Τίτλος βιβλίου: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ – 30 σονέτα
Συγγραφέας: Ανδρέας Γεωργιάδης
Επιμέλεια: Γ. Χατζηκωστής
Σελιδοποίηση - σχεδιασμός εξωφύλλου:Α. Γεωργιάδης
Εικόνα εξωφύλλου: «Η αρπαγή της Ευρώπης»,
FrancescoAlbani(1578-1660)
ISBN 978-9963-2321-2-3
Ποιήματα Συλλογής
Η αρπαγή της Ευρώπης
Ο Δίας είδε κάπου στη Συρία
μιαν όμορφη γυναίκα, την Ευρώπη.
Ως ταύρος πλησιάζει την κυρία
κι ήτανε όλος γλύκα και σιρόπι.
Γοήτευσεν αυτήν την αιθερία
ύπαρξη· τον καβαλά κατόπι,
κι ο ταύρος βρίσκοντας την ευκαιρία
έτρεχε. «Στάσου» του ᾿λεγε «τι τρόποι,
στάσου, μα που με πας μωρέ αλήτη;».
Έτσι κι αλλιώς, κατέφθασαν στην Κρήτη.
Ο ταύρος Δίας έγινε και πάλι,
πήγε με την Ευρώπη σ᾿ ένα σπήλιο,
την έβαλε μέσ᾿ στη δική του αγκάλη
και γέννησε μακριά από τον ήλιο.
🍁
Η Λήδα και ο Κύκνος
Μια μέρα ο Δίας πρόσεξε τη Λήδα
πλησίον του Ταΰγετου και είπε
«από τις πλέον όμορφες που είδα
γι᾿ αυτό ενδείκνυται να δράσεις τύπε».
Στη Λήδα ευθύς έγινε κολλιτσίδα.
Αυτή «μακρά μου τέτοιοι λωποδύται»
και έκανε «τον άνθρωπον ουκ οίδα».
Μα επιμένει κι ίτε λέει ίτε
και καταφεύγει ο Ζευς στην Αφροδίτη.
«Εντάξει» είπε «πατέρα μου αλήτη»
και σ᾿ ένα κύκνο τον μεταμορφώνει.
Κι εκείνη ως αετός να τον γραπώσει.
Τον αγκαλιάζει η Λήδα να τον σώσει
κι εν συνεχεία ο κύκνος την γκαστρώνει.
🍁
Η γέννηση της Αθηνάς
Ο Δίας, Ολύμπιος και Θείος,
παντρεύτηκε αφού ᾿χε αγαπήσει
τη Μήτιδα, την κόρη της Τηθύος,
και έγκυο κατάφερε ν᾿ αφήσει.
Κυκλοφορούσε η φήμη όμως κρυφίως
η Μήτις ένα γιο πως θα γεννήσει
-τον Δία έλουσε ιδρώτας κρύος-
που τον πατέρα του θα εκθρονίσει.
Την καταπίνει και σαν ήρθε η ώρα
να βγει το βρέφος από το κεφάλι
ο Ήφαιστος επήρε τότε φόρα
του ᾿δωσε μια, δεν ήθελε άλλη.
Αμέσως βγήκε μια πανώρια κόρη,
η Αθηνά μ᾿ ασπίδα και με δόρυ.
🍁
Ο Ήφαιστος συλλαμβάνει την Αφροδίτη με τον Άρη
Σαν έφευγε ο άντρας απ᾿ το σπίτι,
ο Ήφαιστος, όπως ο μύθος γράφει,
τον Άρη μέσα έμπαζε η Αφροδίτη
και έκανε τον άντρα της ελάφι.
Τον πρόσεξε ο Ήλιος τον αλήτη
τον Άρη κι είπε φτάνει πια, νισάφι.
Και μίλησε περί του λωποδύτη
- τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη.
Ο Ήφαιστος έζωσε το κρεβάτι
με δίχτυα αόρατα στο μάτι
κι έφυγε για να πάει, τάχα, ταξίδι.
Παίρνει η θεά στο στρώμα της τον Άρη·
όμως πριν να το πάρουνε χαμπάρι
πιαστήκανε στα δίχτυα, εν κατακλείδι.
🍁
Προκρούστης
Σε όλους κατανοητό ας γίνει
πως ο διαβάτης έβρισκε εμπόδια
απ᾿ τον Προκρούστη, ένα χαμίνι,
που στο Δαφνί έβαλε διόδια.
Κάθε διαβάτη ξάπλωνε στην κλίνη.
Εάν μακρύς, του έκοβε τα πόδια,
εάν κοντός, τραβούσε να μακρύνει
και συνεπώς καλά του κατευόδια.
Δοκίμασε τα ίδια να κάνει
στον ήρωα που δεν ξέρει να χάνει.
Τον ρίχνει ο Θησέας στο κρεβάτι
και δύναμη πως έχει πιο μεγάλη
απέδειξε. Του γούρλωσε το μάτι
και τράβηξε εκεί που πάνε κι άλλοι.
🍁
Η Λερναία Ύδρα
Ο ήρωας καθόλου δεν κωλώνει.
Ο Ηρακλής τον ανιψιό του παίρνει
και φτάσανε ίσια στην Αμυμώνη
αφού πρώτα περάσαναπ᾿ τη Λέρνη.
Αρέσκετο στα βάτα να τρυπώνει
και τα κεφάλια έξω να τα φέρνει.
Το ᾿να μετά το άλλο κατορθώνει
να της τα κόβει· μα τον τρόμο σπέρνει:
Στη θέση τους φυτρώναν δύο άλλα
κι ο Ηρακλής φοβήθηκε τα μάλα.
Αλλά κάτι κορμοί πυρακτωμένοι
εμπήγονταν και καίγαν τα κεφάλια
κι η Ύδρα ήτανε σε μαύρα χάλια.
Τη σκότωσαν κι έφυγαν δοξασμένοι.
🍁
Οι Στυμφαλίδες όρνιθες
Οι όρνιθες στη λίμνη Στυμφαλίδα
εκτόξευαν με τα φτερά τους βέλη.
Τέτοια πουλιά ώς σήμερα δεν είδα.
Ο Ευρυσθέας λύση τώρα θέλει
γι᾿ αυτό τον Ηρακλή, ως κατακλείδα,
στη λίμνη Στυμφαλίδα αποστέλλει.
Μα πού πουλιά· τα ᾿φαγε η ακρίδα.
Οι Στυμφαλίδες κρύφτηκαν στα έλη.
Η Αθηνά τρέχει να βοηθήσει
χάλκινα κρόταλα να του δωρίσει.
Κτυπώντας τα έκαναν μέγα κρότο
κι οι όρνιθες έντρομες επετούσαν
μ᾿ από τα βέλη πέφταν, ξεψυχούσαν.
Κι έτσι τον Ηρακλή τον είχαν πρώτο.
🍁
Η ζώνη της Ιππολύτης
Ο Ευρυσθέας ζήτησε τη ζώνη,
δώρον του Άρη εις την Ιππολύτη.
Ο Ηρακλής καράβι αρματώνει
στης Αμαζόνας πλέοντας το σπίτι.
Στον δρόμο του διάφορους σκοτώνει
χωρίς του ήρωα να σπάσει η μύτη.
Και για τον Εύξεινο μετά ισιώνει
κι εκεί την Ιππολύτη ανεζήτει.
Ενώ η συμφωνία είχε κλείσει
η Ήρα εκατάφερε να πείσει
τις άλλες ν᾿ αρνηθούν κι αρχίζει μάχη.
Ο Ηρακλής χωρίς καν να το θέλει
την Ιππολύτη σκότωσε, εν τέλει.
Πήρε τη ζώνη κι έφυγε εν τάχει.
🍁
Φρίξος και Έλλη
Καίτοι είχανε τον Φρίξο και την Έλλη
δεν ήτανε ποσώς ευτυχισμένος
και χώρισε ο Αθάμας τη Νεφέλη
αφού ήταν μ᾿ άλλην ερωτευμένος.
Με την Ινώ παντρεύτηκε, εν τέλει.
Αλλά αυτήν, πανθομολογουμένως,
για τα παιδιά καθόλου δεν τη μέλει.
Αντίθετα ο Φρίξος ο καημένος
έπρεπε να θυσιαστεί· μαχαίρι
πανέτοιμο να πάρει τη ζωή του.
Μα η Νεφέλη μπόρεσε να φέρει
ένα κριάρι· με την αδελφή του
καβάλησαν· πετούσανε να φύγουν
μα τα νερά την Έλλη, τέλος, πνίγουν.
Ο Ανδρέας Γεωργιάδης γεννήθηκε στη Μεσόγη της Πάφου το 1948. Σπούδασε Φυσιογνωσία και Γεωγραφία στην Αθήνα και μετεκπαιδεύτηκε στον Καναδά. Από το 1978 δίδασκε σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης και το 2005 προήχθη σε Επιθεωρητή Φυσιογνωστικών-Βιολογίας.
Εξέδωσε τα ακόλουθα βιβλία:
1. «ΑΚΑΡΙΑΙΑ» (1990)
2. «Αίσωπος εσαεί» (Βραβείο JeanMonnet) (1999)
3. «O tempora, o mores!» (2001)
4. «ΦΥΣΙΟΔΡΟΜΙΟ» (Βραβείο Jean Monnet) (2002)
5. «FISIODROMO» (δίγλωσση έκδοση ιταλικά-ελληνικά)
(2003)
6. «Αίσωπος νυν και αεί» (Βραβείο Κυπριακού Συνδέσμου
Παιδικού Νεανικού Βιβλίου) (2009)
7. «Εκατόν συν (+) μία Σατιρικές Τοξοβολές» (2011)
8. «Φόνοι και δίκες στην πρώιμη Αγγλοκρατία – Αντώνης
ΧατζηαντώνηΤσιακολής» (2014)
9. «Ελληνική Μυθολογία εμμέτρως» (2015)
10. «Σατιρικές Τοξοβολές Β΄» (2015)
11. «Αισώπειοι Μύθοι - έμμετρη απόδοση» (2016)
12. «Άνθη σοφίας εμμέτρως» (2016)
13. «Φόνοι και δίκες στην πρώιμη Αγγλοκρατία – 2. Γιωρκής
ΑντωνήΓιαλλούρης (2017)
14. «ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ - έμμετρη απόδοση» (2021)
15. «Αισώπειοι Μύθοι» (2022)
16. «Σατιρικές Τοξοβολές Γ΄» (2022)
Ποιήματά του περιλαμβάνονται στις Ανθολογίες:
1. «Σύγχρονοι Ποιητές της Πάφου» (1990)
2. «15 VoixpoetiquesdeChypre» (1997)
3. «Οργής και Οδύνης - 100 Φωνές (2000)
4. ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΚΥΠΡΙΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ, (Εκδόσεις Ταξιδευτής)
(2008)
5. «60 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΣΥΝ ΕΝΑ», (Εκδόσεις ΠΕΝ Κύπρου)
(2011)
6. Η ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ, (Εκδόσεις ΠΕΝ Κύπρου)
(2012)
7. Anthologie de la poésiechypriotecontemporaine (2016)
8. ΔΥΟ ΑΙΩΝΕΣ ΕΠΩΝΥΜΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ (1837- 2021) (2021)
