Διαστάσεις: 14 x 21
ISBN: 978-618-5556-76-1

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

OΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΜΟΥ- Η Βασίλισσα του Αιγαίου είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα για μια από τις σημαντικότερες περιόδους της ελληνικής ιστορίας, μια εποχή τρομερών συγκρούσεων και διαμαχών για την εξουσία στην Ρώμη που συχνά διαδραματίζονταν στον ελληνικό χώρο. Μια πόλη, η Μυτιλήνη, αγαπημένο θέρετρο των ισχυρότερων Ρωμαίων της εποχής, θα γίνει μήλο της Έριδος μεταξύ των δυνάμεων Ανατολής και Δύσης, μεταξύ Μιθριδάτη και Ρώμης και θα παίξει έναν, πιθανώς, καίριο ρόλο στην πάλη μεταξύ Ιουλίου Καίσαρα και Πομπήιου.

Είναι επίσης ένα μυθιστόρημα για την γυναίκα της Μυτιλήνης, μιας πόλης που έβγαλε, αιώνες πριν, την Σαπφώ και ξεκίνησε την παράδοση της γυναίκας των τεχνών και του πνεύματος. Της γυναίκας που διεκδικεί το δικαίωμα στον δημόσιο βίο και στον έρωτα.

Είναι όμως και ένα ερωτικό μυθιστόρημα για την πάλη ανάμεσα στον έρωτα και την ανάγκη, το πάθος και την λογική. Και τελικά για την ωρίμανση της ψυχής.

Τον 1ο π.Χ. αι. οι Ρωμαίοι έχουν κατακτήσει την ελληνική γη. Στην Μυτιλήνη οι κάτοικοι θα συμμαχήσουν με τον Μιθριδάτη, όμως η επιλογή τους αυτή θα τους στοιχίσει ακριβά. Η Φοίβη, μια νεαρή αριστοκράτισσα, ετοιμάζεται για τον γάμο της με τον αγαπημένο της Αρίωνα. Όμως, άλλα ποθούμε εμείς κι άλλα μας γράφει η μοίρα. Θα μπορέσει η Φοίβη να χαράξει την ζωή που ονειρεύεται ή άλλοι θα την ορίσουν; Θα ζήσει με τον άνδρα που αγαπά ή ο κατακτητής θα κερδίσει και την ίδια; Η πορεία της, η πάλη της με τις δυνάμεις που την σκλαβώνουν είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Το ταξίδι της Ψυχής στην αναζήτηση του Έρωτα.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ 

Η ΠΗΓΗ

"Δοκίμασα το νερό με τα δάχτυλα του ποδιού. Είχα ξεχάσει πόσο ζεστό ήταν! Πήρα μια βαθιά ανάσα και βούτηξα.

Μια καυτή αγκαλιά με τύλιξε. Κινήθηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα προς τον καταρράχτη και στάθηκα από κάτω του. Θα βρεχόταν τα μαλλιά μου, αλλά δεν με ένοιαζε. Ήθελα να νιώσω το νερό να τρέχει πάνω στο σώμα μου. Δεν ξέρω πόση ώρα έμεινα εκεί με τα μάτια κλειστά, το νερό να με χτυπά στους ώμους και το πρόσωπο και να ρέει πάνω μου. Ένοιωθα τόση ευεξία! Κάποια στιγμή, σήκωσα τα χέρια ψηλά να τρέξει το νερό πάνω τους. Άνοιξα τα μάτια.

Μέσα στους ατμούς που αναδύονταν από την στέρνα, διέκρινα μια γνώριμη ανδρική φιγούρα. Ο Μάριος! Στεκόταν δίπλα στον βράχο όπου είχα αφήσει τα ρούχα μου. Δεν μπορεί! Έτριψα τα μάτια μου. Δεν είχα κάνει λάθος. Προσπάθησα να κρύψω την γύμνια μου με τα χέρια μου, ενώ το μυαλό μου δούλευε σε φρενήρεις ρυθμούς. Πώς με βρήκε; Η Δορκάς γιατί δεν με ειδοποίησε; Τί ήθελε εδώ;

Με γρήγορες κινήσεις, ο Μάριος γδύθηκε και έριξε τα ρούχα του πάνω στα δικά μου. Θα έμπαινε στην στέρνα! Του γύρισα την πλάτη και απομακρύνθηκα όσο περισσότερο μπορούσα, γονατίζοντας για να κρύψω την γύμνια μου στο νερό. Άκουσα τον παφλασμό που έκανε το νερό όπως το έσχιζε με το σώμα του και έσφιξα τα χέρια μου στο στήθος μου. Δεν άκουσα τίποτα για λίγο. Πού πήγε; Η περιέργεια μ' έκανε να στρέψω το κεφάλι. Ήταν κάτω από τον καταρράκτη και έτριβε με τα χέρια το σώμα του για να ξεπλύνει τον ιδρώτα και την σκόνη του δρόμου. Το δέρμα του λευκό και αψεγάδιαστο έλαμπε κάτω από το νερό. Τα μαλλιά του βρεγμένα φαινόταν πιο σκούρα και μακριά. Οι μυς της πλάτης σχημάτιζαν ρυάκια. Οι γλουτοί γεροδεμένοι στηρίζονταν σε δυο δυνατά πόδια που έμοιαζαν σμιλεμένα από μάρμαρο.

Απέστρεψα το βλέμμα. Η παρουσία του μου προκαλούσε ταραχή. Έπρεπε να βγω από την πηγή. Προχώρησα προσεκτικά προς τον βράχο που ήταν τα ρούχα, κρατώντας την μεγαλύτερη δυνατή απόσταση από τον καταρράκτη. Δεν ήταν εύκολο εγχείρημα, αφού έπρεπε να περπατώ γονατιστή. Είχα ήδη φτάσει στην όχθη και ετοιμαζόμουν να σηκωθώ για να βγω έξω, όταν ένοιωσα το χέρι του στο μπράτσο μου.«Πού πας;» "

Απόσπασμα, Ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΜΟΥ της Συμώνης Κατραμάδου, εκδ. Υδροπλάνο. 

https://drbekas.wixsite.com/simonek

ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ

"«Αφέντη, την έδεσα. Τραβήξτε!» Η φωνή του ιπποκόμου, απόκοσμη έτσι όπως έβγαινε από το πηγάδι, διέκοψε τις σκέψεις μου.

Όλοι κοιτούσαμε τώρα το σχοινί που ανέβαινε σιγά σιγά γύρω από την τροχαλία, σέρνοντας στην άκρη του το αποτρόπαιο φορτίο του. Πρώτα είδαμε τα πόδια. Ο χιτώνας είχε κολλήσει επάνω τους και διέγραφε με κάθε λεπτομέρεια το καλλίγραμμο σχήμα τους. Μετά ο κορμός, έκανε μια αφύσικη καμπύλη. Τέλος, το κεφάλι γερμένο προς τα πίσω, με τα μακριά μαλλιά να κρέμονται σαν φύκια. Ο Μάριος την έπιασε, την σήκωσε στα χέρια και την εναπόθεσε απαλά στο δάπεδο. Την κοίταξε για μια στιγμή, χάιδεψε το μάγουλό της. Μετά, έλυσε το σχοινί από την μέση της, το έριξε πάλι στο πηγάδι και φώναξε στον ιπποκόμο να δεθεί."

Απόσπασμα, Ο ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ ΜΟΥ της Συμωνης Κατραμάδου, εκδ. Υδροπλάνο.. https://drbekas.wixsite.com/simonek

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

HΔρ. Συµώνη Κατραµάδου γεννήθηκε και µεγάλωσε στη Μυτιλήνη της Λέσβου. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία/Γλωσσολογία και Νοµικά στο ΕΚΠA. Απέκτησε µεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Υπολογιστική Γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ Αγγλίας και διδακτορικό στη Θεωρητική Γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο του Γιοχάνεσµπουργκ. Εργάζεται ως πολιτιστικός ακόλουθος με ειδίκευση στις ευρωπαϊκές εκπαιδευτικές και πολιτιστικές πολιτικές και προωθεί τη συνεργασία της Ελλάδας µε τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες για την προβολή του ελληνικού και ευρωπαϊκού πολιτισμού στις τρίτες χώρες. Τον τελευταίο χρόνο εργάσθηκε για την διαμόρφωση της νησιωτικής πολιτιστικής μας πολιτικής. Έχει ζήσει για σπουδές και εργασία στην Αγγλία, στη Νότια Αφρική και στον Καναδά. Έχει εκδώσει το ιστορικό μυθιστόρημα Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ – Το ταξίδι της Αταλάντας (2018, εκδ. Ωκεανίδα) και έγραψε το σενάριο του μουσικοθεατρικού έργου ΣΑΠΦΩ -ΚΑΛΑΝ ΣΕΛΑΝΝΑΝ που βασίζεται στο ανωτέρω μυθιστόρημα. Συμμετέχει στην έκδοση 21 Λεσβίων συγγραφέων για το 1821 με το διήγημα για μεγάλα παιδιά Η ΓΛΑΥΚΗ ΚΑΙ Ο ΜΠΟΥΡΛΟΤΙΕΡΗΣ ΤΟΥ 1821 (υπό έκδοση, εκδ. Μύθος) και ευελπιστεί να υλοποιήσει την σειρά «Γλαύκη» με στόχο την εξοικείωση των παιδιών με την ναυτική μας ιστορία και την ενάλια πολιτιστική μας κληρονομιά. Στον ελεύθερο χρόνο της ζωγραφίζει, ενώ της αρέσει και η πεζοπορία (έχει περπατήσει στις Άλπεις αλλά και στις σαβάνες της Ν. Αφρικής), το χειμερινό σκι, η ιστιοπλοΐα και οι καταδύσεις. Έχει ταξιδέψει σε πολλά μέρη της γης και θα ήθελε να δει ακόμη περισσότερα. Πάντα όμως επιστρέφει στη βάση της, την Ελλάδα, και την αγαπημένη της ιδιαίτερη πατρίδα, τη Μυτιλήνη.