ΕΛΕΝΗ Θ.Π. ΛΟΥΚΑ "Η καλή πράξη ανταμείβεται"
Poems by PoetessTran Ngoc My (From Vietnam)
Through tired days
lost when looking at my face in the mirror
purple lips
listless hair
why is the youth sad
father, I seem to have a lot of things to forget
so the loneliness creeps into stormy eyes
The moment is so empty
I wish to be coddled in father's shadow
In father's arms, I feel myself so small
Fading away the sunny life
only the door
opens up!
the child holds the blue sky, singing freely
flowers bloom beautifully and innocently on the ground
fragrant grass.
I want to go back and pillow the heart by the country riverside
gather together in the evening to listen to father's sing of memory songs
the sound reminds me of the rustling forest
the desire for freedom defeats the long night
father's youth passed through worries
depositing so much love
passionately firing hearts
deep in the bottom of father’s eyes, I know!
the tough half-life soldier
never once tired of lamenting
I wish to hold myself in father’s chest
to be a small child
start learning to live, to love
giving without receiving
After a series of engrossed days
I practice slowly to mirror at father and thinking…!
ΓΙΑΝΝΑ ΒΛΑΧΟΥ "ΕΠΟΧΕΣ"
Όταν τα φύλλα πέφτουν, μάζεψε τα με το σάρωθρο, απομάκρυνε την παρουσία περασμένων οραμάτων. Δεν έχουν πρόσωπο οι σκιές. Ταξιδεύουν στο διηνεκές ακίνδυνες συνήθως, ωστόσο με επίφαση κινδύνου. Των παραισθήσεων οι χαμένες εποχές εύκολα λησμονούνται. Το λευκό του χειμώνα όλα τα σβήνει. Κι οι μάσκες πέφτουν για την εύρεση ανταπόκρισης. Μονάχα εκείνος ο οξύς πόνος στην καρδιά καθυστερεί το αποφασισμένο. Φορτική ξένη η ζωή αν δε γίνει η μετάβαση στον χειμώνα' η σκέψη μένει ακίνητη , ανήμπορη στο απωλεσθέν φθινόπωρο. Μα όταν απορρίψεις τα φθινοπωρινά φύλλα είναι μια καλή αρχή για να εισέλθεις στο χειμωνιάτικο ξεκαθάρισμα. Εν τέλει οι εποχές στηρίζουν τις μικρές μεταβάσεις ή τις μεγάλες αποφάσεις. Στην ώρα τους.
ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ «Ουκρανικός πόλεμος: Αναγνώσεις, ερμηνείες, διδάγματα. Απλουστεύσεις και γενικεύσεις»
ΙΔΕΟπολις
https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com
ΗΛΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ
ΒIΒΛΙΟπαρουσίαση
«Ουκρανικός πόλεμος: Αναγνώσεις, ερμηνείες, διδάγματα. Απλουστεύσεις και γενικεύσεις».(Ηλία Γιαννακόπουλου, Εκδόσεις «γραφή»)
Από τον εκδοτικό οίκο «γραφή»κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του φιλόλογου – συγγραφέα Ηλία Γιαννακόπουλου«Ουκρανικός πόλεμος: Αναγνώσεις, ερμηνείες, διδάγματα. Απλουστεύσεις και γενικεύσεις».
Ο συγγραφέας αφουγκραζόμενος την επικαιρότητα και προβληματιζόμενος από τον ουκρανικό πόλεμο συγκέντρωσε στο βιβλίο αυτό 22 άρθρα που αναλύουν και σχολιάζουν όλες τις παραμέτρους αυτού του πολέμου. Ενός πολέμου που ξάφνιασε τους διεθνολόγους, τους διπλωμάτες και τους ιστορικούς αναλυτές τόσο για τον χρόνο έναρξης και διάρκειάς του (24/02/2022) όσο και για τον χώρο (Κεντρική Ευρώπη).
Κι αυτό γιατί κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί και να προβλέψει έναν πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης μετά το «Ποτέ πια»/«Ποτέ ξανά»του Άουσβιτς.
Στις 186 σελίδες του βιβλίου ο συγγραφέας επιχειρεί μία διαφορετική ανάγνωση του πολέμου, προβάλλει τις ερμηνείες που διατυπώνονται για την γέννηση και διαχρονικότητά του και καταγράφει τα διδάγματα από αυτόν. Χωρίς μανιχαϊσμούς και τις αντιεπιστημονικές απλουστεύσεις και γενικεύσεις ανιχνεύεται η αθέατη πλευρά του πολέμου αυτού (και κάθε πολέμου) με σκοπό την ανάδειξη εκείνου του στοιχείου που πυροδοτεί κάθε φορά μία πολεμική σύρραξη.
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου συνοψίζονται οι βασικές ιδέες και ερμηνείες των 22 άρθρων:
“Ο ουκρανικός πόλεμος δεν αποκάλυψε μόνον τον εύθραυστο χαρακτήρα της ειρήνης, δεν επιβεβαίωσε μόνον τον ρόλο των αυταρχικώνηγετών στην κήρυξη ενός πολέμου, δεν επικύρωσε μόνον την απόλυτη αλληλεξάρτηση των εθνικών οικονομιών αλλά επανέφερε εμφαντικά το διαχρονικό ερώτημα για τον παράγοντα που πυροδοτεί και τρέφει τον πόλεμο ως ιστορικό ανθρώπινο φαινόμενο.
Ιστορικοί, διεθνολόγοι και αναλυτές μπροστά στην νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει ο ουκρανικός πόλεμος αναγκάζονται να προσφύγουν στον διαχρονικό Θουκυδίδη που πρώτος εισήγαγε την «θεωρία του πολέμου» με τις διαχρονικές του θέσεις. Το «άδηλο του πολέμου», η γνωστή θεωρία – ερμηνεία «η παγίδα του Θουκυδίδη» και η ηθική των «δυνατών» φωτίζουν πολύπλευρα το σκηνικό κάθε πολέμου.
Η λογοτεχνία (Ντοστογιέφκσι, τραγωδίες), η φιλοσοφία (Καντ), η ψυχολογία (Φρόϋντ), οι στοχαστές (Ράϊχ, Θεοδωράκης) και η ηθικήφιλοσοφία (επιχείρημα της ολισθηρής πλαγιάς, η κόκκινη ρέγγα) εστιάζουν στις πολλές εκδοχές του πολέμου και αποκαλύπτουν τις κρυφές του πτυχές.
Βέβαια, το ζητούμενο είναι ο τερματισμός του πολέμου και η αποτροπή κάθε πολέμου. Οι υλικές καταστροφές, οι πρόσφυγες και οι θάνατοι (στρατιωτών και αμάχων) καταδεικνύουν την ηθική παρεκτροπή του πολιτισμού μας και την ανάγκη να καταστεί η Κατηγορική Προσταγή του Καντ οδηγός κάθε προσωπικής και κρατικής συμπεριφοράς.
«Πράττε έτσι ώστε ο κανόνας από τον οποίο εμπνέεται η δράση σου να μπορεί να ισχύσει ταυτόχρονα ως αρχή μιας καθολικής νομοθεσίας»”
Ενδεικτικά παρατίθενται οι τίτλοι των κειμένων του βιβλίου:
1. Περί Πολέμου: Ερωτήματα χωρίς απαντήσεις
2. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και το «Επιχείρημα της Ολισθηρής πλαγιάς»
3. Οι «παράπλευρες» συνέπειες του Πολέμου
4. Οι μεγάλες «διαψεύσεις» για την αποτροπή του Πολέμου
5. Οι ευθύνες του διαχρονικού «Ανθρωπάκου» για τον Πόλεμο
6. Η «παγίδα του Θουκυδίδη» και η Ρωσία που βρυχάται
7. Τα «άδηλα» του Ουκρανικού πολέμου και το σόφισμα της «κόκκινης ρέγγας» των φιλο-Ρώσων
8. Ο Θουκυδίδης μάς διδάσκει τα «μυστικά» του πολέμου
9. Ο Μίκης Θεοδωράκης για τον πόλεμο
10. Ο «αναθεωρητισμός» του Πούτιν και το τέλος της Ευρωπαϊκής αθωότητας
11. Ο Πούτιν και η διαφαινόμενη «νέα Γιάλτα»
12. Το «ερώτημα του Ρασκόλνικοβ» και η συνείδηση του Πούτιν
13. Η «κατάρα» της Εκάβης και η ύβρις του Πούτιν
14. Ο Καντ και ο ουκρανικός πόλεμος: Ο ρόλος της κατηγορικής προσταγής
15. «Δεν θέλω να πεθάνω»: Ένα δάκρυ – βόλι της μικρής Βλάντα από την Ουκρανία
16. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι 540 Ουκρανοί αναγνώστες μου
17. Η «ηχηρή απουσία» της Εκκλησίας στον πόλεμο της Ουκρανίας
18. Η Δύναμη και η Λογική ως εργαλεία της Εξουσίας
19. Ο ουκρανικός πόλεμος και οι δύο σχολές σκέψης για τον τερματισμό του: Ειρήνη ή Δικαιοσύνη;
20. «Περί Ειρήνης»
21. Τα όρια των ηγεμονιών και η ηθική της δύναμης
22. Ουδετερότητα: Φρόνιμη επιλογή ή μία ασύνετη – ανήθικη στάση
Ο Ηλίας Γιαννακόπουλος γεννήθηκε στην Πιαλεία Τρικάλων το 1953. Είναι φιλόλογος, πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγητής σε σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης. Το 2019 εξέδωσε το βιβλίο «ΙΔΕΟπολις» (εκδόσεις Λιβάνης), το 2022 το βιβλίο «Σκέψης Εγκώμιον» (εκδόσεις Απόπειρα). Άρθρα του έχουν φιλοξενηθεί στις εφημερίδες Τα Νέα, Η Εφημερίδα των Συντακτών, Η Αυγή, καθώς και στα περιοδικά Λόγος και Πράξη, Νέα Παιδεία, Τα Εκπαιδευτικά, Σύγχρονη Εκπαίδευση και Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης. Συμμετείχε με κείμενά του στο βιβλίο Η Δυναμική του Επιχειρήματος.
Είναι ιδιοκτήτης του ιστολογίουΙΔΕΟπολις. Συμμετέχει με κείμενά του στο ηλεκτρονικό περιοδικό « ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ»
*Toβιβλίο διατίθεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία των Τρικάλων.
*Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την 1η Νοεμβρίου, Ημέρα Τρίτη και ώρα 19.00 στην αίθουσα εκδηλώσεων Τσιτσάνη.