ΓΙΑΝΝΑ ΒΛΑΧΟΥ "ΕΠΟΧΕΣ"
ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ «Ουκρανικός πόλεμος: Αναγνώσεις, ερμηνείες, διδάγματα. Απλουστεύσεις και γενικεύσεις»
ΙΔΕΟπολις
https://iliasgiannakopoulos.blogspot.com
ΗΛΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ
ΒIΒΛΙΟπαρουσίαση
«Ουκρανικός πόλεμος: Αναγνώσεις, ερμηνείες, διδάγματα. Απλουστεύσεις και γενικεύσεις».(Ηλία Γιαννακόπουλου, Εκδόσεις «γραφή»)
Από τον εκδοτικό οίκο «γραφή»κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του φιλόλογου – συγγραφέα Ηλία Γιαννακόπουλου«Ουκρανικός πόλεμος: Αναγνώσεις, ερμηνείες, διδάγματα. Απλουστεύσεις και γενικεύσεις».
Ο συγγραφέας αφουγκραζόμενος την επικαιρότητα και προβληματιζόμενος από τον ουκρανικό πόλεμο συγκέντρωσε στο βιβλίο αυτό 22 άρθρα που αναλύουν και σχολιάζουν όλες τις παραμέτρους αυτού του πολέμου. Ενός πολέμου που ξάφνιασε τους διεθνολόγους, τους διπλωμάτες και τους ιστορικούς αναλυτές τόσο για τον χρόνο έναρξης και διάρκειάς του (24/02/2022) όσο και για τον χώρο (Κεντρική Ευρώπη).
Κι αυτό γιατί κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί και να προβλέψει έναν πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης μετά το «Ποτέ πια»/«Ποτέ ξανά»του Άουσβιτς.
Στις 186 σελίδες του βιβλίου ο συγγραφέας επιχειρεί μία διαφορετική ανάγνωση του πολέμου, προβάλλει τις ερμηνείες που διατυπώνονται για την γέννηση και διαχρονικότητά του και καταγράφει τα διδάγματα από αυτόν. Χωρίς μανιχαϊσμούς και τις αντιεπιστημονικές απλουστεύσεις και γενικεύσεις ανιχνεύεται η αθέατη πλευρά του πολέμου αυτού (και κάθε πολέμου) με σκοπό την ανάδειξη εκείνου του στοιχείου που πυροδοτεί κάθε φορά μία πολεμική σύρραξη.
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου συνοψίζονται οι βασικές ιδέες και ερμηνείες των 22 άρθρων:
“Ο ουκρανικός πόλεμος δεν αποκάλυψε μόνον τον εύθραυστο χαρακτήρα της ειρήνης, δεν επιβεβαίωσε μόνον τον ρόλο των αυταρχικώνηγετών στην κήρυξη ενός πολέμου, δεν επικύρωσε μόνον την απόλυτη αλληλεξάρτηση των εθνικών οικονομιών αλλά επανέφερε εμφαντικά το διαχρονικό ερώτημα για τον παράγοντα που πυροδοτεί και τρέφει τον πόλεμο ως ιστορικό ανθρώπινο φαινόμενο.
Ιστορικοί, διεθνολόγοι και αναλυτές μπροστά στην νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει ο ουκρανικός πόλεμος αναγκάζονται να προσφύγουν στον διαχρονικό Θουκυδίδη που πρώτος εισήγαγε την «θεωρία του πολέμου» με τις διαχρονικές του θέσεις. Το «άδηλο του πολέμου», η γνωστή θεωρία – ερμηνεία «η παγίδα του Θουκυδίδη» και η ηθική των «δυνατών» φωτίζουν πολύπλευρα το σκηνικό κάθε πολέμου.
Η λογοτεχνία (Ντοστογιέφκσι, τραγωδίες), η φιλοσοφία (Καντ), η ψυχολογία (Φρόϋντ), οι στοχαστές (Ράϊχ, Θεοδωράκης) και η ηθικήφιλοσοφία (επιχείρημα της ολισθηρής πλαγιάς, η κόκκινη ρέγγα) εστιάζουν στις πολλές εκδοχές του πολέμου και αποκαλύπτουν τις κρυφές του πτυχές.
Βέβαια, το ζητούμενο είναι ο τερματισμός του πολέμου και η αποτροπή κάθε πολέμου. Οι υλικές καταστροφές, οι πρόσφυγες και οι θάνατοι (στρατιωτών και αμάχων) καταδεικνύουν την ηθική παρεκτροπή του πολιτισμού μας και την ανάγκη να καταστεί η Κατηγορική Προσταγή του Καντ οδηγός κάθε προσωπικής και κρατικής συμπεριφοράς.
«Πράττε έτσι ώστε ο κανόνας από τον οποίο εμπνέεται η δράση σου να μπορεί να ισχύσει ταυτόχρονα ως αρχή μιας καθολικής νομοθεσίας»”
Ενδεικτικά παρατίθενται οι τίτλοι των κειμένων του βιβλίου:
1. Περί Πολέμου: Ερωτήματα χωρίς απαντήσεις
2. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και το «Επιχείρημα της Ολισθηρής πλαγιάς»
3. Οι «παράπλευρες» συνέπειες του Πολέμου
4. Οι μεγάλες «διαψεύσεις» για την αποτροπή του Πολέμου
5. Οι ευθύνες του διαχρονικού «Ανθρωπάκου» για τον Πόλεμο
6. Η «παγίδα του Θουκυδίδη» και η Ρωσία που βρυχάται
7. Τα «άδηλα» του Ουκρανικού πολέμου και το σόφισμα της «κόκκινης ρέγγας» των φιλο-Ρώσων
8. Ο Θουκυδίδης μάς διδάσκει τα «μυστικά» του πολέμου
9. Ο Μίκης Θεοδωράκης για τον πόλεμο
10. Ο «αναθεωρητισμός» του Πούτιν και το τέλος της Ευρωπαϊκής αθωότητας
11. Ο Πούτιν και η διαφαινόμενη «νέα Γιάλτα»
12. Το «ερώτημα του Ρασκόλνικοβ» και η συνείδηση του Πούτιν
13. Η «κατάρα» της Εκάβης και η ύβρις του Πούτιν
14. Ο Καντ και ο ουκρανικός πόλεμος: Ο ρόλος της κατηγορικής προσταγής
15. «Δεν θέλω να πεθάνω»: Ένα δάκρυ – βόλι της μικρής Βλάντα από την Ουκρανία
16. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι 540 Ουκρανοί αναγνώστες μου
17. Η «ηχηρή απουσία» της Εκκλησίας στον πόλεμο της Ουκρανίας
18. Η Δύναμη και η Λογική ως εργαλεία της Εξουσίας
19. Ο ουκρανικός πόλεμος και οι δύο σχολές σκέψης για τον τερματισμό του: Ειρήνη ή Δικαιοσύνη;
20. «Περί Ειρήνης»
21. Τα όρια των ηγεμονιών και η ηθική της δύναμης
22. Ουδετερότητα: Φρόνιμη επιλογή ή μία ασύνετη – ανήθικη στάση
Ο Ηλίας Γιαννακόπουλος γεννήθηκε στην Πιαλεία Τρικάλων το 1953. Είναι φιλόλογος, πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγητής σε σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης. Το 2019 εξέδωσε το βιβλίο «ΙΔΕΟπολις» (εκδόσεις Λιβάνης), το 2022 το βιβλίο «Σκέψης Εγκώμιον» (εκδόσεις Απόπειρα). Άρθρα του έχουν φιλοξενηθεί στις εφημερίδες Τα Νέα, Η Εφημερίδα των Συντακτών, Η Αυγή, καθώς και στα περιοδικά Λόγος και Πράξη, Νέα Παιδεία, Τα Εκπαιδευτικά, Σύγχρονη Εκπαίδευση και Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης. Συμμετείχε με κείμενά του στο βιβλίο Η Δυναμική του Επιχειρήματος.
Είναι ιδιοκτήτης του ιστολογίουΙΔΕΟπολις. Συμμετέχει με κείμενά του στο ηλεκτρονικό περιοδικό « ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ»
*Toβιβλίο διατίθεται σε όλα τα βιβλιοπωλεία των Τρικάλων.
*Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την 1η Νοεμβρίου, Ημέρα Τρίτη και ώρα 19.00 στην αίθουσα εκδηλώσεων Τσιτσάνη.
"Χίλια ψέματα" Τραγούδι του Γιώργου Ρήγου σε στίχους Αθω Χατζηματθαίου
σύνθεση μουσικής, ενορχήστρωση & ερμηνεία: Γιώργος Ρήγος στιχογραφία: Αθως Χατζηματθαίου φωτογραφίες: Γιάννης Ρήγος composer and performance: George (Giorgos) Rigos lyrics: Atos Xatzimatheou photographer: John Rigos
Χίλια ψέματα
Άθως Χατζηματθαιου
Κλείσαμε στην ανάσα μας
δυο παγωμένα χείλη
που ένα φιλί τα πρόδωσε
μια ματωμένη αυγή
Κι αν άνθιζαν στο χάδι τους
κρίνα λευκά τ' Απρίλη
στο πρώτο φως τώρα η καρδιά
βουβά αιμορραγεί.
Ρεφρέν
Ποτέ σου δεν μ' αγάπησες
κι αν πίστεψε σε σένα η καρδιά
Καράβι που ναυάγησε
το ψέμα πριν να φτάσει στην στεριά. (δις)
Μ ένα φιλί μου γκρέμισες
ότι έκτισα με κόπο
Και στη καρδιά μου άνοιξες
μια αγιάτρευτη πληγή
Πάντα κρυβόσουν γνώριζες
πολύ καλά τον τρόπο.
Μα και με χίλια ψέματα
η αλήθεια δεν αργεί.
Άθως Χατζηματθαιου copyright
ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΠΡΟΣΗΜΑ - single «Νεκρή συμφωνία» από το άλμπουμ «Μαύρος Μανδύας»
«Νεκρή συμφωνία»
(Δείτε το official audio εδώ)
https://www.youtube.com/watch?
Στίχοι-Μουσική Φίλιππος Καρσεράς
Produced by Bob Katsionis
Recorded at Sound Symmetry Studio
Τα ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΠΡΟΣΗΜΑ δημιουργήθηκαν το 2018 με μοναδικό σκοπό να παίξουν heavy metal με Ελληνικό στίχο. Οι βασικές τους μουσικές επιρροές είναι οι IronMaiden και Metallica, ενώ στιχουργικά έχουν ένα τραχύ καταγγελτικό στίχο που αφουγκράζεται την εποχή και κάποιες φορές με μια πιο μεταφυσική διάσταση.
Δισκογραφία
2 track single – ΠΑΡΩΠΙΔΕΣ (2018)
2 track single – ΤΑ ΚΑΡΑΦΕΡΑΤΕ (2019)
album – ΣΥΝΟΡΑ ΤΟΥ ΑΔΗ (2020)
album – ΜΑΥΡΟΣ ΜΑΝΔΥΑΣ (2022)
Από την τέταρτη κυκλοφορία τους το άλμπουμ «Μαύρος Μανδύας» σας παρουσιάζουμε το τραγούδι «Νεκρή συμφωνία».
Οfficial links
https://www.facebook.com/
https://www.youtube.com/c/
https://www.instagram.com/
https://antithetaprosima.
Βιβλιοκριτική του Κωστή Δεμερτζή στο βιβλίο του Hλία Γιαννακόπουλου “Ουκρανικός Πόλεμος: Aναγνώσεις,ερμηνείες και Διδάγματα.Απλουστεύσεις και Γενικεύσεις”
*Γράφει ο Κωστής Δεμερτζής
«Τίνες εστέ, και τοίσι πολεμείτε».(Αίσωπος)
Ο φίλος και συνεργάτης Ηλίας Γιαννακόπουλος μάς έστειλε το βιβλίο του: «Ουκρανικός Πόλεμος: Αναγνώσεις, ερμηνείες και διδάγματα. Απλουστεύσεις και γενικεύσεις», εκδόσεις «Γραφή», Τρίκαλα, 2022.
Για την γραφή και την μέθοδο του Γιαννακόπουλου έχουμε γράψει κι άλλοτε. Κάποιες ενημερώσεις, μεθοδολογικής καταρχάς φύσεως, θα κάνουμε επ’ ευκαιρία του νέου του βιβλίου.
Δεν είναι τυχαίο που, στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, ο Γιαννακόπουλος παραθέτει την περίφημη «Κατηγορική Προσταγή» του Καντ. Ολόκληρο το απόσπασμά του έχει ως εξής: «Βέβαια το ζητούμενο είναι ο τερματισμός του πολέμου και η αποτροπή κάθε πολέμου. Οι υλικές καταστροφές, οι πρόσφυγες και οι θάνατοι (στρατιωτών και αμάχων) καταδεικνύουν την ηθική παρεκτροπή του πολιτισμού μας και την ανάγκη να καταστεί η Κατηγορική Προσταγή του Καντ οδηγός κάθε προσωπικής και κρατικής συμπεριφοράς: Πράττε έτσι ώστε ο κανόνας από τον οποίο εμπνέεται η δράση σου να μπορεί να ισχύσει ταυτόχρονα ως αρχή μιας καθολικής νομοθεσίας».
Χρωστάμε στον Γιαννακόπουλο την επέκταση της γνωστής Καντιανής ρήσης από τους ανθρώπους στα Κράτη. Ομολογούμε ότι, μέχρι τώρα, νομίζαμε ότι ίσχυε μόνο για τους ανθρώπους. Ενημερωνόμαστε, όμως. Υποσχόμαστε να επιστρέψουμε και να διαβάσουμε την «Κριτική του Πρακτικού Λόγου».(Καντ)
Στο παραπάνω πλαίσιο, βέβαια, δεν είναι δύσκολο να «περάσεις» από τα άτομα στα Κράτη, αν ταυτίζεις τα δυο τους, με εξισώσεις όπως: «Τουρκία = Ερντογάν», ή «Ρωσία = Πούτιν», έστω επί προσωρινής βάσεως. Και πάντοτε υπό τον νόμο της τυχαιότητας – και του χάους. Αν, λ.χ., πριν από λίγα χρόνια, δεν είχε ενημερώσει ο «Πούτιν» τον «Ερντογάν» ότι οι Αμερικάνοι τού είχαν στήσει πραξικόπημα, ο Ερντογάν θα είχε δολοφονηθεί, και ίσως θα είχαμε να κάνουμε με κάποιον λιγότερο «σουλτάνο» απέναντι. Εμείς, ό,τι μπορούσαμε κάναμε: δώσαμε άσυλο στους πραξικοπηματίες που κατέφυγαν στα χώματά μας.
Τι θα’ λεγε ο Καντ άμα ζούσε, αν θα μας έπαιρνε στο κυνήγι όλους, ή αν θα είχε οποιαδήποτε βαρύτητα η γνώμη του, είναι άλλο ζήτημα. Είναι, όμως, βασικό – και χαρακτηριστικό της ελληνικής μεθόδου – να αγορεύει, καταρχάς σε ρητορικό επίπεδο, εκφέροντας ρήσεις με Καντιανές αξιώσεις. Και τέτοιες ρήσεις είναι των μεγάλων ανδρών: δικών μας, Θουκυδίδης κατ’ εξοχήν, Ηράκλειτος, ο θείος Πλάτων, Σόλων κ.τ.λ., αλλά και ξένων: Ντοστογιέφσκι, Δάντης, Βίλχελμ Ράιχ κ.τ.λ.
Έτσι, η μέθοδος του Γιαννακόπουλου, σ’ ένα «τρέχον γεγονός» (currentevent), όπως ο Ρωσο-ουκρανικός πόλεμος, είναι η «συζήτηση» της υπαγωγής των γεγονότων, χοντρικά ιδωμένων, σε ρήσεις καταρχάς αξιολογικές. Αξιοσημείωτη είναι η μέθοδος που ο Γιαννακόπουλος «συζητεί» τις αξιολογικές ρήσεις που χρησιμοποιεί, λ.χ. τι εννοεί ο Ηράκλειτος με την έκφραση «πόλεμος πατήρ πάντων», ή ο Θουκυδίδης με την μία ρήση του ή την άλλη, από τις πολλές που περιλαμβάνονται στο βιβλίο και που φωτίζουν πολύπλευρα το φαινόμενο του πολέμου .
Θα διακινδυνεύαμε να πούμε-ερμηνεύοντας τόσο τον Ηράκλειτο όσο και τον Γιαννακόπουλο- πως η παραπάνω εμβληματική φράση του φιλοσόφου εντάσσεται στην γνωστή θεωρία περί συνεχούς αλλαγής σε συνδυασμό με το στοιχείο της "εναντιοδρομίας" ως πυρηνικού στοιχείου και κορυφαίας εκδήλωσης της ανθρώπινης φύσης-ύπαρξης.
Στο Ουκρανικό, ο Γιαννακόπουλος, με την μέθοδό του αυτή συντάσσεται εξ ολοκλήρου με το τρέχον Δυτικό αφήγημα. Στο βάθος, υπάρχει το αίτημα της «ηθικοποίησης της πολιτικής». Στην ουσία, επιχειρεί πολιτική ανάλυση μέσω αξιολογικών κρίσεων. Η υπαγωγή, μέσω γνωστών ρήσεων μεγάλων ανδρών, στην ύστατη ρήση της Καντιανής κατηγορικής προσταγής, επιχειρεί να δώσει στο αφήγημα αυτό αξιώσεις παγκόσμιας ισχύος.
Προφανώς, το αφήγημά του δεν είναι το μόνο. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν περισσότερα αφηγήματα, και ο Γιαννακόπουλος επιχειρεί να τα «συζητήσει», εισάγοντάς τα στο δικό του. Είναι αυτό ένας «λογισμός των αφηγημάτων»;
Βέβαια οι τυχόν διαφωνίες και οι ενστάσεις μου δεν μπορούν να μειώσουν την επιχειρηματολογία του συγγραφέα στο βαθμό που δεχόμαστε αφενός μεν πως ο πόλεμος είναι “ βίαιος διδάσκαλος” και αφετέρου η δ η μ ο κ ρ α τ ί α μας θεμελιώνεται πάνω στις αντιθέσεις σύμφωνα και με την κοσμοποιό δύναμη της σύγκλισης των αντιθέσεων όπως εκφράστηκε από τον Ηράκλειτο (αγαπημένο φιλόσοφο του συγγραφέα) με την γνωστή «Παλίντονο Αρμονία» .Δεν είμαστε οπαδοί της κοινωνίας των “ομοιοτήτων”, αλλά ούτε και των ατέλειωτων αντιθέσεων που δεν οδηγούν στη σ ύ ν θ ε σ η(ενότητα) σύμφωνα και με την εγελιανή διαλεκτική (Θέση-Αντίθεση-Σύνθεση).
Εξάλλου τον πόλεμο ως πρακτική και επιλογή επίλυσης των διαφορών όλοι τον απευχόμαστε, αρκεί να συμφωνήσουμε στο γενεσιουργό του αίτιο και στους πραγματικούς ενόχους. Και ο καλύτερος τρόπος να αποφύγουμε τον 4ο Παγκόσμιο Πόλεμο (που ο Αινστάιν είπε ότι θα γίνει με πέτρες και τσεκούρια) είναι να αποτρέψουμε τον επαπειλούμενο 3ο παγκόσμιο.
Το βιβλίο ως μία κραυγή αγωνίας για την ε ι ρ ή ν η μάς πείθει και μάς συγκινεί, και απ’ αυτήν την άποψη καλοδεχόμαστε το βιβλίο του Γιαννακόπουλου, και χαιρόμαστε που διήλθαμε τις σελίδες του.Εξάλλου πρέπει να είναι το πρώτο βιβλίο στην ελληνική βιβλιογραφία ως έκδοση με τόσα κείμενα συγκεντρωμένα (22)αποκλειστικά αφιερωμένα στον Ουκρανικό πόλεμο.
Κωνσταντίνος Μπενέκης "Η περιπέτεια του Λουίτζι "
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η περιπέτεια του Λουίτζι
του Κωνσταντίνου Μπενέκη
εικονογράφηση: Κατερίνα Σωτηρίου
ISBN: 978 618 5456 93 1
Λιανική τιμή 13 ευρώ + ΦΠΑ
Όταν ο Λουίτζι ο παπαγάλος που ζει ήρεμα και αρμονικά στο μεγάλο πάρκο, περιτριγυρισμένος από καλούς φίλους, τον Σπουργίτη, τον Κότσυφα, τον σκύλο τον Σπίθα και τη σοφή Κουκουβάγια θα αποφασίσει να ανακαλύψει το μακρινό δάσος με την ελπίδα πως πολλές ευχάριστες εικόνες και λαχταριστές λιχουδιές τον περιμένουν εκεί, θα ζήσει μια περιπέτεια.
Μια ιστορία για παιδιά, με φωτεινές εικόνες και μηνύματα, με δυσάρεστες στιγμές κι άλλες υπέροχες, όπως ακριβώς συμβαίνει και στη ζωή, γραμμένο και φροντισμένο να υπενθυμίσει καθημερινές αξίες σε παιδιά και γονείς.
Κι επειδή παιδί και παιχνίδι είναι αλληλένδετες έννοιες, στο τέλος του βιβλίου περιμένουν τα παιδιά μερικά παιχνίδια βασισμένα στην ιστορία που ήδη άκουσε.
Βιογραφικό: Ο Κωνσταντίνος Μπενέκης γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Κατάγεται από χωριά της Καρδίτσας (Μάρκο, Κέδρος), όπου πέρναγε ως παιδί τα καλοκαίρια. Εκεί μέσα σε ένα αγροτικό περιβάλλον με έντονο το λαογραφικό στοιχείο, ευτύχησε να ακούει συνεχώς λαϊκά παραμύθια και ιστορίες "από τα παλιά", ενώ διάβαζε παράλληλα διηγήματα διαφόρων ειδών. Πατέρας πλέον, μέσα από την ανάγνωση παραμυθιών στο δικό του παιδί, ξύπνησε και ανασύρθηκε η παιδική του φαντασία δημιουργώντας το πρώτο δικό του παραμύθι.
Έχει επίσης συγγράψει το βιβλίο '' ΑΕΙ ΑΣΚΟΥΜΕΝΟΙ''(εκδόσεις ΦΙΛΝΤΙΣΙ 2021), που πραγματεύεται την δια βίου άσκηση σώματος και πνεύματος.
Υπηρετεί στην Ελληνική Αστυνομία από το 2002, σε μάχιμες υπηρεσίες, πάντα στο πλευρό του πολίτη.
Επικοινωνία βιβλίου: zoi triadafullidh, zoi.masoura@hotmail.com
Εκδόσεις Φίλντισι
Ξανθίππου 123,
Παπάγου, 15669
Τηλ.: 210 6540170
info@filntisi.gr
Carpe "Αμήχανο άγγιγμα..."
Στα σκαλιά του ανέμου πεσμένος,
υποφέρω τις δύσκολες νύχτες.
Μια θέληση αδύναμη στροβιλίζεται,
ένα πέπλο καλύπτει την ανήσυχη ψυχή.
Το φως της αυγής φωτίζει
τη θολότητα των ονείρων.
Προκαλεί ίλιγγο
η πλάνη στην εσωτερική μου έρημο.
Φορτωμένος με πόθους,
αναμένω ένα νεύμα
να χορέψω μαζί σου.
Το αμήχανο άγγιγμα
στην τρεμάμενη θάλασσα του κορμιού
προκαλεί τις σαστισμένες ανάσες,
μια παρόρμηση μπερδεμένη.
Η περίοδος της σκοτεινιάς ξεμάκρυνε,
το αμήχανο επιχείρημα
εξελίσσεται
σε μια χρήση ριψοκίνδυνη
των συναισθημάτων.
Οι ψίθυροι του ανέμου
απομάκρυναν και την τελευταία συστολή.
Γυμνός μέσα κι έξω
αφήνομαι στη φθορά των φιλιών.
Carpe.
Carpe.
Η φωτογραφία είναι από https://www.freepik.es/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)