ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΗΤΤΑ - ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

 

ΕΥΤΥΧΩΣ!

Ευτυχώς, υπάρχει η ποίηση! Να φεγγαροδένει τις νύχτες, να λύνει τις ανατολές. Φως ιλαρό να ξεχύνεται, απ' τις πύλες της Εδέμ και να λούζει το λυσίκομο σύμπαν, μ' έρωτος ελιξίρια κι αγάπης ιάματα. Ευτυχώς, υπάρχει η ποίηση να διαβάζει κάτι κι ο Θεός, στον ελεύθερο χρόνο του... να ξαποσταίνει! ® Κατερίνα Πήττα




Ρώτα τους ποιητές! Μην με ρωτάς τι είν' αγάπη... Δεν ξέρω να σου απαντήσω με σαφήνεια. Ρώτα καλύτερα τους ποιητές. Κείνο που ξέρω, είναι να την μυρίζω. Μοσχοβολά η αγάπη. Κείνο που κάνω, είναι ν' ακολουθώ τα βήματά της. Και μ' εκείνον το λυγμό πο 'χει στο βλέμμα της, κείνη τη δόξα στην περπατησιά της, να γεύομαι τον κόσμο. Μην με ρωτάς λοιπόν τι είν' αγάπη. Κείνο που κάνω, είναι να προσκυνώ τα χιοναστράγαλα πόδια της και να ψηλώνω...! ® Κατερίνα Πήττα


Μαμά, κοίταξέ με! Με λένε Μαρία, Ελένη, Μυρτώ, Αντιγόνη... Δυο λίμνες τα μάτια, μα δάκρυ δεν βγαίνει. Καρδούλα κομμάτια. Φωνή φιμωμένη. Συννέφιασ' η μέρα, η νύχτα παγώνει. Πελάτες ζυγώνουν με μαύρο βανάκι, της κόλασης τόπος, μητέρα, που είσαι; Πονάει το σώμα η σάρκα ματώνει και πόσο ν' αντέξω, Ανοίξτε μου δρόμο να φύγω, να τρέξω. Σκιές ξιπασμένες στις λεύκες κρυμμένες. Ανάσα κομμένη, Φτερούγες σπασμένες και πώς να πετάξω; Ζωές καθωσπρέπει πληγές δίχως ίχνος, πλατεία σκοτάδι σβηστός και ο λύχνος. Στο δίπλα αλσάκι, δυο κτήνη ζυγώνουν, με βρόμικα χνώτα. Η πόλη κοιμάται, μα, μην την ξυπνάτε. Ζωές καθωσπρέπει τεράτων σινάφι, νεκρή μ' ατιμάζουν. το στόμα μου φράζουν. Γυναίκα δεν είμαι παιδί 'μαι φωνάζω. Και ξάφνου πονάτε, νοιαστήκατε όλοι! Κανείς δεν ακούει Κανένας δεν βλέπει. Σπαράζω μητέρα. Θεός δεν υπάρχει; Χτυπάνε την πόρτα, Στο σπίτι μας μπαίνουν. Μαμά, μην ανοίξεις γυμνό το κορμί μου κι ας είμαι ντυμένη και ντρέπομαι τόσο... Φοβάμαι, που είσαι; Μαμά, κοίταξέ με. Με λένε Μαρία, Ελένη, Μυρτώ, Αντιγόνη... ® Κατερίνα Πήττα 12/10/2022



Εικόνες : Catrin Welz-Stein









Παρουσίαση του βιβλίου ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ, του Γιώργου Φερεντίνου,

 

Π...Ρ...Ο...Σ...Κ...Λ...Η...Σ...Η

 

                                     


 ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022

                                                  ΩΡΑ 11:00 π .μ. 

Η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών και οι Εκδόσεις Κονιδάρη σας προσκαλούν στην

παρουσίαση του βιβλίου ΡΩΓΜΕΣ  ΣΤΟΝ  ΧΡΟΝΟ, του Λευκαδίτη συγγραφέα

Γιώργου Φερεντίνου, στην αίθουσα της ΕΕΛ Μιχαήλας Αβέρωφ Γενναδίου 8

και Ακαδημίας 7ος όροφος),  Τηλ:2103834559 E-mail: eel@otenet.gr 

Χαιρετίζουν: ο Πρόεδρος της ΕΕΛ Κώστας Καρούσος και

                      ο εκδότης Νίκος Σέλας Κονιδάρης.

                                                       Ομιλητές:

Κατερίνα Καββαδά:  Φιλόλογος.

Βασίλης Κανέλλος:  Φιλόλογος, Λαογράφος.

Αυγερινός Ανδρέου:  Συγγραφέας, Ποιητής

                                                       ΜΟΥΣΙΚΗ

Στάθης Δρογόσης τραγουδά με πιάνο δικές του συνθέσεις, σε μελοποιημένη

 ποίηση του συγγραφέα.- την εκδήλωση θα πλαισιώσει και έκθεση ζωγραφικής

του Γιώργου Φερεντίνου ενώ θα υπάρχει και το cd που ο ίδιος ηχογράφησε

με τα περίφημα λευκαδίτικα ανέκδοτα.

Συντονίζει Και διαβάζει κείμενο ο δημοσιογράφος Σωτήρης Κάτσενος

                                            Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος της ΕΕΛ                                    Ο Γεν. Γραμματέας της ΕΕΛ

 Κώστας  Καρούσος                                              Γιώργος  Μαρινάκης             

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΑΛΑΣ - (ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ) ΜΙΑ ΒΡΟΧΕΡΗ ΜΕΡΑ



Ξημέρωσε Σάββατο.
Χρώματα θλίψης στο Αυλωνάρι.
Καθώς πλημμύρισε από σύννεφα ο ουρανός,
έπιασε μια αδιάκοπη βροχή,
που δε σταματά, ένα διαρκές βροχόνερο.
Το παζάρι αδειανό από πελάτες,
δεν βλέπεις να περνούν διαβάτες,
οι πάγκοι κάτω απ’ τη συνεχή βροχή,
ακούνε το ρυθμό του νερού,
στους δρόμους κυλάει, τη γη ποτίζει.
Όσο περισσεύει στη θάλασσα ορμά και χύνεται.
Πάει η προσμονή της χαράς και της γιορτής.
Άδικα περιμένουν πελατεία,
οι έμποροι, οι ταβέρνες, τα καφενεία.
Ο Οκτώβρης διαβαίνει,
ο καιρός αγριεύει,
το παζάρι τελεύει,
του χρόνου θα ξανάρθει.
Ο βροχερός καιρός δε μας εγκαταλείπει
Στάλες, στίχων κυλούνε μες τη σκέψη μου πολλές.
Βλέπω τον Θεό του εμπορίου, τον Ερμή
να περπατά σκυφτός στο δρόμο,
κρατώντας το κηρύκειο,
δείχνοντας τον ερχομό του χειμώνα,
ενώ η βροχή σταματημό δεν έχει
σ’ αυτόν τον ιστορικό τον τόπο.

Αμάρυνθος 15 του Οκτώβρη 2022
Γιάννης Κοκκάλας


Η φωτογραφία είναι από https://viajesdelujo.net/








Ιωάννα - Σταυρούλα Αθανασοπούλου " Σκάκι το Παιχνίδι των Βασιλιάδων"

 

Περίληψη: Ο μικρός Θεολόγος συναντά στα δρομάκια της Κωνσταντινούποληςέναν αξιωματικό του βυζαντινού στρατού.«Θα με μάθεις να κρατάω το σπαθί;» τον ρωτάει,μα αντί για σπαθί ο πολεμιστής του μαθαίνει ένα παιχνίδι στρατηγικής…,ένα παιχνίδι που μόνο οι βασιλιάδες γνωρίζουν, το ζατρίκιο ή σκάκι!Η ιστορία πλαισιώνεται από Παράρτημα στο οποίο οι μικροί αναγνώστες γνωρίζουν τους βασικούς κανόνες του παιχνιδιού
και εξασκούνται σε αυτούς με ευχάριστες δραστηριότητες.

 

Στοιχεία Βιβλίου:

Συγγραφέας: Ιωάννα - Σταυρούλα Αθανασοπούλου

Εκδότης: Ελληνοεκδοτική

ISBN: 9789605633226

Αριθμός Σελίδων: 56

Έτος έκδοσης: 2020

https://ellinoekdotiki.gr/gr/ekdoseis/i/skaki-to-paixnidi-twn-vasiliadwn

 


Βιογραφικό: Η Ιωάννα - Σταυρούλα Αθανασοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη γειτονιά του Αρδηττού, σ’ ένα σπίτι στην κορυφή του λόφου. Μετακόμισε στο Χαϊδάρι, οπότε άρχισε να συμμετέχει σε σκακιστικούς αγώνες. Έφυγε το 2008 για να σπουδάσει παιδαγωγικά στο Τμήμα Νηπιαγωγών της Φλώρινας, απόφαση που πήρε χάρη στη γέννηση της κατά 17 χρόνια μικρότερης αδερφής της, Άννας-Ελισάβετ.
Επενδύει τον ελεύθερο χρόνο της στη συγγραφή, την εικονογράφηση παραμυθιών και τη δημιουργία κόμικς. Από το 2014 εργάζεται ως νηπιαγωγός σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια των Βριλησσίων, όπου είναι υπεύθυνη των σκακιστικών εργαστηρίων για την εκμάθηση των βασικών κανόνων του παιχνιδιού σε μικρές ηλικίες και τη διοργάνωση του ετήσιου ενδοσχολικού τουρνουά. Είναι παντρεμένη με τον μουσικό και παιδαγωγό Βασίλη Καψάσκη.

 





Poems by Poet Tran Quang Dao - Vietnam

 

Poet Tran Quang Dao - Vietnam

His brief biography

Born in 1957. Published 11 books. His typical works: “Grass hug”, “Copy and paste dreams”, “Flying in the dream”, “Moon ring” - volumes of poems.

Won the Poetry Prize by Vietnam Writers’ Association in 2020.

Won the Asian Literature Prize in 2021

Won the Art Danube Prize of Hungary in 2022

 

His poems

 

Green field

Onto the field I released the self of mine

the children who were playing in morning shine

 

The page was green

with cynodon grass honey grass

I was like a herd of angel cows who before good grasses dared not gnaw

having fears for grass lives

 

 The colour of the page was colour of water 

I reflected in this my own shadow

and saw the multiple Dao-boy who were laughing on ripple waves

was the wind making fun of me?

 

I saw multiple horizons

how many were there leaves like footprints

as those that walking on non-earth bearing

of my childhood that was led by the wind?

 

I heard multiple calls

that sun beams poured with tickets like jackfruit leaves

train carrying childhood of mine

it hasn’t ever come back!

 

Above a mountain the sun began to lean

it managed to round up but where was the self of mine …

                                                          July 21st 2018

 

On the writer’s desk

The ideas are forming on the laptop screen

the words kept coming in one after the other before they were distrupted

electric fan made note papers flap-flap sounding

 

 

Making the cellphone the paper weight

that with all the names in its contacts

and its messages

weighting on the page

that didn’t hide it all the wind blew flap-flap

 

My hand was stretching out to turn off the fan

heavier-than-word sweats

that then crawled out of my hairsroot

 

Turning the wind on again

the papers joyfully sang on the desk

the electric fan spinned and rotated showing off

 

I closed my eyes but had not meditation

 

For many years black clouds shrouded me

I was wrapped in the black cuscuta

intangible walking sounds were right behind me

 

Oh yeah the fan rotated the wind

the papers still sang its joyfulness

my mind was letting the words go …

 

The bell-ringing of papers weight shivered suddenly.

                                                July 2018

 

 

Peeled my wings

I peeled my wings

to flock together

every beat of my own blood felt pain

I was flying

the wings didn’t get tired

the thinking got hurt

Why didn’t I fly in the flock

even though the formation still to be right

I neglected what to fly for

In dreams

that someone who flew by one’s own wings

put hands together

begging me please don’t fly at the dizzying altitude

I peeled my wings and fly

returning the hard-of-hearing clouds to the sky

returning the strike-desire-dumb breaths to the wind

on the slowly flapping wings

Left a laugh at the ground …

                   TuyenQuang, July 27th 2018

 

 

Growing an overlapping crop

                             For BaoNinh my compatriot

After offering the harvest gold

the silently silence

ricestraws was loaded with wind

 

they were incorporating to the sun beam and heading for reproduction

 

The monk put the palms of his hands together

Amitabha after the ceremony

saving the seeds of men heart’s kindness

 

the seed germination was headed for their season

 

Putting the fullstop at the end of the poem

the poet looked up in the air

he felt emptiness inside

 

on the table the words walked eachother entering the dream realm

 

The poem done the life of mine gone

I found a new life!

 

 Getting old

Sitting and dangling feet into water

likewise for my youth

suddenly a fish with icelike teeth

that cut one of my phalanxes off

 

Long-distant riding

there’s a roof vent

where a movie of greenness was showing by the wind

I put my head  through the vent

my eyes immediately darkened by two black arrows anyone shot with

 

One day in a fantasy park

dancing hand in hand with a sunbeam joyfully waltz-with-me

when a verse suddenly appeared

in the wind I heard the sound of an old guy sawing his horn …

 

I went home and sat in tears

the loneliness tied its noose

the shadow of my wings

that were flapping tragically beneath the moon!

 

In my dream I felt lost my leaves …

                                                August 2018

 

(Translated into English by Nguyen Chi Hoan)









Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών - ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ΓΙΑ ΓΙΩΡΓΟ ΜΕΤΗΛΛΙΑ

 

                Γενναδίου 8 και Ακαδημίας -10678 ΑΘΗΝΑ

                                      Τηλ:2103834559 E-mail: eel@otenet.gr 

 

                             Π...Ρ...Ο...Σ...Κ...Λ...Η...Σ...Η

 

                      ΔΕΥΤΕΡΑ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022

                                       ΩΡΑ 7:00 μ.μ. 

Η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών σας καλεί , Γενναδίου 8 και Ακαδημίας (7ος όροφος), στην αίθουσα Μιχαήλας Αβέρωφ

 να τιμήσουμε την πενηντάχρονη συν ένα εκδοτική δραστηριότητα

του μέλους της Γιώργου Μετήλλια.   

 

Χαιρετιστήρια μηνύματα από:

 Γιώργο Κοντογιώργο,

 Καίτη Λειβαδά,

 Άννα Δοντά.

 

Ομιλητές:

 Σοφία Σκλείδα, Μπάμπης Δερμιτζάκης,

Ελένη Καρασαββίδου, Φίλιππος Νικολόπουλος, 

Χρυσάνθη Κακουλίδου.

Οι ομιλητές τηρούν τις χρονολογίες έκδοσης των έργων.

Παρεμβάλλεται οπτικός σχολιασμός της Κάκιας Παυλίδου.

 

 Συντονίζει: ο Πρόεδρος της ΕΕΛ Κώστας Καρούσος.

                                                      

                                             Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος της ΕΕΛ                               Ο Γεν. Γραμματέας της ΕΕΛ

 Κώστας  Καρούσος                                        Γιώργος  Μαρινάκης    






         

OVERHATE – single “The Penance And The Lesson” από το άλμπουμ “New Beginnings Are Met”

 


“The Penance And The Lesson” 

(Δείτε το Official Video here) 

https://www.youtube.com/watch?v=mfXHsHRliXQ 

 

 


 

Η παγκόσμια σκηνή του metal εδώ και πολύ καιρό έχει περιέλθει σε μια στασιμότητα. Ωστόσο, οι Overhate από την Βενεζουέλα έχουν σκοπό να συνεχίσουν να αγωνίζονται για το metal, με το νέο τους άλμπουμ “New Beginnings are Met”, ένα άλμπουμ με το οποίο συνεχίζουν να επεκτείνουν τα όρια του τι μπορεί να είναι το metal (και συγκεκριμένα το thrash metal, είδος στο οποίο κατατάσσεται το σχήμα των Overhate). Με καταγωγή από το Καράκας της Βενεζουέλας, το κουαρτέτο που έγινε γνωστό ως Overhate με τον Giancarlo Vettor στην κιθάρα και τα φωνητικά, τον Oswaldo Contramaestre στις κιθάρες, τον Ronald Del Aguila στα τύμπανα και τον Samir Acosta στο μπάσο συνεχίζουν ακριβώς από εκεί που σταμάτησαν με τον τελευταίο τους δίσκο "Relentless is our Strengh ". 


Όταν κατάγεσαι από τη Βενεζουέλα, το σημερινό κοινωνικό αλλά και γενικότερο κλίμα μπορεί να επιβεβαιώσει ότι είσαι αρκετά θυμωμένος ώστε να κάνεις ένα άλμπουμ σαν αυτό, αλλά όπως λέει ο Giancarlo Vettor η μουσική "είναι απλώς ένας τρόπος για να διοχετεύονται τα πάντα", και έτσι από το εναρκτήριο κομμάτι του άλμπουμ "Realities Collide", ως το τελευταίο, το πολιτικά ευαισθητοποιημένο κομμάτι "Beneath the Curse" θα βρείτε τραγούδια που προέρχονται από ένα εχθρικό και άδικο περιβάλλον, μέσα στο οποίο η προσπάθεια αντιμετώπισης της απογοήτευσης που προκαλούν οι καθημερινές καταστάσεις έχει δημιουργήσει έναν χώρο έμπνευσης για το συγκρότημα για να δημιουργήσει με τη σειρά του μερικά από τα πιο δυνατά του τραγούδια φτιάχνοντας έναν δίσκο που θα απολαύσουν οι φίλοι του metal.


Η αίσθηση της μελωδίας και τα progressive παιξίματα τραγουδιών όπως το "God I've Found" και το "Crossroads", η ταχύτητα και η τραχύτητα των "Modern Grail" και "The Penance and the Lesson", το groove των "Elegant Lust" και "Hidden Behind Words", αλλά και τα hooks των "Our Problem" και "Never Ending War" αποδεικνύουν ότι το συγκρότημα σίγουρα προσπάθησε και δούλεψε πολύ, κυκλοφορώντας τελικά ένα άλμπουμ που θα ευχαριστήσει όλους τους ακροατές του, αλλά και τους παλιούς οπαδούς του συγκροτήματος. Όπως ο τίτλος του άλμπουμ υποδηλώνει ένα νέο ξεκίνημα, έτσι ακριβώς και το συγκρότημα των Overhate με το “New Beginnings are Met” ξαναγεννιέται πιο δυνατό από ποτέ για να κερδίσει τον κόσμο του metal

 

 

Στο άλμπουμ “New Beginnings are Met” συμπεριλαμβάνεται και το  single “The Penance And The Lesson”.