Το αμερικανικόprogressivemetalsuper-projectτωνPYRAMIDολοκλήρωσε την παραγωγή του επερχόμενου 5ου άλμπουμ τους “Rage”Revisited.
Για το νέο αριστούργημα τωνPyramid- όπως στο προηγούμενο άλμπουμ τους "Validity" - οLanceSawyer, το κύριο πρόσωπο αυτής της μπάντας επέλεξε μερικούς από τους καλύτερους μουσικούς τηςmetalσκηνής:
TimRipperOwens(πρώηνJudasPriest, πρώηνIcedEarth, μεταξύ άλλων),AndryLagiou(TheHarps),HarryConklin"TheTyrant" (JagPanzer) στα φωνητικά,MikeAbdow(FatesWarning) στις κιθάρες καιChrisQuirarte(Redemption) στα ντραμς,AdamBentley(ArchEcho) κιθάρες καιmixingengineer,JoeyIzzo(ArchEcho) οmasterστα πλήκτρα καιPerrineMissemerστο εκπληκτικό βιολί.
Για τοmasteringτου "Rage", ηPyramidείχε και πάλι το καλύτερο, οπότε οMaorAppelbaumέκανε καταπληκτική δουλειά σταAppelbaumStudios(AbbatI,Angra,Annihilator,Anvil,ArmoredSaint,Candlemass,Dokken,FaithNoMore,FatesWarning,RobHalford,Queensrÿche,Sabaton,Sepultura,YngJ.Malmsteen, κ.λπ.).
ΟιPyramidκυκλοφόρησαν το "Rage" παγκοσμίως από την Sleaszy Rider σε φυσική (2-cd) και ψηφιακή έκδοση, στις 4 Νοεμβρίου 2022.
Σε αυτό το άλμπουμ βρίσκεται το “Rage" και μπορείτε να δείτε το video εδώ:
Sumble David is a poetess from Faisalabad, Pakistan.She is the student of English Literature.Her hobby is singing.She is also interested in making sketches.She started writing from Early age.She is also doing Teaching.She is very talented girl.She loves the human being.
****
The single tear
of your eyes
Make you
realize
the real face
of your loved ones
These tears
that are
continually flowing on your
cheeks
Feel the pain
inside you
Sometimes
you got worn out of being annoy
But, don't stop the tears
cause
these tears are the healing process of getting comfort from agony.
Οι Silent Wedding είναι ένα μελωδικό heavy metal συγκρότημα το οποίο σχηματίστηκε το 2008 όταν και κυκλοφόρησε το ομότιτλο EP τους. Οι κριτικές που έλαβαν τους περιγράφουν ως ένα "heavy metal συγκρότημα με progressive και pοwer επιρροές.
Το 2020 οι Silent Wedding μπήκαν στο studio ότανκαι ξεκίνησαν ναδουλεύουν σε νέο υλικό και στη συνέχεια ολοκλήρωσαν την ηχογράφηση τουνέου τους album με τίτλο "Ego Path" το 2021.Το"Ego Path"πρωτό-συστήθηκε στο κοινό στις 17 Δεκεμβρίου 2021 με την κυκλοφορία τουκομματιού"Time of Darkness", ενώ στις 28 Ιανουαρίου κυκλοφόρησε το2οκομμάτι τουalbumμε τίτλο"Caught in the Web".Το"Ego Path"κυκλοφόρησεστην ολότητά του στις 11 Φεβρουαρίου2022έχοντας ήδη αποσπάσει εξαιρετικές κριτικέςαπόδημοσιογραφικάμέσα σεόλον τον κόσμο.
Συμπληρώνοντας ένα χρόνο από την κυκλοφορία του εντυπωσιακού τους άλμπουμ "Ego Path" οι The Silent Wedding κυκλοφορούν το νέο τους βίντεο για το "Song of the Dead" σε συνεργασία με τον John Kaimakamis & τους Nightwatchers.
Πρόκειται για τη δραματική κορύφωση του δίσκου περιλαμβάνοντας όλα τα στοιχεία εκείνα για τα οποία ξεχωρίζει ο ήχος των αθηναίων Prog-Power metallers. Εμπνευσμένο από πασίγνωστο επικό μυθιστόρημα και πολυαγαπημένη τηλεοπτική σειρά, ξεχωρίζει για την αμεσότητα, τον λυρισμό, τη δύναμη και τις συναισθηματικές του διακυμάνσεις. Στο επιβλητικό αυτό φινάλε συνοψίζεται το κεντρικό νόημα του δίσκου με ένα χορωδιακό ξέσπασμα που συναρπάζει.
Το group βρίσκεται αναμφισβήτητα σε φόρμα μετά τις επιτυχημένες εμφανίσεις σε Αθήνα με τους Within Temptation, καθώς και σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας περιοδεύοντας με τους Illusory.
Illusory & The Silent Wedding ετοιμάζουν μια δυνατή από κοινού εμφάνιση στο Piraeus Club Academy στις 8 Απριλίου μαζί με τους Fortis Ventus.
Οι Illusions of Grandeur "I.O.G." είναι ένα Theatrical Hard Rock/Fantasy Metal συγκρότημα με έδρα το York, PA. Οι I.O.G. έχει περιοδεύσει τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ουκρανία από το 2016.
Οι I.O.G. έχουν κάνει εμφανίσεις σε διάφορα φεστιβάλ, όπως το Sav Fest, το Dewey Beach Music Festival και το Witney Music Festival. Έχουν μοιραστεί τη σκηνή με καλλιτέχνες τόσο διαφορετικούς όπως DOPE, Motograter, September Mourning, New Year’s Day, Puddle of Mudd, Stryper, República, Stitched up Heart και Otep.
Το I.O.G. Live Show The Siren Saga είναι μια ιστορία των ταξιδιών, των κινδύνων και των θριάμβων της Σειρήνας και των πολεμιστών της. Η ιστορία συνδυάζει γεγονότα και μυθοπλασία συνδυάζοντας την ελληνική και τη σκανδιναβική μυθολογία, τις Σειρήνες, τους Θεούς, τους Αρχαγγέλους.
Part 1, “The Songsofthe Siren”, κυκλοφόρησε από την Pavement Entertainment στις 30 Αυγούστου και είναι διαθέσιμο σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
Part 2 “The Siren”, κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2021 από το RevulsionofSpirit Records/Universal Music Group.
Το νέο video και single των illusions of Grandeur "Upon My Life" κυκλοφορεί την Τρίτη, 14 Μαρτίου παγκοσμίως!
« Από λάθος σε λάθος, ανακαλύπτει κανείς ολόκληρη την αλήθεια» ( Φρόιντ).
*Αν λειτουργούσε σωστά η φωτοσήμανση,
*Αν υπήρχε ένα σύγχρονο σύστημα τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης,
*Αν οι γραμμές δεν είχαν μονοδρομηθεί,
*Αν υπήρχε ένα φερέγγυο κεντρικό σύστημα ελέγχου των δρομολογίων,
*Αν δεν ήταν όλα χειροκίνητα - manual,
*ΑνλειτουργούσετοσύστημαETCS (European Traffic Control System),
*Ανυπήρχε σωστή συντήρηση του δικτύου και ο σωστός αριθμός των εργαζομένων σύμφωνα με το οργανόγραμμα (750 άτομα αντί για 2.100),
*Αν είχαν τοποθετηθεί τα συστήματα GPS που έχουν αγοραστεί από το 2000,
*Αν υπήρχαν αυτόματα συστήματα ανίχνευσης και αποτροπής τυχόν ανθρώπινου λάθους,
*Αν είχε ληφθεί σοβαρά η παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξαιτίας της μη τήρησης των κανόνων για τις σιδηροδρομικές μεταφορές,
*Αν, αν, αν…..
Τότε ίσως θα μπορούσε να προβλεφθεί το άλλο, το ηχηρό...
*Αν δεν έκανε το λάθος ο σταθμάρχης - κλειδούχος. Ένα ανθρώπινο λάθος.
“ Το να κινηθούν τα τρένα στην ίδια γραμμή καθιστά σαφές πως έχει γίνει ανθρώπινο λάθος. Δεν μπορεί, όμως, ένα ανθρώπινο λάθος να καθορίζει ένα δυστύχημα. Το λάθος είναι δομικό. Ακόμη και ένας έμπειρος μπορεί να κάνει λάθος γι αυτό δεν πρέπει να στηριζόμαστε σε έναν άνθρωπο” (Τεχνικός σύμβουλος ασφάλειας εργασίας και εγκαταστάσεων).
Είμαστε θύματα των λαθών μας;
Πόση αλήθεια κρύβεται στα παραπάνω «Αν» και στην γνώμη του τεχνικού συμβούλου; Ποια απάντηση σε αυτά τα «Αν» θα μπορούσε να λειτουργήσει ως λόγος παρηγορητικός στους γονείς και οικείους των θυμάτων; Τελικά είμαστε θύματα της Τύχης, του Πεπρωμένου μας, της Ειμαρμένης μας; Είναι η ώρα η κακή;
Μήπως πρέπει να αποδεχτούμε την αντίληψη για το Κάρμα και να παραιτηθούμε από κάθε προσπάθεια για διαφορετικές σκέψεις και συμπεριφορές; Tην ζωή μας την καθορίζoυν περισσότερο οι σκέψεις και οι πράξεις μας ή η απρόσωπη και ανελέητη μοίρα μας; Τα όρια της ύπαρξής μας τα σχεδιάζουν τα δικά μας λάθη ή και τα λάθη των άλλων; Ζούμε ελεύθερα σε ένα “Σύστημα” που δεν μπορούμε να ελέγξουμε;
Αν προσπαθήσει κάποιος να συνταχθεί με την άποψη πως η ζωή μας είναι συνάρτηση των δικών μας λαθών, αλλά και ανθρώπινων λαθών των συνανθρώπων μας, τότε θα βρεθεί σε πολλά αδιέξοδα ως προς τον τρόπο διαχείρισης του βίου του. Αδιέξοδα που κανένα σύστημα Φιλοσοφίας, Ηθικής ή και Πολιτικής δεν μπορεί με αποτελεσματικό και πειστικό τρόπο να μάς υποδείξει μηχανισμούς υπέρβασής τους και «συνταγές» για να αισθανθούμε ως πρωταγωνιστές και μοναδικοί “ιδιοκτήτες” και διαχειριστές της ζωής μας.
Επειδή το δυστύχημα στα Τέμπη ανέδειξε το μέγεθος του “ανθρώπινου λάθους των άλλων” ως προσδιοριστικού στοιχείου της ζωής μας, είναι αναγκαίο να ορίσουμε τόσο το περιεχόμενό του όσο και τον καταλυτικό ρόλο του στην ατομική μας διαδρομή αλλά και στην κοινωνική ευρυθμία.
Τοανθρώπινο Λάθος
Τι είναι, λοιπόν, το ανθρώπινο λάθoς; Πώς μπορούμε να το προβλέψουμε και να το αποτρέψουμε; Eίναι διαχειρίσιμο ή υπερβαίνει τις ικανότητές μας και πρέπει να το αποδεχτούμε ως μία από τις πολλές αναγκαιότητες της ζωής μας;
“Ta ανθρώπινα λάθη μπορεί να μελετηθούν είτε σαν προσωπικά λάθη του ατόμου που εμπλέκεται άμεσα σε αυτά ή σαν λάθη του συστήματος μέσα στο οποίο ενεργεί το άτομο αυτό, πχ νοσοκομείο, αεροπορική εταιρεία, εργοστάσιο. Οι δύο αυτές προσεγγίσεις οδηγούν σε διαφορετική αντιμετώπιση και πρόληψη λαθών” (Αντώνης Κογεβίνας, Διαδίκτυο).
Οι υπερασπιστές του “Λάθους του Συστήματος” απαλλάσσουν από κάθε ευθύνη το άτομο-υποκείμενο, αφού θεωρούν πως αυτό ,αν και δεν το επιθυμεί, δυνητικά μπορεί να οδηγηθεί στο λάθος κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες εργασίας που καθορίζονται αυστηρά από το Σύστημα. Σύμφωνα με την θέση αυτή τα λάθη είναι δομικά και κτίζονται από ένα πλήθος άλλων παραγόντων που το υποκείμενο αδυνατεί να ελέγξει ή να αλλάξει.
Είναι διαπιστωμένο πως ένας άνθρωπος φθάνει πιο εύκολα στο λάθος, αν οι συνθήκες του “συστήματος” τρέφουν όλες εκείνες τις συνιστώσες που επωάζουν το ατομικό λάθος.
Από την άλλη πλευρά οι θιασώτες της “Ατομικής Προσέγγισης” πρεσβεύουν πως το λάθος πηγάζει είτε από την λανθασμένη εκτίμηση, είτε από την ελλιπή προσοχή, είτε από ακηδία και αμέλεια ή ακόμη και από έναν ατυχή-της στιγμής-χειρισμό του υποκειμένου-ατόμου. Η θέση αυτή νομοτελειακά οδηγεί στην απόλυτη ενοχοποίηση του ατόμου και κατ’ ακολουθία στην επιβολή τιμωρίας και κυρώσεων.
Το μεγάλο Ζητούμενο
Το ζητούμενο, ωστόσο, δεν είναι να τιμωρηθεί αυστηρά ο ένοχος κλειδούχος του δυστυχήματος στα Τέμπη, αλλά να μην ξαναγίνει το λάθος αυτό που σκόρπισε ανείπωτο πόνο και προκάλεσε πολλά “γιατί” σε όλους..Για αν επιτευχθεί αυτό χρειάζεται τόσο ή αλλαγή του συστήματος όσο και η καλλιέργεια της προσωπικής ευθύνης του ατόμου-εργαζομένου.
Ίσως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αποφυγής παραπλήσιων ανθρώπινωνλαθών είναι να επισημαίνονται τα λάθη αυτά, να κοινοποιούνται και να ανιχνεύονται και εκείνοι οι παράγοντες του συστήματος που τα διευκόλυναν. Έτσι και άνθρωποι-εργαζόμενοι γίνονται καλύτεροι και το Σύστημα βελτιώνεται. Μαγικές λύσεις και συνταγές δεν υπάρχουν. Οι αυστηρές ποινές και η πολιτικοποίηση (Κρατικοποίηση vs Ιδιωτικοποίηση) των πάντων είναι ατελέσφορες ως προτάσεις αποφυγής παρόμοιων τραγικών λαθών.
Δεν ωφελούν τα υποκριτικά συλλυπητήρια κάποιων ούτε οι δημοσία δαπάνη κηδείες των θυμάτων. Ως άτομα και ως χώρα θέλουμε τους ανθρώπους μας ζωντανούς και όχι θύματα ενός δυσερμήνευτου και ακατανόητου “ανθρώπινου λάθους”.
"Καμιά φορά το σφύριγμα ενός τραίνου μες στη / νύχτα έχει κάτι απ' την αιώνια αναχώρηση-ω μη / μιλάτε-ίσως να μην ξημερώσει πια"(Τάσος Λειβαδίτης, Το τραίνο των 12).
Επείγει ως πολίτες και συντεταγμένη πολιτεία να αναδιαμορφώσουμε την συμπεριφορά μας και τις πράξεις μας. Ας μην αφήσουμε τα συναισθήματα να ποδηγετήσουν την μελλοντική μας συμπεριφορά και πράξεις. Οδηγός μας πρέπει να γίνει ένας άλλος τρόπος σκέψης για τα ίδια και τα κοινά. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να επιτευχθεί, αν πρώτα δεν αλλάξουμε τις πεποιθήσεις μας για τα μικρά και μεγάλα της ζωής μας. Όλα είναι μία αλληλουχία, μία αλυσίδα.
Τα λάθη πάντα θα υπάρχουν στην ζωή μας και θα μάς πληγώνουν. Εκείνα, όμως, τα λάθη που μπορούμε να τα προνοήσουμε και να αποτρέψουμε, επιβάλλεται ως άτομα με συλλογική συνείδηση-ευθύνη αλλά και οργανωμένη κοινωνία-πολιτεία να τα εξοστρακίσουμε και να μην τα θεωρούμε υποχρεωτικά ως μία σκληρή πραγματικότητα της ζωής μας.
“Δεν είναι τα λάθη που μάς καθορίζουν ποιοι είμαστε. Είναι το πώς συνερχόμαστε από αυτά τα λάθη” (ΒoBennett).
*ΥΓ: Αν ο σταθμάρχης δεν είχε κάνει το μοιραίο λάθος, τότε τα χαμένα παιδιά θα τηλεφωνούσαν στην μάνα τους πως έφθασαν καλά, το ραδιόφωνο θα έπαιζε ευχάριστη μουσική, οι εφημερίδες θα είχαν πρωτοσέλιδο κάποιες δηλώσεις πολιτικών, οι εργαζόμενοι θα πήγαιναν στις δουλειές τους ελπίζοντας για μία καλύτερη ζωή, ο Μάρτιος θα μάς ετοίμαζε την Άνοιξη και τα τρένα θα συνέχιζαν τα δρομολόγιά τους χωρίς τα παραπάνω "Αν" και τα πολλά "Γιατί". Τη ζωή, όμως, δεν την γράφουν τα υποθετικά "Αν", αλλά η σκληρή πραγματικότητα των ανθρώπινων λαθών και της κρατικής αβελτηρίας.
**"Αι Ειδοί του Μαρτίου: "Πάμε και όπου βγει..."" (Huffingtonpost.gr)
*** "Αυτή είναι η Ελλάδα!". Μία ετεροχρονισμένη δικαίωση του Σημίτη.
**** "Να πεθαίνεις για την Ελλάδα / είναι άλλο / κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει"
# Η αθρόα και εθελούσια συμμετοχή των Λαρισαίων στην αιμοδοσία συγκίνησε και απέδειξε πως υπάρχουν ακόμη ά ν θ ρ ω π ο ι.
#*# ΠΗΓΗ: Blog "ΙΔΕΟπολις", Ηλία Γιαννακόπουλου
*Ακούστε το τραγούδι "Το Ταξίδι της Ζωής μας" που ακολουθεί. Μία μουσική επιλογή του εκλεκτού επιστήμονα, Πολίτη και Φίλου μου,Ν.Κεχαγιά.Τον ευχαριστώ πολύ.
Φυσάει απόψε, δε με θέλει η θάλασσα σιμά της. Σύννεφα θύτες, εφήμεροι λυγμοί του χρόνου την πορεία ακολουθούν, προτού χαθούν απ την απρόβλεπτη βροχή. Στους ήχους της αιφνίδιας καταιγίδας οπισθοχωρώ. Oi σιωπηλές απουσίες γκρεμίζουν τα ενοχικά αστέρια. Παρεμβάλλονται εκκωφαντικές παύσεις. Άστεγο το φεγγάρι πέφτει θρυμματισμένο. Η σαγήνη της θάλασσας αποδεσμεύει το γόο των κυμάτων. Δεν είναι η φύση σκληρή, μόνον ο καιρός φρίττει με την απερισκεψία. Η θάλασσα προσελκύει το ζην επικινδύνως. Στου γκρίζου του χειμώνα τη ρωγμή μια αφορμή να βρουν τα όνειρα ζητούν. Αρχή νέας εποχής, ο Μάρτης περιπαίζει τους ατίθασους πόνους. Νεκρά τα χαμόγελα, αναμένουν ευπροσήγορες ιστορίες. Λίγο έμεινε, το ημερολόγιο το επιβεβαιώνει. Προσδοκώ ασφαλείς εποχές. Να φανεί η επουλωτική άνοιξη. Για κάθε ενδεχόμενο φορώ στο χέρι την ασπροκόκκινη του Μάρτη την κλωστίτσα. ® Γιάννα Βλάχου
